Σάββατο 4 Αυγούστου 2007

Στο δρόμο για τα όνειρα...

Φωτογραφία πάνω απο τη Βίλα του Μοσκόφ στον πλαταμώνα Πιερίας πριν το κάστρο.. Η πινακίδα έτυχε και υπάρχει μέσα στη φωτό αλλά μου άρεσε που τελικά συμπεριλήφθηκε στη φωτογραφία αυτή. Λίγο πρίν ξεκινήσει να βρέχει - και μάλιστα καταρρακτωδώς. Ένα μυστήριο απορρέει απο την πινακίδα όπως είναι το τοπίο μαγικό...

Η αμέσως επόμενη εικόνα που θα έχει ένας περιηγητής με το αυτοκίνητο καθώς μετακινείται προς τη Θεσσαλονίκη την ώρα που περνάει απο τα στενά στο κάστρο του πλαταμώνα.

Τη σκυτάλη στη συνέχεια της διαδρομής παίρνει το κάστρο του πλαταμώνα το οποίο στέκει αγέρωχο τόσα χρόνια εκεί και απο ψηλά επιτηρεί τη θάλασσα να χτυπάει τα βράχια απο κάτω και συντροφεύει όσους πάνε εκεί για να αναζητήσουν την παρέα του.Αν κοιτάξεις ψηλά και αρχίσεις να χάνεσαι, μην φοβηθείς δεν συμβαίνει τίποτα. Απο τα πλατάνια θα είναι που, η σκιά τους σε ακολουθεί οπουδήποτε και αν πας σε αυτό το μέρος. Είναι εκεί και σου τη χαρίζουν απλόχερα για να καθήσεις στις ρίζες τους και να απολαύσεις τη μέρα σου.
Όμορφα τοπία και όμορφα μαγαζιά στέκονται σε σημεία μαγικά και με το πέρασμα του χρόνου γίνονται πιο όμορφα. Το ένα πλατάνι συμπληρώνει το άλλο και μια ακολουθία απο πανύψηλα πλατάνια κάνει τη μέρα σου πιο όμορφη. Φωτογραφία τραβηγμένη την ώρα που στο μέρος αυτό έβρεχε και οι σταγόνες διαπερνούσαν τα πλατιά φύλλα των δέντρων και σχημάτιζαν εικόνες μαγικές. Μακάρι να ήσουν εκεί ταξιδευτή, να έβλεπες τις μαγικές εικόνες της χώρας σου.

Τις φωτογραφίες που ακολουθούν τις αφιερώνω στην nakupenda η οποία σε κάποιο παλιότερο κείμενο μου είχε πει πως η θέα απο το σπίτι μου είναι πολύ ωραία και πως θα ήταν πολύ όμορφα αν έβλεπα και τη θάλασσα. Επειδή το τοπίο παραμένει μαγικό παρόλο που έβρεχε σήμερα έβγαλα πανοραμικές φωτογραφίες για να τις δείξω. Απο τα αριστερά της φωτογραφίας είναι η θάλασσα εκεί που το βουνό αρχίζει να ανεβαίνει. Το βουνό αυτό είναι ο Κίσαβος.

Απο τα αριστερά της φωτογραφίας φαίνεται ο κίσαβος που κατεβαίνει ενώ πίσω ακριβώς απο το δέντρο είναι το χωριό της ραψάνης το οποίο δεν μπορούσε να φανεί. Συνεχίζοντας προς τα δεξιά το βουνό που φαίνεται να ανεβαίνει είναι ο όλυμπος και λίγο απο το σημείο που κάηκε στην προχθεσινή φωτιά. nakupenda μου ελπίζω να σε κάλυψα.

Στη θάλασσα! To the sea!


Και ναι λοιπόν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μετά απο ένα μήνα περίπου θα πάω στη θάλασσα. Τώρα το αν και κατα πόσο θα βουτήξω τα δαχτυλάκια μου και στη συνέχεια και το υπόλοιπο σώμα μου μέσα αυτό είναι άλλο θέμα. Πάντως θα πάω. Η ιδέα και μόνο μου αρέσε.

At last. I am going to the sea for sunbathing and maybe, i say maybe i might feel the water.
:P
I haven't been to the sea for a month and i am happy thinking that i am going today.
:)