Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Πρωτομαγιά. Θυμάσαι;

Καλό μήνα. Αυτό γράφω και "κολλάω",δεν ξέρω τι άλλο να γράψω.Σκέφτομαι,κοιτάζω την οθόνη του κινητού μου,περνάω τα δάχτυλά μου μπροστά απο την οθόνη.Μαύρες σκιές μπροστά απο ενα εικονικό πληκτρολόγιο.Όπως κατέληξαν να είναι και οι σκέψεις μου όταν εκφράζονται.Εικονικές και ψηφιακές.
Σήμερα κανονίσαμε να πάμε στη Λίμνη Κερκίνη,στις Σέρρες. Αργήσαμε να πάμε όμως επειδή τελικά,δεν είχε καλό καιρό και, μαζευτήκαμε,φάγαμε σε σπίτι και μετά φύγαμε.
Και σήμερα ήσουν στο μυαλό μου,και σήμερα ήθελα να σε πάρω τηλέφωνο.Για μια ακόμη μέρα είχα ανοίξει την επαφή σου και κρατιόμουν για να μην πατήσω τον αριθμό σου και σε καλέσω. Πόσο ακόμη. Πόσες μέρες, πόσα πρωινά, πόσα βράδια;
Ήταν παράξενα σήμερα το πρωί. Ένιωθα ένα σφίξιμο στο στομάχι. Πήρα τσάντα μαζί μου σήμερα και έβαλα τα κλειδιά στη μπροστά μικρή θήκη. Μέσα εκεί,βρήκα αυτό το χαρτάκι που βλέπεις στη φωτογραφία. Σου θυμίζει κάτι; Σου φέρνει κάτι στο μυαλό; Θυμάσαι; Σκέφτηκα να το πετάξω. Το δίπλωσα και το ξαναέβαλα εκεί που ήταν.
Για μια ακόμη φορά καταλήγω να διακρίνω με δυσκολία τι γράφω.Βλέπω απλά μια θολούρα. Πόσο θέλω να έρθεις δίπλα μου εδώ,να μου κρατήσεις το χέρι και να με πάρεις αγκαλιά. Πόσο πολύ μου λείπεις. ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΑΚΟΜΗ;
Δεν ξέρω αν τα διαβάζεις αυτά πλέον. Δεν ξέρω καν, αν υπάρχει ακόμη στα αγαπημένα σου το blog μου. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλό που τα γράφω. Με κάνει ομως να αισθάνομαι ότι έτσι σου μιλάω.
Άσε με να ζω στ'όνειρό μου. Τουλάχιστον αυτό το όνειρο είναι βγαλμένο απο ωραίες αναμνήσεις,απο υπέροχες στιγμές και έντονα,αληθινά,πραγματικά συναισθήματα. Όλα δηλαδή όσα παλεύω να ξεχάσω,να αφήσω πίσω μου,να σταματήσω να ζητάω. Όλα όσα με κάνουν να κλαίω,να μ'ενοχλούν οι ίδιες εικόνες που μ'ενοχλούσαν και στην αρχή, όλα αυτά που με κάνουν να πιστεύω πως έχεις προχωρήσει,πως είσαι "αλλού". Όλα όσα με κάνουν ν'αναρωτιέμαι πως γίνεται να λειτουργήσω όπως κι εσύ.Δηλαδή να τα ξεχάσω όλα τόσο γρήγορα,να παγώσω τα πάντα και να είναι σα να μην έγινε τίποτα.Όλα μια ανάμνηση,όλα παλιά,όλα σα να ήταν χρόνια πρίν. Τι γράφω Θεέ μου. Ούτε να σκεφτώ λογικά δεν μπορώ όταν σκέφτομαι εσένα.
Καληνύχτα και καλό μήνα.