To dream with your eyes open...

To dream of a land full of nice and kind people. Smiley and warm. A place like no other place on earth. Where you can feel like you're at home. In front of the fireplace, the snow falling and a warm hug around you keeping you through the night.

Χαμόγελο και ευτυχία.
Δάκρυ και δυστυχία.
Αντανάκλαση και είδωλο.
Κρίση και αντίδραση.

Το βαγόνι κυλούσε επάνω στις ράγες και ο ήχος που έβγαινε ήταν σταθερός και υπνωτικός. Η κινήσεις του βαγονιού καθώς ξεκινούσε και σταματούσε στους σταθμούς σε αποκοίμιζαν. Το βαγόνι είχε μια παράξενη ησυχία και απο τα ακουστικά έπαιζε μια πολύ χαλαρή μουσική που σε ταξίδευε απο μόνη της χωρίς να το θέλεις.

Πρόσωπα σκυθρωπά. κουρασμένα, άλλα ταλαιπωρημένα και κάποια χαρούμενα και λαμπερά. Οι εκφράσεις του καθένα διέφεραν απο στιγμή σε στιγμή. Ένα ζευγάρι στις μπροστά θέσεις κοιμόταν αγκαλιά ενώ το φώς της ημέρας όσο πήγαινε και λιγόστευε.
Στον ορίζοντα είχε αρχίσει να παίρνει τη θέση του γαλάζιου, ένα πορτοκαλί-κόκκινο χρώμα το οποίο είχε αρχίσει να κάνει τα πάντα μαγικά. Ο ουρανός ήταν καθαρός και κανένα σύννεφο δεν είχε τολμήσει να τον κρύψει και να καλύψει τον ήλιο, οπότε και αυτός "άφηνε" το φως του να κυλήσει στην ατμόσφαιρα και να της αλλάξει όψη.

Στον ορίζοντα μπορούσε να δεί κανείς σκιές και σκηνές να φαίνονται σαν ζωγραφιές απο πινέλο ζωγράφου ο οποίος σε όλη του τη ζωή πλάθει τοπία και δημιουργεί σκηνικά με αυτό.

Ο ουρανός είχες αρχίσει να παίρνει αυτό το κόκκινο χρώμα σιγά σιγά, ενώ ο ήλιος κρυβόταν πίσω απο τα βουνά στο βάθος και εκείνα είχαν αρχίσει να φαίνονται σαν σκιές έτοιμες να εξαφανιστούν με την πρώτη ευκαιρία. Τα κλαδιά των δέντρων έπαιζαν με τον άνεμο και δημιουργούσαν ένα τοπίο το οποίο φαινόταν σα να λαμπύριζε.

Στο τζάμι σιγά σιγά μπορούσες να διακρίνεις τις φιγούρες των επιβατών καθώς το φώς απο έξω είχε αρχίσει να λιγοστεύει και το τζάμι είχε αρχίσει να κάνει αντικατοπτρισμό της κάθε εικόνας απο μέσα.

Πλέον τα πάντα είχαν αρχίσει να φαίνονται διαφορετικά... το τραίνο είχε αρχίσει να φτάνει στον προορισμό του. Δεν προλάβαινες να κρίνεις. Απλά αφέθηκες, άφησες τη μουσική να σε ταξιδέψει και ονειρευόσουν με τα μάτια ανοιχτά.

Ονειρευόσουν ένα μέρος όπου θα πήγαινες και δεν θα ένιωθες άσχημα. Οι εικόνες θα σε μάγευαν και οι άνθρωποι θα σε κέρδιζαν...