Τι συνέβη | Τι μάθαμε | Τι γνωρίζουμε | Τι ζούμε

-Χτές το βράδυ ένας μεθυσμένος χτυπούσε το περίπτερο που βρίσκεται στην Εγνατία με αριστοτέλους έξω απο το σουβλακιρντί. όταν έφτασα εγώ είχε έρθει η αστυνομία και τον μάζευε για τον τμήμα. Καημένε φοιτητή.

- Μέσα στην εβδομάδα (δεν θυμάμαι τη μέρα) έξω απο την Crepa Land στη Γούναρη (Ναυαρίνου) μια ομάδα απο πέντε άτομα όρμηξε σε ένα αγόρι έτσι στο ξεκάρφωτο και χωρίς λόγο και ένας πήγε να τον δαγκώσει στο λαιμό αλλά ευτυχώς γλίτωσε ενώ η γκόμενα του παιδιού είχε τρομοκρατηθεί.

-Κλήση στην ελληνική αστυνομία την ημέρα που έγινε το πιο πάνω συμβάν. Ακούγεται ένας τόνος και απαντά η γραμμή και ακούω το εξής κορυφαίο "όλες οι γραμμές μας είναι κατειλημμένες, βρίσκεστε σε γραμμή προτεραιότητας, παρακαλώ περιμένετε". Αυτό άκουγα όταν κάλεσα στο 100, άμεση δράση.

-Τελειώσανε σχεδόν την πεζοδρόμηση της ναυαρίνου (Γούναρη)

-Οι εξεταστικές συνεχίζονται

-Οι καινούργιοι φοιτητές έχουν έρθεοι πλέον στην πόλη και μάλιστα σχεδόν όλοι. Γειά σου Μόλυ και Στάθη απο χαλκίδα.

-Τα έργα για το μετρό συνεχίζονται, ενώ στον ΟΣΕ όπου είναι και ο αρχικός σταθμός βρήκαν αρχαία τα οποία απο οτι κατάλαβα τα εξαφάνισαν για να συνεχιστεί το σκάψιμο.

-Θα ανοίξει κατάστημα Public στη στοά Χίρς στην αριστοτέλους

-Τα 42α Δημήτρια είναι γεγονός και πολλές και αξιόλογες εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα στην πόλη

-Απο την παραλία της Θεσσαλονίκης - την οποία ο δήμος έκλεισε για ανακατασκευή - θα παραδωθεί ένα πρώτο κομμάτι της σε περίπου 3,5 μήνες απο τώρα. (δήλωση του δημάρχου στο ΣΚΑΙ)

-Οι ναρκομανείς χρησιμοποιούν λεμόνι για τη δόση τους (δεν το γνώριζα αυτό). Για τι πράγμα όμως το χρησιμοποιούν; Ξέρει κανείς;

-Η τσιμισκή επανήλθε στα κανονικά της. Ναι. Στις 3 τα ξημερώματα σάββατο βράδυ έχει μποτιλιάρισμα.


Και η ζωή συνεχίζεται. Έχουν γίνει πολλά περισσότερα απο όλα αυτά που γράφω πιο πάνω αλλά δεν τα ενθυμούμαι. Μήπως πρέπει να αρχίσω να τα σημειώνω κάπου;

Did you know that... | Το ήξερες ότι...

The Greek Language has contributed to the English vocabulary in three ways:

1. directly as an immediate donor,
2. indirectly through other intermediate language(s), as an original donor (mainly through Latin and French), and
3. with modern coinages or new Greek.

One can estimate the contribution of Greek words to English in two basic ways. One is to count the proportion of distinct words in the vocabulary (type frequency); another is to count the proportion of words in continuous text (token frequency).

To estimate type frequency, we can use a typical English dictionary of 80,000 words, corresponding very roughly to the vocabulary of an English-speaking adult. Based on this sample, about 5% of the English vocabulary comes from Greek directly, and about 25% indirectly. If modern technical and scientific coinages using Greek roots are also counted, the percentage increases. Conversely, if token frequency in typical running text is used, the percentage decreases.

Since the living Greek and English languages were not in direct contact until modern times, borrowings were necessarily indirect, coming either through Latin (through texts or various vernaculars), or from Ancient Greek texts, not the living language. More recently, a huge number of scientific, medical, and technical neologisms have been coined from Greek roots—and often re-borrowed back into Modern Greek.

Until the 16th century, the few Greek words that were absorbed into English came through their Latin derivatives. Most of the early borrowings are for expressions in theology for which there were no English equivalents. In the late 16th century an influx of Greek words were derived directly, in intellectual fields and the new science.

In the 19th and 20th centuries a few learned words and phrases were introduced using a more or less direct transliteration of Ancient Greek (rather than the traditional Latin-based orthography) for instance nous, hoi polloi.

Finally with the growth of tourism, some words, mainly reflecting aspects of current Greek life, have been introduced with orthography reflecting Modern Greek.

In some cases, a word's spelling clearly shows its Greek origin. If it includes ph or includes y between consonants, it is very likely Greek. If it includes rrh, phth, or chth, or starts with hy-, ps-, pn-, or chr-, or the rarer pt-, ct-, chth-, rh-, x-, sth-, mn-, or bd-, then it is with very few exceptions Greek. One exception is ptarmigan, which is from a Gaelic word, the p having been added by false etymology.

In English, Greek prefixes and suffixes are usually attached to Greek stems, but some have become productive in English, and will combine with other stems, so we now have not only metaphor (good Greek word) and metamathematics (modern word using Greek roots), but also metalinguistic (Greek prefix, Latin stem).

In clusters such as ps- at the start of a word, the usual English pronunciation drops the first consonant; initial x- is pronounced z. Ch is pronounced like k rather than as in "church" (e.g. character, chaos). Consecutive vowels are often pronounced separately rather than forming a single vowel sound or one of them becoming silent (e.g. "theatre" contrast "feat").

The plurals of learned Greek-derived words sometimes follow the Greek rules: phenomenon, phenomena; tetrahedron, tetrahedra; crisis, crises; hypothesis, hypotheses; stigma, stigmata; topos, topoi; but often do not: colon, colons not *cola (except for the very rare technical term of rhetoric); pentathlon, pentathlons not *pentathla; demon, demons not *demones. Usage is mixed in some cases: schema, schemas or schemata; lexicon, lexicons or lexica. And there are misleading cases: pentagon comes from Greek pentagonon, so its plural cannot be *pentaga; it is pentagons (Greek πεντάγωνα/pentagona).

Links:
List of Latin and Greek words commonly used in systematic names
List of Greek words with English derivatives
Romanization of Greek
HOI POLLOI

credits: wikipedia.org

Να ζείς την πόλη σου... | To live your city... | Vivre ta coté de la Ville

Να περνάς απο δρόμους όπου το μόνο που ακούς είναι φωνές παιδιών τα οποία τρέχουν μέσα στο δρόμο ελεύθερα χωρίς να φοβούνται τα αυτοκίνητα. Σε αυτές τις γειτονιές τα αυτοκίνητα φοβούνται τα παιδιά.

Να διασχίζεις πλατείες τις οποίες βλέπεις γεμάτες και να σφίζουν απο ζωή αλλά οχι επειδή εκεί πέρα υπάρχουν πολλά μαγαζιά και έχει κόσμο αλλά επειδή αυτές οι πλατείες είναι σαν τις πλατείες των χωριών. Όλοι μαζεύονται επειδή είναι το σημείο όπου θα δείς φίλους και γνωστούς. Πλατείες γεμάτες ζωή και ανθρώπους οι οποίοι κάθονται απο το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ και παίζουν, γελούν, μιλάνε...

Να κάθεσαι στο μπαλκόνι σου και να μην ακούς την ενοχλητική φασαρία (κάποιες φορές) απο τα αυτοκίνητα, αλλά, να βγαίνεις τη νύχτα και αυτό που απολαμβάνεις είναι να ακούς τους γρύλους να σου κάνουν συντροφιά μέχρι το πρωί που θα ξαπλώσεις και θα κλείσεις τα μάτια σου.

Να βγαίνεις απο το διαμέρισμά σου και να μην βιάζεσαι να φύγεις απο το κτίριο επειδή δεν μιλάς με κανέναν απο τους γείτονες, αλλά να καθυστερείς επειδή τους ξέρεις όλους και τους καλημερίζεις φεύγοντας.

Να σε ξυπνάνε το πρωί οι γειτόνισσες που πιάσανε κουβέντα και σχολιάζουν τα πάντα με πρωινό καφέ και όχι κάποιο ξυπνητήρι ή κάποιος κακεντρεχής που κορνάρει για να ξεπαρκάρει ή κάποιο φορτηγό-λεωφορείο.



Να βλέπεις τον ήλιο να δύει πίσω απο δέντρα και το τελευταίο φως της ημέρας να έρχεται μέσα απο τα φύλλα και τα κλαδιά των δέντρων, και όχι πίσω απο κτίρια άσχημα και άχαρα, να χαμογελάς και να απολαμβάνεις την εικόνα.

Καλώς όρισες στη Δική σου Θεσσαλονίκη.
Welcome to Your Thessaloniki.
Ανακάλυψε την άλλη πλευρά του κέντρου της πόλης.
Discover the other side of DownTown
Μην μένεις εκεί που σε πάνε.... αποφάσισε τι θέλεις, βρες το και διεκδίκησέ το.
Decide what suits you best and go for it. Don't let others tell you what to do and what to see.

Endless sundayz....

Ελληνική Κοινωνία. Πόσο θλίβομαι.

Τρίτη μεσημέρι κι εγώ γυρίζω σπίτι μετά απο μία μέρα όπου έγραφα - να ήμουν και σίγουρος οτι έγραψα όμως. Στο δρόμο περνώντας απο την πλατεία της παλιάς λαχαναγοράς με κατεύθυνση προς το σπίτι μου είδα κάτι παιδιά να είναι μπροστά απο ένα μέρος του τοιχείου της οχύρωσης της πόλης (τα αρχαία που λέμε). Απο αυτα τα αρχαία που είναι γεμάτη όλη η άνω πόλη και ένα μέρος του κέντρου. Απο μακρυά φαινόταν οσαν να έπαιζαν, πλησιάζοντας όμως είδα πως το ένα είχε βάλει το ένα του πόδι μέσα σε μια τρύπα και κλοτσούσε τις πέτρες για να πέσουν. Το έκανε με τόση μανία λες και θα έπαιρνε μετάλλειο. Βέβαια να ήταν μόνο αυτό καλά θα ήταν. Πλησιάζοντας κι άλλο και αφού είχα φτάσει δίπλα πλέον απο τα παιδιά και με τα ακουστικά στα αυτιά μου να ακούω μουσική, άκουσα τα μικρά να φωνάζουν και να βρίζουν ασταμάτητα λες και ήταν δεν ξέρω κι εγώ που, στο γήπεδο ας πούμε οι οπαδοί λιγότερο βρίζουν όταν είναι εκνευρισμένοι. Και να φωνάζουν τις βρισιές με τέτοιο πάθος λες και είχε κάνει κάποιος κατιτίς τρομερό και δεν άντεχαν αν δεν το έβγαζαν απο μέσα τους.

Σε κάποια φάση τρόμαξα. Νόμιζα οτι θα άρχιζαν να πλακώνονται κι όλα, έτσι, για το Θεαθήναι. Προσπέρασα και έφυγα. Δεν ήθελα ούτε να σκεφτώ, ούτε να δω, ούτε να κρίνω παρά μόνο να σχολιάσω και να το μοιραστώ.

Θλίβομαι όταν σκέφτομαι την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας. Μια κοινωνία αδιάφορη πλέον για το τι συμβαίνει γύρω της. Δεν ενδιαφέρει κανένα πλέον το αν ο δίπλα μας πεθαίνει, αν είναι καλά ή αν χρειάζεται τη βοήθειά μας. Να είμαστε καλά εμείς και απο εκεί και πέρα όλα τα υπόλοιπα είναι καλά. Όσο δεν συμβαίνει σε εμάς δεν τρέχει μία. Το είδαμε παλιότερα, το είδαμε και τώρα με τις φωτιές. Όλοι μας τρέξαμε να "δώσουμε", να βοηθήσουμε. Τώρα όμως; Ένα μήνα μετά; ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; Ξεχάσαμε. Πέρασε. Δεν το πάθαμε κι εμείς δα, γιατί να καθήσουμε να σκάσουμε;

Θλίβομαι όταν ακούω και βλέπω μικρά παιδιά να συμπεριφέρονται έτσι και να φωνάζουν και να βρίζουν. Ενοχλούμαι όταν ακούω ανθρώπους μεγαλύτερους να χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις χωρίς να γνωρίζουν ή να σκέφτονται τι σημαίνουν και αν και κατά πόσο είναι βαριές σε νόημα αυτές οι λέξεις. Και το πιο σημαντικό όταν απο αυτούς τους ανθρώπους παραδειγματίζονται μικρά παιδιά και μεγαλώνουν με λάθος τρόπο. Δεν μπορώ να κάνω κάτι όμως πέραν του να το σχολιάσω. Η ανατροφή των παιδιών δεν είναι δική μου υπόθεση. Κάποιος όμως πρέπει να τους εμφυσήσει την όρεξη για μόρφωση, γνώση, αυτοσεβασμό, αυτοκυριαρχία και όρεξη για προσφορά. Ποιός όμως;
Εδώ είναι το πρόβλημα. ΠΟΙΟΣ;