Το έχω επισημάνει κι άλλη φορά αλλά συνεχίζω να το παθαίνω. Δεν μαθαίνω μάλλον. Συνεχώς μου έρχονται σκέψεις στο μυαλό μου και τις ξεχνάω μετά απο λίγο πάλι. Μήπως τελικά η ακτινοβολία απο τα κινητά-τηλεοράσεις-ασύρματο ίντερνετ-μπλα-μπλα-μπλα έχει αρχίσει να με επηρεάζει και μάλιστα άσχημα; Να ανησυχήσω μήπως; Γιατρέ μου, είμαι καλά;
Τέλος πάντων. απολαύστε την παραπάνω φωτογραφία. Την πέτυχα τυχαία πηγαίνοντας προς πολίχνη. Την είδα απο το λεωφορείο και πήγα με τα πόδια όταν επέστρεφα σπίτι μου για να την απαθανατίσω. Τρομερό δεν είναι; Δεν έμαθα όμως πόσο κάνουν αυτές οι γωτογραφίες πορσελάνης. Δεν φαίνεται η τιμή. Και μια ακόμη απορία. Αν το καντήλι που θα πάρω δεν καίει για 15 μέρες συνεχόμενα μπορώ να το ανταλλάξω με ένα καινούργιο που να καίει όντως η θα κάνω μήνυση οτι δεν μου πούλησε σωστό προϊόν και να ζητήσω τα λεφτά μου πίσω; Έχω όμως κάτι απορίες ώρες ώρες.
Κάτι άλλο που είδα με έκανε να πω μπράβο. Σήμερα το πρωί πηγαίνοντας προς τη δουλειά μου, είδα σε ένα μικρό παρκάκι μια κυρία να έχει βγάλει το σκύλο της βόλτα. Εντάξει όλα μέχρι εδώ. Το κορυφαίο και εκεί που είπα αυτό το μπράβο ήταν που όταν ο σκύλος ετοιμάστηκε να κάνει την ανάγκη του η κυρία του έβαλε απο κάτω εφημερίδα για να μαζέψει τα απόβλητα του σκύλου. Πολύ μου άρεσε αυτό. Επιτέλους, ας μάθουμε σε αυτή τη χώρα να μαζεύουμε τα απόβλητα των ζώων μας. Να μαζεύετε δηλαδή. Δεν είναι καθόλου όμορφο να περπατάς και να πατάς οτιδήποτε υπάρχει στο δρόμο. Καθόλου όμως. Ελπίζω να υπάρχουν άνθρωποι που συμφωνούν μαζί μου.
Κατα τα άλλα ήρεμες μέρες διανύουμε σε σχέση με τον Ιανουάριο. Ο πρώτος μήνας του 2008 μπορώ να πω οτι είχε πολλά πράγματα. Πολλές κινήσεις. Πολλά.... Καθόμουν τις προάλλες και τα σκεφτόμουν. Απο προσωπικής απόψεως, κοινωνικής και όλα αυτά. Έγινα πολλά γενικότερα. Άντε να δούμε τι άλλο θα βρούμε και θα ανακαλύψουμε σε αυτή την πόλη που λέγεται Θεσσαλονίκη.
Τέλος πάντων. απολαύστε την παραπάνω φωτογραφία. Την πέτυχα τυχαία πηγαίνοντας προς πολίχνη. Την είδα απο το λεωφορείο και πήγα με τα πόδια όταν επέστρεφα σπίτι μου για να την απαθανατίσω. Τρομερό δεν είναι; Δεν έμαθα όμως πόσο κάνουν αυτές οι γωτογραφίες πορσελάνης. Δεν φαίνεται η τιμή. Και μια ακόμη απορία. Αν το καντήλι που θα πάρω δεν καίει για 15 μέρες συνεχόμενα μπορώ να το ανταλλάξω με ένα καινούργιο που να καίει όντως η θα κάνω μήνυση οτι δεν μου πούλησε σωστό προϊόν και να ζητήσω τα λεφτά μου πίσω; Έχω όμως κάτι απορίες ώρες ώρες.
Κάτι άλλο που είδα με έκανε να πω μπράβο. Σήμερα το πρωί πηγαίνοντας προς τη δουλειά μου, είδα σε ένα μικρό παρκάκι μια κυρία να έχει βγάλει το σκύλο της βόλτα. Εντάξει όλα μέχρι εδώ. Το κορυφαίο και εκεί που είπα αυτό το μπράβο ήταν που όταν ο σκύλος ετοιμάστηκε να κάνει την ανάγκη του η κυρία του έβαλε απο κάτω εφημερίδα για να μαζέψει τα απόβλητα του σκύλου. Πολύ μου άρεσε αυτό. Επιτέλους, ας μάθουμε σε αυτή τη χώρα να μαζεύουμε τα απόβλητα των ζώων μας. Να μαζεύετε δηλαδή. Δεν είναι καθόλου όμορφο να περπατάς και να πατάς οτιδήποτε υπάρχει στο δρόμο. Καθόλου όμως. Ελπίζω να υπάρχουν άνθρωποι που συμφωνούν μαζί μου.
Κατα τα άλλα ήρεμες μέρες διανύουμε σε σχέση με τον Ιανουάριο. Ο πρώτος μήνας του 2008 μπορώ να πω οτι είχε πολλά πράγματα. Πολλές κινήσεις. Πολλά.... Καθόμουν τις προάλλες και τα σκεφτόμουν. Απο προσωπικής απόψεως, κοινωνικής και όλα αυτά. Έγινα πολλά γενικότερα. Άντε να δούμε τι άλλο θα βρούμε και θα ανακαλύψουμε σε αυτή την πόλη που λέγεται Θεσσαλονίκη.
Το άκυρο όμως.
Τα έργα του μετρό συνεχίζονται....
Τα έργα του μετρό συνεχίζονται....
