Cretan People's Republic

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν ενα πολύ απολαυστικό ΣΚ.
Είχε έρθει ένας φίλος μου απο το Ηράκλειο και έμεινε μαζί μου. Είχα πολύ καιρό να τον δώ και επίσης να τα πούμε κι όλα. Χάρηκα ιδιαιτέρως που τον είδα.

Χθές τελευταίο βράδυ που κοιμόταν σε εμένα πρίν φύγει, και ενώ εκείνος είχε πέσει για ύπνο, κάθησα και έβλεπα τηλεόραση. Πρώτα STAR - είχε Blade, και μετά έκανα ζάπινγκ για να δώ τι έχουν τα υπόλοιπα. Έπεσα πάνω στο Λιακόπουλο (έτσι δεν λέγεται;) και σκέφτηκα να το αφήσω λίγο να τον δώ. Έχω ακούσει και τόσα πολλά δε γι'αυτόν, οπότε το άφησα.

Πέτυχα την εκπομπή στο σημείο που εκείνος έδειχνε ένα χάρτη και έλεγε πως θα χωρίσουν οι Η.Π.Α. τα βαλκάνια και την Ελλάδα μετά απο κάποια χρόνια. Μου κίνησε το ενδιαφέρον και σκέφτηκα να το αφήσω να το δώ για λίγο. Έλεγε λοιπόν πως το κομάτι της Ηπείρου θα πάει με τη Βόρεια Ήπειρο (κοινώς τη νότια Αλβανία), τα Σκόπια θα ενωθούν με την κεντρική μακεδονία, η Θράκη θα είναι με τη βουλγαρία (αν θυμάμαι καλά) και η Κρήτη θα είναι αυτόνομο κράτος. Αρχικά όταν κάθησα και τα έβλεπα τα θεώρησα πολύ μεγάλες βλακείες όλα αυτά. Όταν όμως έφτασε στο κομάτι που έλεγε για την Κρήτη με παραξένεψε και θυμήθηκα τον φίλο μου απο το Ηράκλειο και το τι μου είχε πει όσο ήταν επάνω, οπότε και δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο παρά να το δώ και να πώ οτι όντως κάπου έχει ένα δίκαιο.

Ο φίλος μου λοιπόν μου είπε πως, η Κρήτη το 2012 θα κάνει δημοψήφισμα για να ανεξαρτητοποιηθεί απο την Ελλάδα και να γίνει αυτόνομο κράτος. Όταν το άκουσα αυτό γέλασα όμως μου είπε και το εξής. Μου είπε πως οι κρητικοί έχουν ξεκινήσει να κάνουν ενημέρωση απο σπίτι σε σπίτι πλέον για αυτό το θέμα, και όταν του έδειξα τη σημαία - την οποία είχα δεί στο λιακόπουλο - στο ίντερνετ μου λέει, "α, αυτό. το ξέρω ρε σύ. ναι." Πραξενεύτηκα πάρα πολύ.

Δεν ξέρω αν και κατα πόσο όλα αυτά είναι αλήθειες και ισχύουν ή είναι απλά για να τα λέει ο Λιακόπουλος και να τον βλέπουν, όμως εγώ μπορώ να πω πως αν όντως όλα αυτά γίνουν πραγματικότητα τότε καλά θα κάνουμε να το διαλύσουμε απο μόνοι μας πιο νωρίς.
Τι λέω πρωινιάτικα θα μου πείς. Απλά με έβαλε σε σκέψεις αυτό όλο το σκηνικό και ήθελα να το σχολιάσω.

Άντε και καλά αποτελέσματα με τα Σκόπια. Να δούμε αν τελικά θα την πούνε σκέτη Μακεδονία ή κάποιο όνομα που θα έχει και το Μακεδονία μέσα. Πάντως οτι και να κάνει η Ελλάδα πλέον το έχει χάσει το παιχνίδι.

Απορία | Query

Τι σημαίνει το οτι στη Θεσσαλονίκη, στο κτίριο που στεγαζόταν το Αλβανικό Προξενείο (στον όροφο συγκεκριμένα), πλέον στεγάζεται ένα Sex Shop; Πάντα αναρωτιόμουν, απο την πρώτη στιγμή που το είδα. Δεν γίνομαι κακός απλά κάθε φορά που το κοιτάζω χαμογελώ και μου έρχεται συνεχώς αυτήν η απορία στο μυαλό.

What does the thing that where the Albanian consulate was in Thessaloniki, Greece, now there is a Sex Shop? I do not want to become rude or say anything bad, but everytime i see it i smile and the same question always comes in my mind.

Η Θεσσαλονίκη μέσα απο εσένα.

Η Θεσσαλονίκη έτσι όπως την άκουσα.

Η Θεσσαλονίκη της γειτονιάς, της παρέας, του εμπορίου, των φοιτητών, των κινητοποιήσεων, των αθεράπευτα μοναχικών καλλιτεχνών, των μπαρ, της ρεμπέτικης καρδιάς, του Θερμαϊκού και του Σέιχ-Σου.Βαρδάρι, Λιμάνι, Λαδάδικα, Καπάνι, Επταπύργιο, Σέιχ-Σου, Πανόραμα... Γειτονιές που πάλλονται, ξενύχτισσες ή άλλες φορές παράξενα έρημες, γειτονιές μιας πόλης γοητευτικής και απρόβλεπτης.

Η Θεσσαλονίκη έτσι όπως την έμαθα και τη γνώρισα.

Ο φοιτητής στον πεζόδρομο της αριστοτέλους που σκουπίζει το μάρμαρο για να καθήσει η φίλη του και να απολαύσουν μαζί ένα γρήγορο σνάκ στον ήλιο. Ο παππούς στην Ερμού που πουλάει μυρωδικά για το φαγητό και φτιάχνει σφεντόνες μόνος του. Η γιαγιά στο υπουργείο που - ένας θεός ξέρει που μένει - καθαρίζει κάθε φορά με τη σκούπα της τα πεζοδρόμια απο γύρω. Οι φοιτητές στην καμάρα που συναντιόνται για να βγούν έξω. Οι skatάδες στην πλατεία μπροστά απο το Electra Palace και το άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου στην παραλία. Τα junkies στη Γούναρη. Οι γιαγιάδες στο άγαλμα του Βενιζέλου που πουλάνε σε δεκάδες τα τσιγάρα. Οι παππούδες που μαζεύονται και συζητάνε τα πάντα και κυρίως σχολιάζουν τα πολιτικά δρώμενα, απέναντι απο το άγαλμα του Βενιζέλου κάθε φορά που έχει καλή μέρα και ήλιο. Πολλά σημεία, πολλοί διαφορετικοί άνρθωποι.
Αριστοτέλους, Λευκός Πύργος, Λαδάδικα,Κάστρα.
Δρόμοι πολυσύχναστοι, δρόμοι μοναχικοί, δρόμοι νοσταλγικοί. Εικόνες, αισθήσεις, μυρωδιές. Γειτονιές και λεωφόροι. Χαμόγελα και φόβος. Παρέα και αποξένωση.
Βόλτα με φίλους, καφές με τον εαυτό σου. Συναισθήματα και σκέψεις. Χαμόγελα και προβληματισμοί. Τα πολυκαταστήματα και τα συνοικιακά μαγαζάκια. Τα εμπορικά κέντα και τα μαγαζιά του κέντρου.
Η δική μου Θεσσαλονίκη δεν περιορίζεται, δεν μιλάει για μοναχικούς καλλιτέχνες, δεν προσδιορίζεται ως ερωτική πόλη.
Η δική μου Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που σε κάνει να αισθάνεσαι... να αισθάνεσαι πίκρα, απογοήτευση και ταυτόχρονα χαρά, ικανοποίηση, νοσταλγία και να σκέφτεσαι πως δεν μπορείς να την αλλάξεις με καμία άλλη πόλη γιατί απλά δεν μπορεί να συγκριθεί. Η δική μου Θεσσαλονίκη με πληγώνει με αυτούς που επιλέγει να την κυβερνάνε αλλά με χαροποιεί με αυτούς που επιλέγει να την ζούνε. Άνθρωποι γλεντζέδες και ανοιχτόκαρδοι, δεκτικοί και ευπρόσιτοι.
Η δική μου Θεσσαλονίκη αποτελείται απο πολλά κομμάτια και είναι ένα σύνθετο παζλ. Ένα σύνθετο παζλ που καθένας συμπληρώνει και απο ένα σημείο. Τη δική μου Θεσσαλονίκη τη ζω και την απολαμβάνω. Τη δική σου Θεσσαλονίκη, εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο να προσπαθήσεις να τη γνωρίσεις. Αν την ξέρεις ήδη απλά χαμογέλασέ της, κι εκείνη θα σου χαμογελάσει επίσης.

Η δική μου Θεσσαλονίκη δεν χρειάζεται εικόνες. Χρειάζεται μόνο αισθήσεις.

ART | Τέχνη (η παράσταση της Yasmina Reza στη Θεσσαλονίκη)

Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου 2008
Επίσημη πρώτη στη Θεσσαλονίκη της παράστασης ART. Μια μέρα πριν την πρεμιέρα, έγινε η πρώτη επαφή με το κοινό χάρη σε ένα μεγάλο ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης.

ART
Yasmina Reza
σκηνοθεσία/μετάφραση/σκηνικά - Γιώργος Βούρος
μουσική - Θάνος Ρούφος

παίζουν
Θοδωρής Συριώτης
Γιώργος Βούρος
Θανάσης Κιτσούκαλης

Μια μικρή σκηνή.
Ένα τραπεζάκι με 4 ποτήρια επάνω.
Ένας καναπές στα αριστερά της.
Μια καρέκλα στη μέση δεξιά.
Ένα σκαμπό δεξιά της.
Τα πάντα άσπρα. Τίποτα δεν ήταν σε διαφορετικό τόνο. Τα πάντα άσπρα.

Ένας άσπρος πίνακας.
Τρείς άντρες.
Μια φιλία.
Μια ολόκληρη ζωή.
Μια αιτία.
Όλα καταστρέφονται.

Μια παράσταση, η οποία σε βάζει σε κλίμα εξαρχής. Σε κάνει να αισθανθείς "κάπως". Σε κάνει να γελάσεις. Σε κάνει να σκεφτείς. Σου μεταφέρει διάφορες σκέψεις.
Είναι μια παράσταση που σου δείχνει κάποια πράγματα που ίσως και να μην έχεις παρατηρήσει. Παίζει με το θέμα των φίλων. Σου δείχνει πως κάποια πράγματα δεν πρέπει να τα κρατάς για εσένα μόνο, πρέπει να τα λές στους φίλους σου. Σου δείχνει πως για να ξεκινήσει μια καταστροφή χρειάζεται απλά μια αιτία. Έστω και γελοία. Αλλά μια αιτία μόνο.

Είναι μια παράσταση την οποία αξίζει να δεί κάποιος. Δεν θα την περιγράψω περισσότερο και δεν θα πώ τίποτα άλλο.
Τα υπόλοιπα είναι επάνω σου. Αξίζει να τη δείς και αξίζει να πάρεις και την παρέα σου. Δεν είναι αυτό που λέμε κουλτουρέ που θα βγείς μετά έξω και θα λές τι είναι αυτό που είδα και σε κούρασε και μπλα μπλα μπλα. Θα το απολαύσεις και θα νιώσεις καλά. Δές την και έλα πές μου τα σχόλια και τις κριτικές σου.

Did you know what do the names of some cities around the globe mean?

Thessaloniki by night. Let's go After 03:30 to have a drink

ξεκινήσαμε απο το ποσειδώνιο και το sea to see
συνεχίσαμε στο πανόραμα στο dishcotto
κατεβήκαμε απο το πανόραμα στο allosmondo
πεταχτήκαμε στο spirto
περάσαμε απο το da.da.
μετά μια πολύ γρήγορη βόλτα απο το coral
ένα πολύ γρήγορο πέρασμα απο τον ήλιο
και κατάληξη στο berlin με την υπόλοιπη Θεσσαλονίκη που ήθελε να ξενυχτήσει κι άλλο πέρα απο τις 03:30

Γύρισα σπίτι στις 05:00+, ήμουν έξω απο τις 15:00 μεσημέρι πέμπτης, κοιμήθηκα στις 05:30+, ξύνπησα στις 08:00 και είμαι μέχρι τώρα που γράφω αυτό το post με περίπου 2 ώρες ύπνο.
Έχουμε ακόμη, και απόψε έχει άλλο πρόγραμμα, διαφορετικό και δεν περιλαμβάνει οτι θα γυρίσω τη μισή Θεσσαλονίκη.
Πάντως στο berlin βρίσκεις τελικά όσους δεν περίμενες με τίποτα να βρείς εκεί. Απο τα άτομα που είναι εντελώς μα εντελώς μπουζούκι και έχουν μόλις έρθει απο τις ΜΟΥΣΕΣ μέχρι τα άτομα που είναι αυτού του στύλ. Καλό πάντως το μαγαζί αν και απο οτι κατάλαβα και μου είπαν, ελάφρυνε λίγο σαν πρόγραμμα και στυλ για να το απολαμβάνουν όλοι. Όλα καλά πάντως ήταν χθές. Άντε να δούμε απόψε, και έπεται και συνέχεια. Καθώς επίσης η εξεταστική τρέχει.

Monopoly world Edition --> Vote for your city. Ψήφισε για την πόλη σου.

Η καινούργια Monopoly βγαίνει σε λίγο καιρό και αυτή την περίοδο "τρέχει" ένας διαγωνισμός όπου μπορείς κι εσύ που διαβάζεις το κείμενο αυτό να ψηφίσεις την πόλη που θέλεις να μπεί στον πίνακα. Αν θέλεις μπές και ψήφισε όποια άλλη πόλη θέλεις να μπεί στον πίνακα εκτός απο την Αθήνα. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τις ελληνικές πόλεις να έχουν απο τις υψηλότερες βαθμολογίες. Ας βάλουμε κι άλλες πόλεις στον πίνακα. Όσο πιο πολλές τόσο πιο καλές.
Μπαίνεις και ψηφίζεις εδώ

Ψήφισε τώρα.

Έτοιμοι τάφοι | Graves ready to use (Thank god it's not DIY)

Το έχω επισημάνει κι άλλη φορά αλλά συνεχίζω να το παθαίνω. Δεν μαθαίνω μάλλον. Συνεχώς μου έρχονται σκέψεις στο μυαλό μου και τις ξεχνάω μετά απο λίγο πάλι. Μήπως τελικά η ακτινοβολία απο τα κινητά-τηλεοράσεις-ασύρματο ίντερνετ-μπλα-μπλα-μπλα έχει αρχίσει να με επηρεάζει και μάλιστα άσχημα; Να ανησυχήσω μήπως; Γιατρέ μου, είμαι καλά;


Τέλος πάντων. απολαύστε την παραπάνω φωτογραφία. Την πέτυχα τυχαία πηγαίνοντας προς πολίχνη. Την είδα απο το λεωφορείο και πήγα με τα πόδια όταν επέστρεφα σπίτι μου για να την απαθανατίσω. Τρομερό δεν είναι; Δεν έμαθα όμως πόσο κάνουν αυτές οι γωτογραφίες πορσελάνης. Δεν φαίνεται η τιμή. Και μια ακόμη απορία. Αν το καντήλι που θα πάρω δεν καίει για 15 μέρες συνεχόμενα μπορώ να το ανταλλάξω με ένα καινούργιο που να καίει όντως η θα κάνω μήνυση οτι δεν μου πούλησε σωστό προϊόν και να ζητήσω τα λεφτά μου πίσω; Έχω όμως κάτι απορίες ώρες ώρες.

Κάτι άλλο που είδα με έκανε να πω μπράβο. Σήμερα το πρωί πηγαίνοντας προς τη δουλειά μου, είδα σε ένα μικρό παρκάκι μια κυρία να έχει βγάλει το σκύλο της βόλτα. Εντάξει όλα μέχρι εδώ. Το κορυφαίο και εκεί που είπα αυτό το μπράβο ήταν που όταν ο σκύλος ετοιμάστηκε να κάνει την ανάγκη του η κυρία του έβαλε απο κάτω εφημερίδα για να μαζέψει τα απόβλητα του σκύλου. Πολύ μου άρεσε αυτό. Επιτέλους, ας μάθουμε σε αυτή τη χώρα να μαζεύουμε τα απόβλητα των ζώων μας. Να μαζεύετε δηλαδή. Δεν είναι καθόλου όμορφο να περπατάς και να πατάς οτιδήποτε υπάρχει στο δρόμο. Καθόλου όμως. Ελπίζω να υπάρχουν άνθρωποι που συμφωνούν μαζί μου.

Κατα τα άλλα ήρεμες μέρες διανύουμε σε σχέση με τον Ιανουάριο. Ο πρώτος μήνας του 2008 μπορώ να πω οτι είχε πολλά πράγματα. Πολλές κινήσεις. Πολλά.... Καθόμουν τις προάλλες και τα σκεφτόμουν. Απο προσωπικής απόψεως, κοινωνικής και όλα αυτά. Έγινα πολλά γενικότερα. Άντε να δούμε τι άλλο θα βρούμε και θα ανακαλύψουμε σε αυτή την πόλη που λέγεται Θεσσαλονίκη.

Το άκυρο όμως.
Τα έργα του μετρό συνεχίζονται....

Βασανισμός Σκύλου

Παναγιώτης Κυριάκου
Δευτεροετής φοιτητής Μηχανικών Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Χίος
Κύπριος. Κάτοικος Λονδίνου.
ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΘΕΕ ΜΟΥ.

"Hello lover" | Sex and the City: The movie

I could not resist not to publish the trailer of the Sex and the CIty:The movie.
From the first day i found out about it, i thought that i would abso-fuckin-lutely post it in my blog. So here it is. Hope you enjoy it. I'll be waiting from even more...

Sex and the City: The movie


Sex and the City is coming to the big screen in a feature film adaptation of the hit HBO television series. The film will follow the continuing adventures of the series four main characters - Carrie, Samantha, Charlotte and Miranda - as they live their lives in Manhattan four years after the series ended. Stars Sarah Jessica Parker, Kim Cattrall, Kristin Davis, and Cynthia Nixon are all on board to reprise their roles, while the film will be written and directed by Michael Patrick King, who executive produced the original television series. Additionally, Chris Noth, David Eigenberg, Evan Handler, and Jason Lewis will return as the women's love interests. Academy Award-winnind actress Jennnifer Hudson (Dreamgirls) has also joined the cast of the film and will play Carrie Bradshaw's assistant, a new character to be introduced in the film. Sex and the City is scheduled for a May 30th release.

Christodoulos day Yesterday. I've been there and i have to say...

Ok εντάξει, μην υπερβάλλουμε κι όλα. Όταν λέω ήμουν εκεί δεν εννοώ οτι πήγα Αθήνα μόνο και μόνο για να δω το χριστόδουλο. Απλά πέρασα μια βόλτα.
Δευτέρα, περίπου 01:00 το βράδυ. Γυρνάμε απο έξω και περνάμε απο τη μητροπόλεως, όπου και έχουν τον Μακαριστό (όπως τον αποκαλούσαν όλα τα κανάλια) Χριστόδουλο. Κοιτάμε προς τη μητρόπολη και δεν είχε κόσμο παρά μόνο αστυνομικούς. Περισσότερους αστυνομικούς απο οτι απλούς πολίτες είχε εκείνο το βράδυ. Μπαίνουμε μέσα. Δεν μπορώ να πω οτι εντυπωσιάστηκα κι όλα (κηδεία ήταν να μου πείς τώρα εσύ που το διαβάζεις, γιατί να εντυπωσιαστείς), αλλά εντάξει, πήγαμε κι εκεί. Εν τω μεταξύ, η όλη φάση με τον χριστόδουλο στην Αθήνα έγινε και πολύ της μοδός. Έπαιζε πολύ η φράση, "πήγες χριστόδουλο;" στο κολωνάκι και τις γύρω περιοχές. Τύπου έβγαινες για μια βόλτα στο Attica, στη Βουκουρεστίου, για ένα καφέ στη Χάρητος και περνούσες και μια βόλτα έτσι όπως ήσουν με τις τσάντες απο τα ψώνια για έναν καφέ της παρηγοριάς απο του χριστόδουλου. Τέλος πάντων, ήταν ένα ακόμη απο αυτά που γινόντουσαν και γίνονται συνεχώς στην Αθήνα.

Κατά τα άλλα, "τρέχει" μια υπαίθρια έκθεση σε όλη την πόλη όπου την έχουν γεμίσει με καρδιές και οι οποίες θα δημοπρατηθούν για κάποιο σκοπό προφανώς (δεν έμαθα για τι) το μάρτιο. Αυτές οι καρδιές όπως και οι αγελάδες κάποτε δεν άρεσαν υποθέτω σε πολύ κόσμο. Πάντως σε όλους αυτούς με τους οποίους εγώ έχω μιλήσει δεν άρεσαν. Άντε να δούμε τι ψάρια θα πιάσουν.

Το δε ΖΟΝΑΡΣ, πάρα πολύ ωραίο σαν καφέ αλλά λόγω κάποιου προβλήματος με το όνομα δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιεί αυτή την επωνυμία και έτσι, μετονομάστηκε ή έμεινε μόνο το "le cafe d' Athenes". Όλοι βέβαια το γνώρισαν σαν ζοναρς και επειδή είναι και όνομα που μένει και ιστορικό έτσι το λένε ούτως η άλλως.

Επίσης στο κολωνάκι γίνεται πανικός. Μπορείς να δείς οτι θέλεις και σε λίγο θα βγάλουμε και άρθρο για τις φυλλές που κυκλοφορούν στο κολωνάκι. Οικογενειάρχες με τη γυναίκα τους και το παιδί τους, βουλευτές που ήπιαν ένα ακόμη καφέ μετά το χριστόδουλο, ηθοποιοί (τους ξεχασμένους μόνο είδα αυτή τη φορά) που ήπαν να κάνουν μια δημόσια εμφάνιση, κομμωτές, πολλές gay φιγούρες, ελάχιστες str8, πολλά μαγαζιά το ένα χειρότερο απο το άλλο. Ευτυχώς κάπου εκεί μέσα στην κακογουστιά και στο πολύ δήθεν υπάρχει και το jk, όχι πως δεν έχει δήθεν κόσμο, μην τρελαθούμε. Έχει όμως όμορφο περιβάλλον, το μαγαζί δεν είναι τόσο δήθεν όσο τα άλλα, έχει πολύ καλό φαγητό και λογικές τιμές για το σημείο που είναι. Εκεί έτρωγα με τον Ιωαννίδη τον βουλευτή - πως δεν τον χωνεύω αυτόν τον άνθρωπο -, τον άγνωστο ηθοποιό που ανέφερα πιο πάνω και πολλά ακόμη άτομα. Απο άτομα 50+ που βγαίναν με μικρούλες οι οποίες ξέραν πολύ καλά τι κάνουν (άτιμη Golden Mastercard), μέχρι παρέες παιδιών τα οποία βγήκαν για καφέ απλά να περάσουν καλά. Είχα την τύχη να μην δώ Emo αν και διάβασα οτι πήγαν κι αυτά χριστόδουλο. Και απο το κολωνάκι στο Galaxy του Hilton.

Ένα πολύ ωραίο καφέ-μπάρ. Στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου, με θέα όλη την Αθήνα, τον παρθενώνα και τον Πειραιά. Με τις παρέες να έρχονται για να δούν το ηλιοβασίλεμα και την Αθήνα να μεταμορφώνεται απο μια πόλη την οποία λούζει ο ήλιος σε μια πόλη άλλη, διαφορετική, μια πόλη με φώς (ηλεκτρικό), με ουρές απο αυτοκίνητα στους δρόμους και τα κόκκινα φανάρια τους να τρεμοπαίζουν απο μακρυά. Με την αίσθηση να αλλάζει και με την κίνηση να παραμένει ίδια.

Συνέχεια το απόγευμα...
ήρθαν οι φίλοι μου και φεύγουμε...

και τελικά έφτασε το βράδυ αντί για το απόγευμα :$

Στην Αθήνα για να το κλείσω, αν αφαιρέσει κανείς το το συνάχι, τη μύτη μου που ακόμη τρέχει, το βήχα και το οτι κρύωνα συνέχεια πέρασα πολύ καλά και αρκετά όμορφα. Και να πώ οτι βρήκα συμπαθέστατη την κυριούλα την οποία βρήκα στο ίδιο κουπέ μαζί μου επιστρέφοντας με το τραίνο για Σαλόνικα. Εκείνη κατέβαινε στη Λιβαδειά. Όπως μου είπε και η ίδια φεύγοντας για να κατέβει. "Να κάνεις αυτό που σου είπα και να με θυμάσαι. Η χριστίνα απο τη Βουλγαρία είμαι"

Μια μέρα μετά και τη θυμάμαι ακόμη. Μου είχε δώσει δυο συμβουλές. Η μία ήταν να γεμίσω μια λεκάνη με νερό και να ρίξω μέσα χοντρό αλάτι, να βάλω τα πόδια μου και να τα τρίψω. Θα βγάλω τα πόδια μου αφού έχουν κοκκινίσει και μετά θα ξαπλώσω να κοιμηθώ. Το πρωί που θα ξυπνήσω θα είμαι καλά και θα μου έχει φύγει το συνάχι.
Η άλλη συμβουλή ήταν να πάρω ένα μικρό κάρβουνο, (όσο ένα κουτάλι της σούπας) και να ρίξω απο πάνω με τα δάχτυλά μου ζάχαρη. Να εισπνεύσω τον καπνό που θα βγεί. Μου είπε πως θα με πονέσει λίγο στη μύτη μου αλλά όταν θα περάσει ο πόνος θα είμαι πολύ καλά.

Αισθάνομαι κάπως άσχημα όταν τη σκέφτομαι και αυτό επειδή τη φοβήθηκα και της είπα άλλο όνομα. Διαφορετικό απο αυτό που έχω. Συγνώμη κυρία χριστίνα.