Και οι άντρες σκέφτονται...Απο μικρός μεγάλωσα με κάποια πιστεύω και κάποιες θεωρίες προερχόμενες απο τα παλιά τα χρόνια τις οποίες διαιώνιζαν οι γύρω μου και τις αλλάζαν καθώς του συνέφερε. Τη φράση "να μεγαλώσεις, να βρεις ενα καλό κορίτσι να παντρευτείς, αλλά να προσέχεις να μην είναι καμία σουρτούκα και σε τυλίξει" την έχω ακούσει δόξα τω Θεό πολλές φορές απο τη γιαγιά μου.
Όταν ήμουν παιδί ακόμη, το πρότυπο της γυναίκας, ήταν, στο σπίτι να προσέχει τα παιδιά και να φροντίζει τον άντρα, να διατηρεί το σπίτι καθαρό και όλα τα συναφή που γνωρίζουμε - άσχετα αν στη δική μου οικογένεια δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Τα κορίτσια τότε, ήταν μαζεμένα, συντηρητικά και προσέχανε τι θα φορέσουν, για να μην κακοχαρακτηριστούν, καθώς δεν ήθελες να σε πούνε και π***άνα, απο την άλλη υπήρχε και το ρητό, "καλύτερα να πούνε την κόρη μου π***άνα, παρά το γιό μου π***τη". Το θέμα όμως είναι πως, όσο κι αν στον έξω κόσμο φαινόταν τότε οτι ο άντρας είναι αυτός που "κουμαντάρει" το σπίτι, ακόμη και απο τότε η γυναίκα έκανε το ουσιαστικό "κουμάντο".
Πλέον τα πράγματα έχουνε αλλάξει κάπως έως πολύ, η γυναίκα είναι ανεξάρτητη, ο άντρας συνεχίζει να είναι οτι ήταν και τότε - εκτός απο κυνηγός όσον αφορά τις γυναίκες - και η οικογένεια, υπάρχει κατα ένα γενικό όρο. Όλη αυτην η κατάσταση δημιούργησε μια αλλαγή, γενικότερη μπορούμε να πούμε, θέτωντας τη γυναίκα απέναντι στον άντρα έτοιμους να παλέψουν για μια θέση καλύτερη και πιο αποδοτική όσον αφορά τις αποδοχές. Τα
αποτελέσματα όλων αυτών είναι, οι γυναίκες, να λένε οτι πλέον δεν προλαβαίνουν να είναι και γυναίκες και επαγγελματίες και νοικοκυρές και τους άντρες να κάνουν παράπονα πως οι γυναίκες δεν είναι όλα τα παραπάνω. Ακόμη έχουμε τις γυναίκες που ενώ ζητάνε την ισότητα, τη δέχονται αλλά με περιορισμούς και όρους λέγοντας πως δεν είναι το ίδιο με τους άντρες. Μόνο το Cosmo παραμένει σταθερό στις αξίες του και σου λέει πως "είσαι γυναίκα; τόσο το καλύτερο"!!!
Ο χρόνος δείχνει πως τα καταφέρνουν εξίσου καλά σε πολλούς τομείς αν όχι σε όλους. Ας μην παραλείψουμε όμως να πούμε πως πάντα για να κάνεις κάτι καλά, πρέπει να παραμελήσεις κάτι άλλο. Πλέον μπαίνουμε στον τομέα επιλογές, επιλογές έχουμε απεριόριστες και δεν μπορούμε να τις έχουμε όλες και να τις κάνουμε. Έτσι επιλέγουν να αφοσιωθούν στην καριέρα, επιλέγουν να κάνουν οικογένεια μετά απο κάποια ηλικία καθώς μέχρι τότε κυνηγάν την καριέρα και επιλέγουν να παραμελούν το σπίτι η να "υπολειτουργούν" όσον αφορά αυτό. Πολλοί ρόλοι σε έναν να μου πεις - και δίκαιο θα έχεις μεταξύ μας - όμως όταν παλεύεις για κάποια πράγματα, - ποιός πάλεψε ρε μεγάλε μπορεί να ρωτήσεις τώρα εσύ - πρέπει πάντα να σκέφτεσαι και τις συνέπειες.
Μην με πείτε μισογύνη, είμαι πολύ μικρός ακόμη για να μπορέσω να πω κάτι τέτοιο με σιγουριά καθώς επίσης δεν έχω περάσει και τόσα πολλά όταν μιλάμε για σχέσεις, γυναίκες και τέτοια εξαιτίας της ηλικίας. Η οπτική μου ίσως είναι λίγο "κουλή" για κάποιους και κάποιες αλλά κάποια πράγματα είναι έτσι, ούτως η άλλως. Όπως λέει και μια φίλη μου, "όταν μιλάμε για εμένα, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτώ θα είμαι εγώ και το μέλλον μου, τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα".
Θυμηθείτε όμως πως μερικά χρόνια πιο μετά όλες, λένε, θέλω να κάνω οικογένεια και μελαγχωλούν. Όλα είναι θέμα επιλογών λοιπόν και αποφάσεων. Η ζωή θέλει θυσίες αλλά, όχι παράπονα και κλάματα για το οτι δεν τα καταφέρνουμε καλά. Ας συμβιβαστούμε και ας αρκεστούμε τουλάχιστον, στο να κάνουμε τα απαραίτητα σε όλους τους τομείς και να δίνουμε εκεί που πρέπει κάτι περισσότερο, για να είμαστε καλά στους υπόλοιπους.
Υ.Γ.1 Μεταξύ μας, ούτε εγώ συμφωνώ που ο άντρας σταμάτησε να είναι κυνηγός, αλλά επίσης διαφωνώ και με τη στάση των γυναικών όταν τους την πέφτουν να βρίζουν και να αντιδρούν άσχημα εκτός και αν τους την πέσει ο Σάκης Ρουβάς.
Υ.Γ.2 Προτίμησα να μην αναφερθώ στις αντιζηλίες και στο οτι οι άντρες νιώθουνε "λίγοι" όταν βρίσκονται δίπλα απο μια γυναίκα η οποία είναι πιο ισχυρή απο αυτούς, ακόμη περισσότερο δε, όταν η συγκεκριμένη γυναίκα είναι και η γυναίκα τους.
Αυτό το post το αφιερώνω στο post της demy που έγραψε κάτι σχετικό για τις γυναίκες.
Όταν ήμουν παιδί ακόμη, το πρότυπο της γυναίκας, ήταν, στο σπίτι να προσέχει τα παιδιά και να φροντίζει τον άντρα, να διατηρεί το σπίτι καθαρό και όλα τα συναφή που γνωρίζουμε - άσχετα αν στη δική μου οικογένεια δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Τα κορίτσια τότε, ήταν μαζεμένα, συντηρητικά και προσέχανε τι θα φορέσουν, για να μην κακοχαρακτηριστούν, καθώς δεν ήθελες να σε πούνε και π***άνα, απο την άλλη υπήρχε και το ρητό, "καλύτερα να πούνε την κόρη μου π***άνα, παρά το γιό μου π***τη". Το θέμα όμως είναι πως, όσο κι αν στον έξω κόσμο φαινόταν τότε οτι ο άντρας είναι αυτός που "κουμαντάρει" το σπίτι, ακόμη και απο τότε η γυναίκα έκανε το ουσιαστικό "κουμάντο".
Πλέον τα πράγματα έχουνε αλλάξει κάπως έως πολύ, η γυναίκα είναι ανεξάρτητη, ο άντρας συνεχίζει να είναι οτι ήταν και τότε - εκτός απο κυνηγός όσον αφορά τις γυναίκες - και η οικογένεια, υπάρχει κατα ένα γενικό όρο. Όλη αυτην η κατάσταση δημιούργησε μια αλλαγή, γενικότερη μπορούμε να πούμε, θέτωντας τη γυναίκα απέναντι στον άντρα έτοιμους να παλέψουν για μια θέση καλύτερη και πιο αποδοτική όσον αφορά τις αποδοχές. Τα
αποτελέσματα όλων αυτών είναι, οι γυναίκες, να λένε οτι πλέον δεν προλαβαίνουν να είναι και γυναίκες και επαγγελματίες και νοικοκυρές και τους άντρες να κάνουν παράπονα πως οι γυναίκες δεν είναι όλα τα παραπάνω. Ακόμη έχουμε τις γυναίκες που ενώ ζητάνε την ισότητα, τη δέχονται αλλά με περιορισμούς και όρους λέγοντας πως δεν είναι το ίδιο με τους άντρες. Μόνο το Cosmo παραμένει σταθερό στις αξίες του και σου λέει πως "είσαι γυναίκα; τόσο το καλύτερο"!!!Ο χρόνος δείχνει πως τα καταφέρνουν εξίσου καλά σε πολλούς τομείς αν όχι σε όλους. Ας μην παραλείψουμε όμως να πούμε πως πάντα για να κάνεις κάτι καλά, πρέπει να παραμελήσεις κάτι άλλο. Πλέον μπαίνουμε στον τομέα επιλογές, επιλογές έχουμε απεριόριστες και δεν μπορούμε να τις έχουμε όλες και να τις κάνουμε. Έτσι επιλέγουν να αφοσιωθούν στην καριέρα, επιλέγουν να κάνουν οικογένεια μετά απο κάποια ηλικία καθώς μέχρι τότε κυνηγάν την καριέρα και επιλέγουν να παραμελούν το σπίτι η να "υπολειτουργούν" όσον αφορά αυτό. Πολλοί ρόλοι σε έναν να μου πεις - και δίκαιο θα έχεις μεταξύ μας - όμως όταν παλεύεις για κάποια πράγματα, - ποιός πάλεψε ρε μεγάλε μπορεί να ρωτήσεις τώρα εσύ - πρέπει πάντα να σκέφτεσαι και τις συνέπειες.
Μην με πείτε μισογύνη, είμαι πολύ μικρός ακόμη για να μπορέσω να πω κάτι τέτοιο με σιγουριά καθώς επίσης δεν έχω περάσει και τόσα πολλά όταν μιλάμε για σχέσεις, γυναίκες και τέτοια εξαιτίας της ηλικίας. Η οπτική μου ίσως είναι λίγο "κουλή" για κάποιους και κάποιες αλλά κάποια πράγματα είναι έτσι, ούτως η άλλως. Όπως λέει και μια φίλη μου, "όταν μιλάμε για εμένα, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτώ θα είμαι εγώ και το μέλλον μου, τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα".
Θυμηθείτε όμως πως μερικά χρόνια πιο μετά όλες, λένε, θέλω να κάνω οικογένεια και μελαγχωλούν. Όλα είναι θέμα επιλογών λοιπόν και αποφάσεων. Η ζωή θέλει θυσίες αλλά, όχι παράπονα και κλάματα για το οτι δεν τα καταφέρνουμε καλά. Ας συμβιβαστούμε και ας αρκεστούμε τουλάχιστον, στο να κάνουμε τα απαραίτητα σε όλους τους τομείς και να δίνουμε εκεί που πρέπει κάτι περισσότερο, για να είμαστε καλά στους υπόλοιπους.
Υ.Γ.1 Μεταξύ μας, ούτε εγώ συμφωνώ που ο άντρας σταμάτησε να είναι κυνηγός, αλλά επίσης διαφωνώ και με τη στάση των γυναικών όταν τους την πέφτουν να βρίζουν και να αντιδρούν άσχημα εκτός και αν τους την πέσει ο Σάκης Ρουβάς.
Υ.Γ.2 Προτίμησα να μην αναφερθώ στις αντιζηλίες και στο οτι οι άντρες νιώθουνε "λίγοι" όταν βρίσκονται δίπλα απο μια γυναίκα η οποία είναι πιο ισχυρή απο αυτούς, ακόμη περισσότερο δε, όταν η συγκεκριμένη γυναίκα είναι και η γυναίκα τους.
Αυτό το post το αφιερώνω στο post της demy που έγραψε κάτι σχετικό για τις γυναίκες.
