 |
| |
Γράφει η Ρίκα Βαγιάνη
Οσο θαύμασα τον απλό κόσμο της Σαντορίνης που έγινε θυσία για να βοηθήσει, να περιθάλψει και να συντρέξει τους ανθρώπους που λαχτάρησαν, τόσο μου έκανε τη χειρότερη εντύπωση η στάση μερικών από τους εκλεγμένους άρχοντες του τόπου. Λες και όλο αυτό που συνέβη ήταν ένα ύποπτο σχέδιο για να δυσφημηθεί το νησί τους: Η ελληνιά στο ύψιστο σημείο κατινιάς. Καμιά συμπόνια για τους αγνοούμενους, κανένα ίχνος έγνοιας για τους επιβάτες και το πλήρωμα: Μόνο μια υστερική καχυποψία απέναντι σε όλους και κυρίως τους δημοσιογράφους.
Αγαπητοί τοπικοί άρχοντες, μη χολοσκάτε, δεν παθαίνει τίποτα η Σαντορίνη. Το ναυάγιο δεν θα τη «δυσφημήσει». Ηταν ένα τραγικό γεγονός, αλλά κανείς δεν θα κατηγορήσει το νησί. Τι να κάνει κι ο ύφαλος; Εκεί ήταν κι από πέρσι, δεν τον έσυραν οι Τούρκοι τη νύχτα!
Αγαπητοί άρχοντες, σας το ορκίζομαι, δεν έχουμε κάτι προσωπικό με το νησί σας. Αν κάτι μπορεί να βλάψει τη Σαντορίνη, αυτό είναι η ιλιγγιώδης δόμηση, η ανθρώπινη απληστία και η αντιμετώπιση κάθε πρωτοβουλίας για έλεγχο στο περιβάλλον του νησιού, σαν οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης της οικονομικής του ανάπτυξης. Οι «εχθροί του λαού» δεν είναι οι αυστηροί σχολιαστές του BBC, δεν είναι οι συγγενείς των πνιγμένων και σίγουρα δεν είναι οι Ελληνες δημοσιογράφοι. Αναζητήστε τους αλλού, ίσως στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Ιψεν. Πού ξέρετε; Ενα μικρό χωριουδάκι της Νορβηγίας, στα τέλη του προπερασμένου αιώνα, θα σας μάθει πολλά για τη Σαντορίνη του 21ου.
(Υστερόγραφο: Στον ερασιτέχνη που κατέγραψε το βίντεο με τις σκηνές της εκκένωσης του πλοίου, σχολιάζοντας ότι «τα μέλη του πληρώματος φώναζαν και έτρεχαν αλλόφρονες εδώ κι εκεί». Βρε όρθιο Νόμπελ, βρε αστροπελέκι, χίλιοι πεντακόσιοι άνθρωποι βγήκαν ζωντανοί από το καράβι, σκάσε και πες ένα ευχαριστώ που σώθηκες! Τι ήθελες να κάνει το πλήρωμα; Να μιλάει αισθησιακά και να μετακινείται με νωχέλεια και κομψότητα; Ε, μα πια και η βλακεία έχει τα όριά της. Ουφ.)
Το υστερόγραφο είναι με bold επειδή μου άρεσε πολύ ο τρόπος έκφρασής του. Χε χε...
