Empty thoughts

Αυτή ή πόλη ώρες ώρες με "ρίχνει". Ώρες ώρες νιώθω πως κάτι δεν πάει καλά, πως κάτι πρέπει να αλλάξω και όλα να τα αρχίσω απο την αρχή. Δεν ξέρω τι και αν φταίει, γνωρίζω όμως πως τις τελευταίες μέρες αισθάνομαι κάπως παράξενα. Δεν ξέρω τι φταίει, μπορεί να φταίει και ο καιρός. Κάτι πρέπει να γίνει, η Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφη όμως όλα εδώ επάνω κινούνται τόσο χαλαρά, κανείς δεν θέλει να κάνει κάτι για να "συγκλονίσει", για παρακινήσει, για να ξεσηκώσει. Όλοι επαναπαύονται. Δεν μπορώ έτσι.

Έξω αυτή τη στιγμή βρέχει, απο τα ηχεία ακούγεται το Caruso Lucio Dalla & Luciano Pavarotti και η Athens Voice ανοιχτή επάνω στο γραφείο.
Θέλω να πάω Αθήνα τελικά αλλά, μου αρέσει η Θεσσαλονίκη.

We'll see...

Σκέφτεσαι;

Πιστεύετε οτι χρειάζονται σχόλια εδω πέρα;

Παρακαλώ περιμένετε...

- Είστε στην ταράτσα τώρα; ρωτούσε γνωστός δημοσιογράφος μεγάλου καναλιού της ελληνικής τηλεόρασης.
-Ναι είμαι στην ταράτσα! απαντούσε απο την άλλη πλευρά της γραμμής έντρομος ο συνομιλητής
-Εντάξει, σας παρακαλώ θέλω να με ακούσετε προσεκτικά. ΜΗΝ πηδήξετε σας παρακαλώ. Θα πάω μισό λεπτάκι σε διαφημίσεις και θα επιστρέψω αλλά, μην πηδήξετε!!!

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ.
Ένα μεγάλο μπράβο στον Γιώργο Αυτιά ο οποίος ασκεί τόσο καλά, σωστά, έγκυρα και έγκαιρα και φυσικά δεοντολογικά το επάγγελμά του μη εκμεταλευόμενος τον πόνο κανενός.