Αυτό το άρθρο επιτρέψτε μου να το κάνω προσωπική υπόθεση... γιατί απλά, απλούστατα, η μεταίσθηση είναι καταπληκτική.
Με λίγες λέξεις, να τονίσω το εξής...
Πριν 20 μέρες ήμουν στο Live Earth του Λονδίνου. Και ήταν με μία λέξη φανταστικά!
Χθες ήμουν στο ΟΑΚΑ. Και με πλήρη συνείδηση της κουβέντας που θα γράψω, νομίζω ότι ήταν ακόμη καλύτερα... (χωρίς να εξετάζω την παρέα, και σίγουρα όχι τη διοργάνωση!)
Εχω πάει σε δεκάδες συναυλίες στη ζωή μου. Μικρές, μεγάλες, φεστιβάλ, στην Ελλάδα, στο εξωτερικό, τριήμερες, μονοήμερες, ολιγόωρες, πολύωρες...
Καμία, καμία, δεν είχε τέτοιο feel good factor, τόσο ασταμάτητο χωρό, τέτοιο mood, τέτοιο κοπάνημα και τόσο fun. Καμία δεν είχε τόση συγκίνηση και σε καμία δεν έμενε ΑΚΙΝΗΤΟΣ ο κόσμος στην αρένα να χειροκροτάει και να φωνάζει "Free-dom", "Free-dom", παρόλο που οι φωτεινές επιγραφές είχαν ανάψει δείχνοντας τα δρομολόγια της επιστροφής...
Ούτε στις συναυλίες των Duran Duran δεν πέρασα ποτέ τόσο καλα, κι αυτοί που με ξέρουν, καταλαβαίνουν τι σημαίνει να το γράφω αυτό.
"Καλησπέρα Αθήνα, ευχαριστώ για τα 25 χρόνια" σε άπταιστα ελληνικά, ένα ΟΑΚΑ να φωνάζει "Γιώργος, Γιώργος" και ο George Michael να απαντάει "Πουθενά αλλού στον κόσμο δε λένε το όνομα μου σωστά", ο George Michael να χορεύει τυλιγμενος με μία ελληνική σημαία, να αφιερώνει το Αmazing στον αγαπημένο του, να χαιρετάει τον μπαμπά του στον εξώστη, να τραγουδάει ένα happy birthday με το ΟΑΚΑ σύσσωμο να τον συνοδεύει στον drummer του, να λέει 'time to sing for us Greeks' και 40.000 άνθρωποι να ουρλιάζουν, να χωρίζει το στάδιο σε τρία γκρουπ που με τη σειρά στο The edge of Heaven τραγουδούσαν yeah yeah yeah/ la la la la la la/ yeah yeah yeah yeaaaah yeah... τι να περιγράψουμε...
Ηταν απ αυτές τις νύχτες που ερωτεύεσαι.
Τη μουσική, τον άγνωστο πλάι σου, το χορό, τον George Michael..
Που ξαναβλέπεις τους φίλους σου και χοροπηδάτε μαζί στο I 'm your man, που σου βγαίνει ο λαιμός να τραγουδάς Freedom, που χορεύεις με τους διπλανούς σου και που δε σε νοιάζει που ξέμεινε το στάδιο από νερό(!) μέσα στην πρώτη ώρα, γιατί περνάς καλύτερα από υπέροχα... Που θέλεις να σχολιάσεις ακόμη και πόσο ωραίος ειναι ο George Michael με το μαύρο του κοστούμι, που όλα τα βλέπεις πανέμορφα και όλα αξίζουν να τα ζεις...
Fastlove, Too Funky, The First Time Ever I Saw Your Face, Father Figure, Everything she wants, Star People, Shoot the dog, Outside (ντυμένος αστυνομικός...), Flawless, Jesus to a child, Faith, Amazing, I m your man, Edge of heaven, Careless Whisper για το πρώτο encore και φινάλε με το Freedom, αφού για πέντε λεπτά 40.000 άνθρωποι φωνάζουν τη λέξη αυτή...
Δυομιση ώρες total entertainment.
Ευχαριστούμε! Περάσαμε υπέροχα...
Κι ας μη μας έμεινε φωνή να το φωνάξουμε...
Ούτως η άλλως, φάνηκε στο χειροκρότημα...
Σε ευχαριστώ Ε.Σ. για αυτό το άρθρο το οποίο βρήκα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ελπίζω να κάνει και άλλους να χαμογελούν απο χαρά όταν το διαβάζουν και να σκέφτονται οτι ΕΠΡΕΠΕ να είναι ΕΚΕΙ.
Και ακολουθούν και φωτογραφίες απο το στάδιο...
Facts:
40.000 people
one stadium. THE OLYMPIC STADIUM
25 years of success
one sensation
a unique night
