Λετς κολ ιτ ε ντέι

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήμουν στο χωριό μου. Το σάββατο το απόγευμα μας επισκέφτηκε ένας παλιός φίλος των παππούδων μου και μας έφερε πεσκέσι τέσσερα ψάρια. Τα τρία απο αυτά ήταν ζωντανά μέχρι τη στιγμή που φτάσανε σπίτι μας και έτσι τα βάλαμε σε μια λεκάνη για να τα έχουμε φρέσκα - φρέσκα όταν θα τα τρώγαμε. Το παρακάτω βίντεο δείχνει τα ψάρια. Μπορώ να πω οτι με παραξένεψε το θέαμα. Όχι πως δεν είχα ξαναδεί ψάρια αλλά, άλλο να τα βλέπεις στη θάλασσα να απομακρύνονται απο εσένα για να μην τα πιάσεις και άλλο να βλέπεις ποταμίσια ψάρια ζωντανά. Μου άρεσαν μπορώ να πω και τα βρήκα πολύ γλυκά, καθώς επίσης στεναχωρήθηκα όταν τα αντίκρισα την επόμενη μέρα στο πιάτο έτοιμα προς βρώση. (Οι φωνές που ακούγονται στο βάθος είναι ο φίλος που όταν μιλάει φωνάζει)

Κατα τα άλλα. Σήμερα επιστροφή στην πόλη και επιτέλους είδα για κάτι που τόσες μέρες άκουγα. Μονοδρόμηση δρόμων στη Θεσσαλονίκη λόγω έργων μετρό. Είδα σήμερα λοιπόν οτι μονοδρομήσανε την 26ης οκτωβρίου απο την Ηρώων Πολυτεχνείου μέχρι την Εγνατία και την Δωδεκανήσου απο την Εγνατία μέχρι την τσιμισκή (λογικά). Τι παράξενα πράγματα συμβαίνουν. Άντε να δούμε τι άλλο θα μας αλλάξουν. Μην κλείσουν εντελώς την εγνατία. Τότε να δούμε τι θα κάνουμε.
Χιόνισε επιτέλους. Ακόμη και στη Λάρισα και στο χωριό μου. Χρόοοοοονια είχαμε να δούμε χιόνι. Μας άρεσε αλλά μωρέ. ΤΟ έλιωσε. :(
Είδα επιτέλους μετά απο πάρα πολύ καιρό την αδερφή μου και το ανηψάκι μου. Γίνεται πάρα πολύ όμορφο. Τι να πείς.
Έτσι είναι.
Αυτά προς το παρόν. Απόψε έχουμε χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν με τα παιδιά απο τη σχολή και πρέπει να πάω να μαγειρέψω. Σε αφήνω καλό μου ιστολόγιο λοιπόν. Θα μιλήσουμε πάλι.

Στο ενδιάμεσο έχουν γίνει κι άλλα πράγματα που να πάρει. ΔΕΝ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ.