Μέγαρο Μουσικής. Wagner. ΕΡΤ.

Στις 20 Μαρτίου παρακολουθήσαμε (ακούσαμε) την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ να "παίζει" έργα του Richard Wagner  στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για τα 200 χρόνια απο τη γέννησή του.

Ηταν μια συναυλία η οποία δεν είχε πάρα πολύ κόσμο. Είχε - για έναν παράξενο λόγο - αρκετούς ηλικιωμένους και αρκετούς νέους. Μέσες ηλικίες τύπου 30-45 δεν είχε πολλούς. Αρκετοί καθυστερημένοι παρόλα αυτά, και επίσης γενικότερα επικρατούσε ένας ενθουσιασμός για κάποιον λόγο (ήταν ωραίο). Ας μιλήσουμε για τη συναυλία όμως.

Η συμφωνική ορχήστρα για κάποιο λόγο, φαινόταν ότι δεν μπορούσε να γεμίσει τη σκηνή του Μεγάρου. Εννοώ ότι τους έβλεπες, ήταν άνετα στη σκηνή αλλά δεν φαινόταν ότι την γέμιζαν, με την κυριολεκτική και τη μεταφορική έννοια. Καθότι έχω βρεθεί και σε ακόμη μια συναυλία τους (δεν το παίζω ειδικός) μπορώ να πω ότι γενικότερα, θέλει λίγο φτιάξιμο! Είμαι απόλυτα άσχετος με το κομμάτι αυτό αλλά όπως τονιζω κάθε φορά, κρίνω σαν θεατής, με αποτέλεσμα να έχω άποψη η οποία είναι πως καλή η Συμφωνική της ΕΡΤ αλλά θέλει να γίνει καλύτερη. 

Ο Μαέστρος ήταν ο ρουμάνος Cristian Mandeal και ερμήνευσε επίσης η μεσόφωνος Ούρσουλα Κρίγκερ. Η μεσόφωνος, δεν ακουγόταν! Σχεδόν καθόλου, παρά μόνο όταν η ορχήστρα χαμήλονε πολύ τον ήχο της. Το λες και αποτυχία. Δεν εννοώ ότι δεν είχε φωνή αλλά, ότι το μικρόφωνο ήταν μακρυά και μάλλον την άκουγαν μόνο όσοι ήταν ακριβώς απο κάτω. Μεγάλη αποτυχία. 

Επίσης υπήρχαν ένα δύο ζευγαράκια απο νεαρά άτομα, τα οποία σε όλη τη διάρκεια του πρώτου μέρους της συναυλίας ΣΧΕΔΟΝ χαμουρευόντουσαν στις θέσεις τους. Και το κορυφαίο είναι πως ΚΑΙ τα δύο ζευγάρια, καθόντουσαν στο ίδιο διάζωμα με διαφορά μιας σειράς θέσεων. Τα είχαν μαζέψει μάλλον εκεί για να μην κολάζουν τον κόσμο. Επίσης, υπήρχε ένας κύριος ο οποίος είχε καθίσει μπροστά, είχε βγάλει απο την τσάντα εργασίας του τα βιβλία του και παράλληλα έκανε και δουλειά. Άκουγε τη συναυλία και έκανε δουλειά. Σε κάθε σταμάτημα της μουσικής, ακουγόταν ένα ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!! Ήταν αυτός!!! Μπορεί να σημείωνε αλλά, ήταν εκεί.

Σε γενικές γραμμές μπορώ να πω ότι ενώ μου αρέσει η κλασσική μουσική, και απολαμβάνω αυτού του είδους τις συναυλίες, η συγκεκριμένη, ήταν ελαφρώς όχι καλή. Και επειδη έτυχε και συζητήσαμε λίγο με τους γύρω μας, δεν ήμασταν οι μόνοι που πιστεύουμε κάτι τέτοιο.

Κατά τα άλλα, περάσαμε ωραία.

Αν θέλετε κάτι επιπλέον, μπορείτε να βρείτε πληροφορίες εδώ:  www.ert.gr/mousikasynola