Κόκκινα Φανάρια στο Εθνικό

Ladies, let's turn the lights on!

Ας μιλήσουμε για φως. Κόκκινο φως. Αυτό που βγαίνει απο τα φανάρια που είναι βαμμένα με αυτό το χρώμα. Τα Κόκκινα Φανάρια. Παρακολουθήσαμε την συγκεκριμένη παράσταση στη σκηνή Κοτοπούλη στο ΡΕΞ. Ανεβαίνει απο το Εθνικό Θέατρο και όπως μπορεί κάποιος εύκολα να καταλάβει, έχει σαν αναφορά τη ζωή των γυναικών (και των ανδρών) που ζούνε μέσα απο τα "σπίτια" αυτά που φιλοξενούν τις επιθυμίες και τις ορέξεις των ανθρώπων που τα επισκέπτονται, για ικανοποίηση και απόλαυση. Την παρακολουθήσαμε και αφου τελείωσε, σηκωθήκαμε λίγο σκεπτικοί. Μας άρεσε; Μας ενόχλησε; Μας τρόμαξε ή μας πέρασε αδιάφορο;

Η παράσταση λοιπόν έχει σαν θέμα, τη ζωή κάποιων γυναικών μέσα σε ένα "σπίτι". Η ζωή τους εκεί, οι στιγμές τους εκτός και η συναναστροφή με άλλες/ους του δρόμου αλλα και επισκεπτων αυτών. Μας παραθέτει στιγμές, αισθήματα, αντιδράσεις, απόψεις και μας αφήνει να δούμε απο την κλειδαρότρυπα. Γυμνό σώμα αλλά χωρίς αισθησιασμό. 

Δυνατή παράσταση μπορώ να ομολογήσω. Δεν είμαι κριτικός θεάτρου, δεν γνωρίζω τι πιστεύουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, δεν έχω επαφές με ανθρώπους των "σπιτιών" για να μπορώ να ξέρω κατά πόσο ήταν αληθινά έστω και στοιχεία της παράστασης, ξέρω όμως, ότι η παράσταση εμένα με έκανε να νιώσω ένα σφίξιμο στο στομάχι. Μου έδωσε μια εικόνα της νύχτας που δεν βλέπω και των κλεισμένων θυρών που δεν θα ανοίξω. Η σκληρότητα και η απανθρωπιά, η ασέβεια και η εκμετάλλευση, ο φόβος και η χαρά, η ηδονή και η προσμονή. Όλα αυτά είναι συναισθήματα που δεν μπορούσα να τα πιστέψω έτσι όπως τα έβλεπα. Ένας κόσμος σκληρός, συνθήκες τρομακτικές μερικές φορές, έρωτες που γενιούνται και ελπίδες που πεθαίνουν με μια σκέψη. Η θέληση για κάτι καλύτερο, να φύγεις, να αλλάξεις, να μεταμορφωθείς και η αδυναμία πραγματοποίησης, ο φόβος της αποκάλυψης του παρελθόντως και η παραμονή σε αυτή την κατάσταση χωρίς δυνατότητα αλλαγής. 

Ερμηνείες πολύ καλές. Σκηνές που κάποιους μπορεί να τους σοκάρουν μιας και εμφανίζεται αρκετά γυμνή σάρκα και χωρίς κάλυψη. Χρειάζεται ανοιχτό μυαλό και όρεξη για παρατήρηση. Πολύ καλή παράσταση, δίνει έστω και μερικώς αληθινά, την αίσθηση του πως μπορεί να είναι η ζωή εκεί! Η παράσταση άδικα έγινε πολύ γνωστή λόγω της Κωνσταντίνας Μιχαήλ. Παίζει εξίσου καλά όπως οι υπόλοιποι αλλά όχι τόσο πολύ όσο οι άλλοι. Όλοι τους είχαν αρκετά δυνατές ερμηνείες, σκηνικά αυτά που έπρεπε και ένταση που την ένιωθες. 

Σίγουρα είναι μια παράσταση που θα σε προτρέψω να πας να τη δεις μιας και τελειώνει σύντομα. Πολύ ωραία, πολύ δυνατή και σίγουρα θα πάρεις μια γεύση του τι γίνεται εκεί μέσα!

• Σκηνοθεσία - Σκηνικά - Χορογραφία Κωνσταντίνος Ρήγος
• Διασκευή - Δραματολογική επεξεργασία
  Έρι Κύργια
• Συνεργάτης Σκηνογράφος Μαίρη Τσαγκάρη
• Κοστούμια Νατάσα Δημητρίου
• Μουσική Δημοσθένης Γρίβας
• Φωτισμοί Αλέκος Γιάνναρος
• Βοηθός σκηνοθέτη Άγγελος Παναγόπουλος
• Κάμερα Πάνος Βιττωράκης, Παναγιώτης Λυκοτραφίτης

Διανομή:

• Καπετάν Νικόλας Νίκος Αλεξίου
• Πέτρος, Αστυνόμος, Πελάτης
  Κωνσταντίνος Ασπιώτης
• Μυρσίνη Ευγενία Δημητροπούλου
• Ελένη, Μελαχρινή Μαρία Κίτσου
• Μαντάμ Παρή Ελένη Κοκκίδου
• Μαίρη, Κατινάκι Κωνσταντίνα Μιχαήλ
• Ντόρης Παναγιώτης Μπουγιούρης
• Άννα, Γυναίκα με τιγρέ
  Άλκηστις Πουλοπούλου
• Ισπανός, Πελάτης, Τσιράκι, Αργύρης, Αστυνομικός Φοίβος Ριμένας
• Άγγελος, Αστυνομικός
  Νικόλας Στραβοπόδης
• Μαρίνα, Κοκκινομάλλα Θεοδώρα Τζήμου
• Κατερίνα Έλενα Τοπαλίδου
• Πελάτης, Αμερικάνος, Λιβανέζος, Φωτίκα Γιάννης Τσεμπερλίδης
• Μιχαήλ, Αστυνομικός Νίκος Ψαρράς

Εθνικό Θέατρο Rex - Σκηνή Κοτοπούλη
Πανεπιστημίου 48, Κέντρο
Τηλ.: 2103305074 2103301881

Εισιτήρια
Παραστάσεις: Απόγ: 10, 17, 23, 31/3, 3, 7, 10, 14/4, 5 μ.μ. Βραδ: 8, 9, 13, 14, 16, 20, 22, 24, 28, 30/3, 4, 6, 13/4, 8.30 μ.μ. Μέχρι 28/4
Εισ.: € 21, 15, φοιτ.: € 12. Κάθε Πέμ. € 13.
Διάρκεια: 135'