Τρίτη 1 Μαΐου 2007

Sunday night fever...

Ώρα: 12 παρά κάτι το βράδυ
Ημέρα: Κυριακή
Μέρος: Αεροδρόμιο
Μαγαζί: Odeon
Σχήμα: Τερζής - Παπαρίζου - Νίνο

Ώρα 12 παρά κάτι το βράδυ φτάνουμε στο odeon για να δούμε κι εμείς το σχήμα τερζής - παπαρίζου - νίνο. Η πρώτη εντύπωση είναι πολύ θετική αλλά και αποκαρδιωτική ταυτόχρονα καθώς φτάνοντας στο μαγαζί είδαμε όλη την είσοδο του (και μιλάμε για μεγάλη είσοδο) όχι απλά να έχει πολύ κόσμο αλλά, να είναι "φίσκα". Δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα ενώ ταυτόχρονα συνέχιζε να έρχεται κόσμος και φυσικά ήρθαν και 5 σχολία εκείνη τη βραδιά. Εκεί ήταν που είχαμε αρχίσει να απελπιζόμαστε σαν παρέα. Ευτυχώς η ουρά προχωρούσε πάρα πολύ γρήγορα λες και είχαν βάλει το FFW. Βλέποντας όλο αυτό τον κόσμο απο έξω εγώ ο έξυπνος που σκεφτόμουν "μήπως τελικά πάμε λίγο νωρίς", άλλαξα γνώμη. Πληρώνουμε και μπαίνουμε μέσα για να πάθω ένα μεγαλύτερο σοκ απο αυτό που είχα πάθει στην είσοδο. Το μαγαζί ήταν ήδη γεμάτο με 2500 κόσμο μέσα και υποδεχόταν και άλλο. Καθόμαστε λοιπόν και περιμένουμε να ξεκινήσει το πρόγραμμα ενώ ταυτόχρονα στα ηχεία έπαιζαν οι Pink Martini με το τελευταίο τους CD. Πως συνδυάζεται ο τερζής με τους Martini αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Κατά τις 12 ξεκινάει λοιπόν το πρόγραμμα, βγαίνουν οι πρώτοι τραγουδιστές, με αδιάφορες φωνές και απο φωνή μουνί.
Περνάν απαρατήρητοι λοιπόν αυτοί και, έρχεται η στιγμή για το Νίνο, ο οποίος έκανε είσοδο απο τα βάθη της πίστας και αναδύθηκε οσάν ένας νέος ποσειδώνας. Ξεκινάει κάνει το πρόγραμμά του - δεν ξέρω αν έκανε και μεγάλη αίσθηση στον κόσμο στο μαγαζί, ή μόνο στα κοριτσάκια απο τα σχολεία - πάντως πέρασε και έφυγε έτσι για την πλάκα. Εγώ πάντως όση ώρα ο Νίνο τραγουδούσε μόνο τη μουσικη άκουγα και απο καμιά φορά το νίνο. Βέβαια όση ώρα ήταν στην πίστα περισσότερο τραγουδούσε ο κόσμος παρά ο κύριος Νίνος.
Έρχεται επιτέλους η ευλογημένη στιγμή να βγεί η Έλενα και το μαγαζί έχει ήδη ζεσταθεί. Κάνει την εμφάνισή της η οποία είναι αρκετά εντυπωσιακή και πολύ καλή. Εντυπωσιακή παρουσία, ζεστός χαρακτήρας - ακόμη και απο την πίστα την καταλαβαίνεις - και πολύ καλή φωνή. Χόρεψε, γέλασε, τραγούδησε, ανέβασε το κέφι του κόσμου και απλά άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Δεν υπάρχουν πολλά να πω για την Έλενα, τα πάντα είναι θετικά και δεν είμαι τόσο καλός άνθρωπος για να το κάνω αυτό.

Έρχεται λοιπόν η ώρα του τερζή να βγεί στην πίστα. Όταν το κοινό κατάλαβε οτι βγαίνει το μαγαζί (3500+βάλε) είχε σηκωθεί σχεδόν όλο όρθιο και επευφημούσε τον τραγουδιστή ο οποίος δεν μπόρεσε να σταυρώσει λέξη για 5 λεπτά απο το χειροκρότημα. Το κοινό είχε ξεσηκωθεί εντελώς πλέον και τα σχολία είχαν αρχίσει να μπαίνουν στο κλίμα του να διασκεδάζουν σε ένα μαγαζί με 3500 άτομα. Πανικός γινόταν και όσο πήγαινε γινόταν και καλύτερο. Ο τερζής όσο πήγαινε ανέβαζε κι άλλο το θερμόμετρο και δεν σταματούσε. Ο κόσμος χόρευε, γλεντούσε και περνούσε καλά και όλοι το ευχαριστιόμασταν.
Έτσι κάπως, φτάσαμε στις 4 το πρωί και ετοιμαζόμασταν να φύγουμε καθώς είχαμε και μάθημα την επόμενη μέρα. Το πρώτο του εξαμήνου...


Tips της βραδιάς: 1 Όταν ο Νίνο είχε βγεί τη δεύτερη φορά στην πίστα για να "τραγουδήσει", την ώρα που είχε τελειώσει το πρόγραμμά του και μας αποχαιρετούσε, ένα μαγαζί όλο χειροκροτούσε μόνο και μόνο επειδή φεύγει και θα μας άφηνε ήσυχους.
2 Όταν ο τερζής την ώρα που τραγουδούσε γυρίζει και φωνάζει απο το μικρόφωνο, "δώσε φώς στο κίτρινο πάνω στο μπαρ" . Μια γκόμενα του έδινε να καταλάβει επάνω στο μπαρ και ο τερζής απλά της έδωσε το χώρο της στο μαγαζί στέλνοντας όλα τα φώτα επάνω της.


Εκνευριστηκά: Όταν όλα τα μικρά είχαν μαζευτεί γύρω απο τον τερζή και δεν τον άφηναν να τραγουδήσει καθώς θελαν να βγάλουν φωτογραφίες. Έλεος επιτέλους με αυτές τις φωτογραφίες.