Φθινοπώριασε...

Φοβάμαι τις μέρες που οι βροντές ακούγονται σαν κανόνια και η βροχή πέφτει ασταμάτητα.

Με θλίβει η εικόνα της βροχής που πέφτει και, με κάνει να σκέφτομαι (κάτι που δεν είναι πάντα εποικοδομητικό). Σκέφτομαι και ανατρέπω δεδομένα η κάνω χειρότερα τα πράγματα - στο μυαλό μου - αναλύοντας περισσότερο όσα δεν πρέπει. Έχει όμως και ένα καλό η ριμάδα
η βροχή. Με αναζωογονεί.

Σήμερα τα σύννεφα έχουν κυκλώσει τη Θεσσαλονίκη.
Μαύρα και απειλητικά, "βαριά" σύννεφα έτοιμα να φέρουν τον κατακλυσμό.
Η βροχή έχει ήδη ξεκινήσει να πέφτει και ο ήχος απο τις βροντές είναι εκκωφαντικός.
Τα φύλλα τρέμουν με του που τα ακουμπήσει μια σταγόνα.
Τα δέντρα χορεύουν στο ρυθμό του αέρα.
Όλα κινούνται ρυθμικά, όμορφα, καλοσχεδιασμένα.

Οι βροχές ξεκίνησαν. Καλώς όρισες φθινόπωρο.