Τρίτη 17 Ιουλίου 2007

Υποκρισία και Σοβαροφάνεια

Απολαμβάνω - μπορεί να πει κανείς - το καλοκαίρι. Δεν βλέπω τηλεόραση, αφιερώνω περισσότερο χρόνο στους φίλους μου και γνωρίζω καινούργια άτομα και εμπειρίες. Πηγαίνω για μπάνιο και κάνω οφθαλμόλουτρα, κάθομαι σπίτι και χαίρομαι να μην έχω τίποτα να κάνω (αν και αυτό δεν μπορώ να το αντέξω για πολύ καιρό), απολαμβάνω την αγαπημένη μου μουσική (chill out, chill house, jazz n soul) όποτε θέλω και κάθομαι και ονειρεύομαι. Απολαμβάνω τις στιγμές που είμαι μόνος μου εξίσου με αυτές που είμαι με παρέα. Δεν χαραμίζομαι εκεί που δεν πρέπει και διεκδικώ αυτό που θέλω ευελπιστώντας ότι θα το κερδίσω. Ερωτεύομαι και χωρίζω. Μαλώνω και αγαπώ πάλι. Βαριέμαι και βρίσκω καινούργια ενδιαφέροντα. Μια αέναη κίνηση, ένας καταιγισμός σκέψεων και ενδιαφέρουσες προτάσεις για το μέλλον.
Ναι το παραδέχομαι, είμαι ονειροπόλος, μου αρέσει να περπατώ - να σκέφτομαι - να χαμογελώ και να συνεχίζω το δρόμο μου. Δεν με ενδιαφέρει αν ο δίπλα μου με κοιτάζει παράξενα, μάλλον δεν έχει νιώσει όπως εγώ και, αν το έχει κάνει, το πιό πιθανό είναι να μην τόλμησε να το δείξει. Ποια η αξία τότε;
Να αγαπάς και να μην εκφράζεσαι
Να στεναχωριέσαι και να μην το λες
Να εκνευρίζεσαι και να μην το δείχνεις
Να βαριέσαι και να λες θα περάσει
Αν δεν κάνεις όσα αισθάνεσαι τότε καλύτερα να πάψεις να αισθάνεσαι. Απλά βγες στο δρόμο, περπάτα γρήγορα για τη δουλειά σου επειδή αλλιώς θα σου την πούνε και, μην απολαμβάνεις τη διαδρομή επειδή ντρέπεσαι μην σε κοιτάξουν οι άλλοι που θα περνάνε δίπλα σου, παράξενα.
Κακομοίρη, είσαι άξιος της μοίρας σου και των επιλογών σου. Πιστεύεις οτι αξίζει κάποιος να ασχολείται μαζί σου;

Δεν υπάρχουν σχόλια: