Είμαι πουλί, που πετά και φεύγει μακρυά
απο όλους και όλα.
Τα βλέπω όλα απο ψηλά
και διώχνω μακρυά όλα τα βάσανα
και τη μιζέρια που μου προκαλείς εσύ, εσύ ο προκατειλημμένος και κακός άνθρωπος.
Γιατί δεν είσαι ποτέ ευχαριστημένος;
Γέλα με κάτι που σου συμβαίνει στο δρόμο, τραγούδα για τη χαρά του άλλου.
Τι παθαίνεις βρε άνθρωπε και είσαι έτσι; Κακόμοιρε άνθρωπε.απο όλους και όλα.
Τα βλέπω όλα απο ψηλά
και διώχνω μακρυά όλα τα βάσανα
και τη μιζέρια που μου προκαλείς εσύ, εσύ ο προκατειλημμένος και κακός άνθρωπος.
Γιατί δεν είσαι ποτέ ευχαριστημένος;
Γέλα με κάτι που σου συμβαίνει στο δρόμο, τραγούδα για τη χαρά του άλλου.
Αυτό ίσως να μπορούσε να είναι στοίχος απο ποίημα αφιερωμένο σε όλους αυτούς που η καθημερινότητα και η ασχήμια της πόλης μας τον έχει κατακλύσει και κάνει να ασφυκτιά. Δεν υπάρχουνε όμορφα μέρη και σημεία σε αυτή την πόλη που μπορούνε να σε κάνουνε να χαθείς στην ομορφιά τους - θα αναρωτηθείς. Φυσικά και υπάρχουνε, εσύ τα έχεις ανακαλύψει όμως;
Ο παππούς μου λέει πως, αν τον βάλεις να μείνει στην πόλη δεν θα αντέξει και θα δραπετεύσει... θα φύγει για το χωριό, εκεί είναι άλλος κόσμος, ήσυχος, πιο φιλικός και πιο χαλαρός. Τον αέρα τον μυρίζεις πως είναι φρέσκος και το πράσινο το βλέπεις παντού γύρω σου. Εσύ όμως είσαι αναγκασμένος να μείνεις, να δουλέψεις και να ξεχρεώσεις όλα σου τα χρέη. Όλα αυτά που λόγω του υπερκαταναλωτισμού "αναγκάστηκες" να αγοράσεις και επειδή δεν είχες χρήματα χρησιμοποίησες την πιστωτική σου, πήρες δάνειο και έκανες ο,τι μπορούσες για να αποκτάς όλο και περισσότερα και όλο χρεωνόσουν. Πλέον όμως δεν αντέχεις άλλο, η πόλη δεν σε γεμίζει, η γυναίκα σου δεν σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο όμορφα και άνετα όπως παλιότερα και τα παιδιά σου δεν μπορείς να τα αντέξεις πλέον.
Μην κάθεσαι, δραπέτευσε... φύγε μακρυά, όπως τα πουλιά, ελεύθερα και άνετα να πηγαίνουν όπου θέλουν. Κάνε μια βόλτα στην τσιμισκή μετά τη δουλειά και μη σκέφτεσαι τίποτα, απλά περπάτα, δεν έχεις να πας σπίτι, είσαι μόνος σου και ταξιδεύεις, κοίτα ψηλά, δες τα αεροπλάνα να περνάνε και σκέψου οτι κι εσύ ταξιδεύεις. Πλέον έχεις φύγει, είσαι αλλού, είσαι πιο ξένοιαστος και πιο άνετος.
Τα όμορφα σημεία δεν είναι πάντα αυτά που πιστεύουν οι περισσότεροι, όμορφο σημείο είναι αυτό στο οποίο εσύ "αδειάζεις" το μυαλό σου απο όλα και χαλαρώνεις, αφήνεσαι να απολαύσεις τη στιγμή και χάνεσαι στο πληθωρικό και στο μοναδικό, στο άπιαστο και στο ονειρεμένο στο χαοτικό και στο σύντομο. Έχεις όμως φύγει. Καλό ταξίδι λοιπόν και να θυμάσαι πως πάντα θα μπορείς να το κάνεις, απλά να κοιτάς ψηλά. Τα όνειρά σου σε κρατάνε ζωντανό και συνεχίζεις μέχρι να τα πραγματοποιήσεις...
With love...