Την ώρα που σου κόβουν τις ελπίδες. Τη στιγμή που το χέρι σου το κρατάει ένα άλλο χερι. Όταν δυο λόγια είναι αρκετά να σε βάλουν σε σκέψεις. Δεν είσαι μόνο εσύ, το ξέρεις, το έχεις δει να αποδεικνύεται. Κι όμως, παραμένεις, αφήνεις οτι αισθάνεσαι στην άκρη. Χαμογελάς και γυρίζεις απο την άλλη, κρύβεις οτι αισθάνεσαι. Καταπατάς τον εγωισμό σου και συνεχίζεις. Λες δεν πειράζει, ας είναι κι έτσι. Μέχρι που θα αντέξεις όμως; Το ξέρεις; Κι αν... αν... αν... δεν ξέρεις. Αν στο τέλος δεν το δεχτείς, θα τα πετάξεις όλα; Θα είναι πολλά μαζεμένα.
ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ. Όλα μέσα σε ένα βράδυ. Σου χαμογέλασε κι ανταπέδωσες. Αισθάνθηκες όμορφα. Αργότερα σε έκανε να τρέμεις απο ηδονή με το σώμα του. Σε άγγιζε και παρακαλούσες να μην τελειώσει. Ένιωθες οτι πετούσες, πως μπορούσες να κάνεις τα πάντα. Δεν κράτησε πολύ όμως, η πραγματικότητα σε επανέφερε και σε έβγαλε απο τα όνειρά σου.
Επικίνδυνες αγάπες. Πονάνε και γιατρεύουν. Ξέρεις οτι θα καταστραφείς και όμως το κάνεις. Η διαδρομή μέχρι την καταστροφή είναι πολύ όμορφη, ο γκρεμός όμως καλά κρυμμένος και εσύ ενώ ξέρεις οτι θα πέσεις δεν τον έχεις δει να πλησιάζει.
Και...
ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ. Όλα μέσα σε ένα βράδυ. Σου χαμογέλασε κι ανταπέδωσες. Αισθάνθηκες όμορφα. Αργότερα σε έκανε να τρέμεις απο ηδονή με το σώμα του. Σε άγγιζε και παρακαλούσες να μην τελειώσει. Ένιωθες οτι πετούσες, πως μπορούσες να κάνεις τα πάντα. Δεν κράτησε πολύ όμως, η πραγματικότητα σε επανέφερε και σε έβγαλε απο τα όνειρά σου.
Επικίνδυνες αγάπες. Πονάνε και γιατρεύουν. Ξέρεις οτι θα καταστραφείς και όμως το κάνεις. Η διαδρομή μέχρι την καταστροφή είναι πολύ όμορφη, ο γκρεμός όμως καλά κρυμμένος και εσύ ενώ ξέρεις οτι θα πέσεις δεν τον έχεις δει να πλησιάζει.
Και...
9 σχόλια:
Πέφτεις..
Ακριβώς αυτό.
Μετά όμως;
meta.. dn exei meta
mazeueis ta kommatia sou me poli pono k prospatheis na anasintaxtheis
iposxesai ston eauto sou na min xanaafiseis na sou simvei ...
mexri tin epomeni fora omos..
i zoi einai toso skliri pou kathe fora pou vlepeis mia mikri lampsi tin akoloutheis,petas giati auti se anipsonei k se ftanei stin akri tou gremou k .. akoloutheis ton idio kiklo
Μετααα... Ε, μετά εξαρτάτε από το τι άνθρωπος είσαι.. Βουλιάζεις η ξανασηκώνεσαι... Μπορεί να τα κάνεις διαδοχικά..
Αυτό που σκέφτομαι κάθε φορά όμως είναι το κατα πόσο αξίζει και πρέπει να το κάνεις αυτό.
Το να πονάς για κάτι καλό είναι πολύ καλό και αρεστό έστω και αν πονάς αλλά ξέρεις οτι για εσένα αξίζει. Το να πονάς για κάτι που δεν έχει τη δυνατότητα και τις προοπτικές να αρχίσει κατα πόσο αξίζει;
Κι αν στο τέλος έβγαινε σκάρτο και γλιτώνεις χρόνο απο την αρχή;
Η καρδιά σου όμως σου λέει οτι αξίζει απο τώρα.
Τι γίνεται τότε;
Όσο για εσένα ανώνυμε. Ναι. Ακολουθείς την ίδια πορεία. Κάνεις κύκλο. Πληγώνεις και πληγώνεσαι. Το θέμα είναι επίσης πόσο βαθύς είναι ο γκρεμός και πόσο δυνατή είναι αυτή η λάμψη.
pligoneis i pligonesai..
edo diatiro epifilaxeis pollon eidon alla whatever
oso gia to gremo, oso vathis i oxi einai simasia exei oti pefteis k an peseis dn iparxei thema tou an epeses poli i ligo, to pesimo einai pesimo k to xtipima dedomeno. dn nomizo pos exei noima na meinei i skepsi sou sto an tha psaseis to kefali sou i apla ena xeri.tora gia ti lampsi.. i lampsi eite mikri eite megali einai toso magiki pou exei ton tropo tis na se kanei na tin akolouthiseis
anonimos.. i allios Osvalt
οφείλω να ομολογήσω πως ένα δίκαιο τώρα ρε συ ανώνυμε το έχεις.
θα έρθω να συμφωνήσω μαζί σου.
alla epimeneis sto anonimos
sistithika idi
edo osvalt mr.grigs, osvalt
εντάξει, ανώνυμε osvalt
Δημοσίευση σχολίου