Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Να θυμάσαι τους νεκρούς.

Να θυμάσαι τους νεκρούς, αυτούς που χάθηκαν. Σημαίνει κάτι για εσένα; 
Να θυμάσαι τους νεκρούς σημαίνει να τιμάς τη μνήμη τους, να αναπωλείς τις στιγμές τους, να χαμογελάς με τις όμορφες στιγμές που περνάγατε και να λυπάσαι που δεν μπορείτε πλέον να περνάτε αυτές τις στιγμές. Να ζητάς την παρέα τους- παρότι γνωρίζεις πως δεν μπορείς να την έχεις - μόνο και μόνο επειδή σου λείπουν . 
Να θυμάσαι τους νεκρούς. 

Δεν είναι κάτι κακό, δεν θα σε κατηγορήσει κανείς που το κάνεις. Οι περισσότεροι νιώθουμε την έλλειψη που προκαλείται απο την απώλεια ενός προσώπου, αγαπημένου, γνωστού, συγγενικού. Είναι καλό αντιθέτως να θυμάσαι πως υπήρξαν, πως ήσασταν μαζί, πως γελάγατε. 
Να θυμάσαι τους νεκρούς.

Οι αναμνήσεις είναι σαν τα συναισθήματα που δεν πρόλαβαν να ωριμάσουν. Κρυμμένες πολύ καλά μέσα στο μυαλό μας, βγαίνουν στην επιφάνεια όποτε θέλουν χωρίς να σε προειδοποιούν. 

Μην ξεχάσεις. 
Να θυμάσαι τους νεκρούς.
Αυτούς που έχασες, που αγάπησες, που λάτρεψες, που δεν πρόλαβες να γνωρίσεις, που δεν είχες την ευκαιρία να ζήσεις, αυτούς που πάλεψαν για εσένα και έφυγαν γρήγορα, αυτούς που σε υπερασπιζόντουσαν στις δύσκολες στιγμές σου, αυτούς που δεν μπόρεσες να αποχαίρετήσεις επειδή "έφυγαν" γρήγορα και δεν ήσουν εκεί, αυτούς που σου κρατούσαν το χέρι μέχρι την τελευταία στιγμή. 

Να θυμάσαι. Σ'αγάπησαν. Να τους έχεις πάντα μέσα στην καρδιά σου.