Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

Let's get it on!!!

Αρχικά, γειά σας. Επέστρεψα μετά απο μέρες αποχής και αρχίζω πάλι. Ανανεωμένος κάπως, αλλά πάνω απο όλα με όρεξη πάλι και κέφι. Ας αρχίσουμε λοιπόν.

Την πέμπτη αφού παρέδωσα την εργασία - επιτέλους - ετοίμασα τα πράγματά μου, έχασα το τραίνο με το οποίο ήθελα να πάω και τελικά πήγα Λάρισα. Οι εκπλήξεις όμως και οι ωραίες στιγμές ξεκίνησαν απο το τραίνο. Παρένθεση| έχω τόσα πολλά να γράψω που δεν ξέρω αν θα τα θυμηθώ και τι απο όλα αυτά θα θυμηθώ |κλείνει η παρένθεση.
Ξεκινόντας λοπόν για το τραίνο και ανεβαίνοντας επάνω γινόταν ΠΑΝΙΚΟΣ. Βρήκα θέση ευτυχώς στα μπροστά τα βαγόνια ΟΡΘΙΟΣ. Καθόμουν εκεί που λές καλό μου ιστολόγιο μόνος μου και περίμενα να ξεκινήσει. Περνούσε κόσμος και επέστρεφε πίσω, δεν στεκόντουσαν εκεί με εμένα. Περνώντας η ώρα, ανεβαίνει ένα αγόρι - ΣΣΑΣίτης απο οτι μάθαμε εκ των υστέρων - και κάθεται μαζί μου όρθιο. Πιάνουμε λίγο την κουβέντα. Μετά απο λίγο, τσούπ, ένα ακόμη παιδί, ο Τέλης, ανέβηκε και περιμέναμε να έρθει η ώρα να ξεκινήσουμε. Ο τέλης πήγαινε λάρισα, ο άλλος καρδίτσα κι εγώ λάρισα. Λίγο πριν ξεκινήσει το τραίνο ανεβαίνει επάνω και κάθεται μαζί μας, ο αντώνης. Άρτι αφιχθείς εξ αεροδρομίου Μακεδονία. Ο τέλης φοιτητής, πρώτο έτος στο μαθηματικό - αν θυμάμαι καλά, καλό μου ιστολόγιο -, ο αντώνης, 54άρης, κάτοικος βραζιλίας απο οτι μας είπε (να το πιστέψω;), με μία σακούλα απο το αεροδρόμιο της βιέννης, το καρτελάκι απο το αεροδρόμιο στη βαλίτσα και 45 ώρες στην πλάτη διαδρομής απο ρίο ντε τζανέιρο στο καράκας, απο εκεί στο μαιάμι, απο εκεί φρανκφούρτη, μετά βιέννη και μετά θεσσαλονίκη και μετά με τραίνο λάρισα. Τέλος πάντων περάσαμε παρα πολύ καλά και ούτε που καταλάβαμε πώς πέρασε η ώρα. Λίγο πρίν την κατερίνη και ενώ τα παιδιά της παρέας καπνίζαν (εγώ δεν καπνίζω, αγαπημένο μου ιστολόγιο. ναι το ξέρω οτι κάνω πολύ καλα) έρχεται ο ελεγκτής και περνάει απο μπροστά μας. Βλέπει τον αντώνη να καπνίζει και του ζητάει να το σβήσει. Εκείνος δεν το σβήνει (το ήξερες οτι κανονιά υπάρχει πρόστιμο αν σε πιάσουν να καπνίζεις στο τραίνο;) και γνωρίζοντας την ποινή κάνει τον ελεγκτή να περιμένει 5 λεπτά για να βρεί το πορτοφόλι του και να κάνει το εξής. Να βγάλει την πιστωτική του κάρτα (VISA SILVER) και να του πει "σε παρακαλώ κράτησέ τα απο εδώ". Πολύ γέλιο είχαμε. πάρα πολύ γέλιο. όπου ξέχασα να πω οτι ο συγκεκριμένος κύριος είχε μαζί του και ένα μπουκάλι Ballantines το οποίο και είχε κατεβάσει σχεδόν ολόκληρο μέχρι που φτάσαμε λάρισα.

Πάμε παρακάτω.


Καινούγιο μαγαζί που λές άνοιξε στη Λάρισα. Το PR. Ναι, ναι. Όπως το διαβάζεις καλό μου ιστολόγιο. Έτσι ακριβώς. Για το συγκεκριμένο μαγαζί άκουσα τρελά νούμερα όσον αφορά το κόστος κατασκευής. Τρελά νούμερα όμως. Πάνω κάτω πάντως κόστισε περίπου 2.000.000 ευρώ όλο το μαγαζί. Φαντάσου. Το μαγαζί άνοιξε που λές στην κεντρική πλατεία της Λάρισας. Πάρα πολύ καλό μαγαζί και δεν παίζει την μουσική που παίζουν όλα τα μαγαζιά της λάρισας. Επιτέλους. Και που λές, σε αυτό το μαγαζί, πέρασα και το είδα την πέμπτη το βράδυ που έφτασα λάρισα. Το επισκέφτηκα, την παρασκευή το πρωί, το βράδυ, το σάββατο το πρωί και το σάββατο το βράδυ. Αν έμενα κι άλλες μέρες θα έστηνα σκηνή εκεί μέσα. Πάρα πολύ ώραίο μαγαζί που λές.

Συνεχίζοντας λοιπόν, ήρθε η παρασκευή, βγαίνουμε κάνουμε, ράνουμε. Τίποτα το ιδιαίτερο για να σου πώ την αλήθεια, αλλά πέρασα πάρα πολύ καλά.
Το σάββατο, είπα να βγώ έξω και βγήκα με την αδερφή μου. Πήγαμε - που αλλού - στο pr. Καθήσαμε, ήρθε και η θεία μας μετά και πω πω. Χτυπάει τηλέφωνο. Ήταν ο χάρης. Πολύ καλός φίλος και πολύ γαμάτο τυπάκι. Κάνει εκπομπή σε ένα απο τα μεγαλύτερα τοπικά ραδιόφωνα των Ιωαννίνων (Top Fm Ioannina 97,2) όπου και σπουδάζει. Χτυπάει τηλέφωνο που λές. Ο χάρης λοιπόν, είχε πρόβλημα με τα γκομενικά του το σάββατο κι εγώ επειδή είμαι και καλό παιδί και για τους φίλους μου κάνω πολλά, τι να κάνω του είπα να έρθει λάρισα. Τώρα να μου πείς πως έγινε αυτό. Ας σου το περιγράψω να ξέρεις λοιπόν. ο χάρης είχε ξεκινήσει απο τα γιάννενα στα οποία και σπουδάζει να πάει στην ξάνθη λόγω έρωτα. Το λεωφορείο λοιπόν σταμάτησε Θεσσαλονίκη και απο εκεί θα έπαιρνε ένα άλλο λεωφορείο για ξάνθη. Πρίν μπεί όμως στο λεωφορείο για ξάνθη ομιλεί με το αμόρε και τελικά μαθαίνει οτι δεν είναι ευπρόσδεκτος στην ξάνθη. Τι να κάνει, τι να κάνει, ευτυχώς θυμήθηκε οτι μένω σαλόνικα και με πήρε τηλέφωνο. Λέω είμαι λάρισα και έλα εδώ. Τι εννοείς μου λέει. Και τέλος πάντων, ο χάρης βρέθηκε στη λάρισα αντί για την ξάνθη απο τα γιάννενα και περάσαμε Γ Α Μ Α Τ Α!!!!!!!
Το σάββατο το βράδυ λέμε να βγούμε, ήρθε μαζί μας και ο Θάνος και πήγαμε, στο pr (που αλλού) αρχικά, μετά στο Lightbar, μετά περάσαμε μια βόλτα απο το teatro, εγώ ήθελα και rooms, συνεχίσαμε στο thelo, και καταλήξαμε στις μουσικές διαδρομές. lightbar γινόταν panic, τα άλλα δύο δεν είχα κόσμο και στις μουσικές διαδρομές όπου και καταλήξαμε δεν περάσαμε και άσχημα. Όσοι διαβάζουν απο λάρισα μην ακούσω (διαβάσω δηλαδή) σχόλιο για τη σχετικότητα των μαγαζιών. Γυρίσαμε σπίτι πτώματα απο την κούραση αλλά περάσαμε πάρα πολύ ωραία. θενκς θάνο.

Έρχεται με το λοιπόν η Κυριακή και έφτανε η ώρα να διώξω τον χάρη για τα Ιωάννινα. Έτσι και έκανα. Τον πήγα στα ΚΤΕΛ και έφυγε για την πόλη του. Μετά εγώ βγήκα για καφέ και μετά τραίνο και σαλόνικα. Όπου. Έφυγα με τραίνο απο Λάρισα και πήγα μέχρι Λιτόχωρο και απο εκεί άλλαξα τραίνο και πήρα προαστιακό και ήρθα Σαλόνικα. Ναι, όπως το διάβασες. Το λιτόχωρο έγινε σταθμός μετεπιβίβασης ΟΣΕ - προαστιακού. Το θέμα μας εδώ είναι το εξής.
Μπαίνω μέσα, κάθομαι δίπλα στο παράθυρο. Άδειο το βαγόνι και μόνο δύο τετράδες πιασμένες με δύο οικογένειες. Η μία με ένα παιδί η άλλη με δύο. Τα δύο που λές είναι δίδυμα και όσο το τραίνο παραμένει σταθμευμένο αυτά απλά παίζουν. Όταν το τραίνο ξεκινάει όμως αρχίζουν να παίζουν και να τσιρίζουν, και να κάνουν τόσο πολύ φασαρία που αναρωτιόμουν αν τους είχε πει κανείς ποτέ την ιστορία του ηρώδη. Ειλικρινά. Εκεί ήταν που αποφάσισα πως τα μικρά πρέπει να απαγορεύονται στα τραίνα και στους κλειστούς δημόσιους χώρους. Και ακόμη περισσότερο και οι γονείς τους οι οποίοι - ειλικρινά - κάνουν ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ απο τα μικρά τους. Χειρότερα όμως, μόνο και μόνο για να νιώθουν καλά τα μικρά. Τι να πείς.

Το καλό είναι πως επιτέλους έφτασα στη Θεσσαλονίκη ενώ αυτά σταμάτησαν τη φασαρία και ησυχάσαμε μετά απο αρκετή ώρα. Το καλό ήταν πως σταμάτησαν.

Απο αύριο πάλι στη σχολή λοιπόν. Όσο σκέφτομαι οτι τις τρίτες θα είμαι απο τις 08:30 το πρωί μέχρι τις 21:15 στη σίνδο, τότε με λυπάμαι. Άντε, αυτά προς το παρόν καλό μου και πολυλατρεμένο μου ιστολόγιο. Σε αφήνω και ελπίζω να βρίσκω το χρόνο να σε ανανεώνω όσο πιο πολύ μπορώ. Φιλιά προς το παρόν.

Επίσης να πω και το εξής για τη Λάρισα. Η Vodafone "έφαγε" καταγγελία για την κεραία που έχει στην πλατεία ταχυδρομείου πάνω απο το hotel metropol, και με αυτή την καταγγελία αναγκάστηκε να μειώσει την ισχύ εκπομπής της συγκεκριμένης κεραίας, και όλο το δυτικό κέντρο της πόλης δεν έχει σήμα. Έχει μόνο μια γραμμή η οποία μπορεί να είναι και πλασματική. Αυτό εντελώς ενημερωτικά. Η εταιρία κινητής δεν έχει βγάλει κάποια ανακοίνωση και δεν ξέρουν τι θα μπορέσουν να κάνουν και πόσο σύντομα για να λύσουν το πρόβλημα.