Endless sundayz....

Ελληνική Κοινωνία. Πόσο θλίβομαι.

Τρίτη μεσημέρι κι εγώ γυρίζω σπίτι μετά απο μία μέρα όπου έγραφα - να ήμουν και σίγουρος οτι έγραψα όμως. Στο δρόμο περνώντας απο την πλατεία της παλιάς λαχαναγοράς με κατεύθυνση προς το σπίτι μου είδα κάτι παιδιά να είναι μπροστά απο ένα μέρος του τοιχείου της οχύρωσης της πόλης (τα αρχαία που λέμε). Απο αυτα τα αρχαία που είναι γεμάτη όλη η άνω πόλη και ένα μέρος του κέντρου. Απο μακρυά φαινόταν οσαν να έπαιζαν, πλησιάζοντας όμως είδα πως το ένα είχε βάλει το ένα του πόδι μέσα σε μια τρύπα και κλοτσούσε τις πέτρες για να πέσουν. Το έκανε με τόση μανία λες και θα έπαιρνε μετάλλειο. Βέβαια να ήταν μόνο αυτό καλά θα ήταν. Πλησιάζοντας κι άλλο και αφού είχα φτάσει δίπλα πλέον απο τα παιδιά και με τα ακουστικά στα αυτιά μου να ακούω μουσική, άκουσα τα μικρά να φωνάζουν και να βρίζουν ασταμάτητα λες και ήταν δεν ξέρω κι εγώ που, στο γήπεδο ας πούμε οι οπαδοί λιγότερο βρίζουν όταν είναι εκνευρισμένοι. Και να φωνάζουν τις βρισιές με τέτοιο πάθος λες και είχε κάνει κάποιος κατιτίς τρομερό και δεν άντεχαν αν δεν το έβγαζαν απο μέσα τους.

Σε κάποια φάση τρόμαξα. Νόμιζα οτι θα άρχιζαν να πλακώνονται κι όλα, έτσι, για το Θεαθήναι. Προσπέρασα και έφυγα. Δεν ήθελα ούτε να σκεφτώ, ούτε να δω, ούτε να κρίνω παρά μόνο να σχολιάσω και να το μοιραστώ.

Θλίβομαι όταν σκέφτομαι την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας. Μια κοινωνία αδιάφορη πλέον για το τι συμβαίνει γύρω της. Δεν ενδιαφέρει κανένα πλέον το αν ο δίπλα μας πεθαίνει, αν είναι καλά ή αν χρειάζεται τη βοήθειά μας. Να είμαστε καλά εμείς και απο εκεί και πέρα όλα τα υπόλοιπα είναι καλά. Όσο δεν συμβαίνει σε εμάς δεν τρέχει μία. Το είδαμε παλιότερα, το είδαμε και τώρα με τις φωτιές. Όλοι μας τρέξαμε να "δώσουμε", να βοηθήσουμε. Τώρα όμως; Ένα μήνα μετά; ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; Ξεχάσαμε. Πέρασε. Δεν το πάθαμε κι εμείς δα, γιατί να καθήσουμε να σκάσουμε;

Θλίβομαι όταν ακούω και βλέπω μικρά παιδιά να συμπεριφέρονται έτσι και να φωνάζουν και να βρίζουν. Ενοχλούμαι όταν ακούω ανθρώπους μεγαλύτερους να χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις χωρίς να γνωρίζουν ή να σκέφτονται τι σημαίνουν και αν και κατά πόσο είναι βαριές σε νόημα αυτές οι λέξεις. Και το πιο σημαντικό όταν απο αυτούς τους ανθρώπους παραδειγματίζονται μικρά παιδιά και μεγαλώνουν με λάθος τρόπο. Δεν μπορώ να κάνω κάτι όμως πέραν του να το σχολιάσω. Η ανατροφή των παιδιών δεν είναι δική μου υπόθεση. Κάποιος όμως πρέπει να τους εμφυσήσει την όρεξη για μόρφωση, γνώση, αυτοσεβασμό, αυτοκυριαρχία και όρεξη για προσφορά. Ποιός όμως;
Εδώ είναι το πρόβλημα. ΠΟΙΟΣ;

Αυτά τα είδες; Γιατί κάποια πράγματα αν δεν τα σατηρήσουμε δεν περνάνε αλλιώς...

Λάκης Λαζόπουλος


Ελληνοφρένεια

Καληνύχτα και καλή τύχη!

Είναι ο τίτλος της καταπληκτικής ταινίας του Τζορτζ Κλούνεϊ, με θέμα τις δημοσιογραφικές μάχες ενός διάσημου ρεπόρτερ και τηλεπαρουσιαστή του CBS της εποχής του Μακαρθισμού στην Αμερική. Με αυτή τη φράση έκλεινε πάντα την εκπομπή του. Και τη δανείζομαι απλώς και μόνο για να εκφράσω το κλίμα της βραδιάς των εκλογών.

Αν και μπήκα στον πειρασμό να γράψω άρθρο μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, λίγο πριν από τις εκλογές συγκρατήθηκα. Και αυτό διότι αποφεύγω –ή τουλάχιστον προσπαθώ– να εκφράζομαι εν θερμώ. Ας δούμε, εν πάση περιπτώσει, τι έγινε και πού βρισκόμαστε σήμερα.

Ο Κ. Καραμανλής πήρε μια νέα ευκαιρία από τον ελληνικό λαό, ο οποίος αποφάσισε ότι είναι προτιμότερη μια μέτρια κυβέρνηση Καραμανλή, παρά καμία κυβέρνηση. Αυτή είναι η αλήθεια, με την ελπίδα επίσης ότι ίσως ο Καραμανλής εισέπραξε ταυτόχρονα και τη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος και μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικός και αποφασιστικός. Αν φυσικά μπορεί να γίνει... Διότι δεν αρκεί να θέλεις κάτι, πρέπει και να μπορείς να το υλοποιήσεις.


Αν κάνουμε μια αναδρομή της μέχρι σήμερα διακυβέρνησης Καραμανλή –με σκοπό να διαπιστώσουμε τι καλύτερο μπορεί να μας συμβεί στο μέλλον–, θα λέγαμε ότι τα κυριότερα προβλήματα ήταν η βραδύτητα στη λήψη αποφάσεων, η αναποφασιστικότητα, η αδυναμία πρόβλεψης και η έλλειψη ικανότητας συντονισμού του κυβερνητικού έργου. Όταν, για παράδειγμα, καίγεται από παντελή ανικανότητα και εγκληματική αμέλεια ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας, οφείλεις αποφασιστικά και με ταχύτητα να διώξεις με τις κλωτσιές το φανφάρα και επικίνδυνο υπουργό σου Βύρωνα Πολύδωρα, αφού θα πρέπει να προβλέψεις στοιχειωδώς ότι πολλά δεινά θα ακολουθήσουν με τέτοιο ανίκανο υπουργό σε τόσο κρίσιμο πόστο.


Ταυτόχρονα οφείλεις να συντονίσεις τους συναρμόδιους υπουργούς σου, ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη, οι αμέλειες και οι αστοχίες της περίπτωσης της Πάρνηθας. Αν δεν το πράξεις, είσαι υπεύθυνος για τα επόμενα δεινά, τα οποία με μαθηματική ακρίβεια θα ακολουθήσουν. Η Πεντέλη, ο Υμηττός, το Πήλιο, το Αίγιο, η Ηλεία, η Ολυμπία κ.λπ. Κατά τη γνώμη μου, σχετικά απλά είναι τα πράγματα, αν έχεις μάθει να διαχειρίζεσαι κρίσεις και έχεις την εμπειρία να τις αντιμετωπίσεις. Απ’ ό,τι ξέρω, πάντως, μόνο στην πραγματική ζωή και στο πεζοδρόμιο το μαθαίνεις αυτό και όχι στα πανεπιστήμια... Οπότε, πάλι καλά που δεν κάηκε και η Ακρόπολη...


Πέραν των παραπάνω, ως ηγέτης οφείλεις να απομακρύνεις πάραυτα (είπαμε, με αποφασιστικότητα και ταχύτητα) όσους κομματάρχες κάθε είδους ξερογλείφονται κάθε φορά που βλέπουν δημόσιο χρήμα. Αν καθυστερείς και εκεί, πάλι οι ευθύνες πέφτουν πάνω σου ακόμη και αν δε φταις. Θα έπρεπε να διδαχτεί από τον προκάτοχό του, Κ. Σημίτη.


Τέλος, η κάθε χώρα χαρακτηρίζεται από την εικόνα της ηγεσίας της διεθνώς. Για μένα είναι εξαιρετικά λυπηρό ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ηγέτης μιας ταλαιπωρημένης Ελλάδας τότε, να είναι στενός φίλος και συνομιλητής του τότε Γάλλου προέδρου Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, και μερικές δεκαετίες αργότερα ο νυν πρόεδρος Σαρκοζί να μην καταδέχεται να δώσει κοινή συνέντευξη Τύπου με το νυν Έλληνα πρωθυπουργό (της σημερινής "ισχυρής" δήθεν Ελλάδας). Άντε να προωθήσεις τα συμφέροντα της χώρας σου με αυτές τις συνθήκες...

Για να μη λέμε, όμως, μόνο τα αρνητικά της προηγούμενης διακυβέρνησης, να πούμε και τα θετικά. Η οικονομία νοικοκυρεύτηκε, υπήρξε επενδυτική δραστηριότητα, πλην όμως διότι "τράβηξε" ο υπουργός Οικονομίας και το επιτυχημένο επιτελείο του. Το ίδιο και στον τουρισμό, όπου έγινε αξιόλογη δουλειά από την κα Πετραλιά με χειροπιαστά θετικά αποτελέσματα και όπου ας ελπίσουμε ότι ο νέος υπουργός Άρης Σπηλιωτόπουλος θα συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό. Αυτό, όμως, δεν ξέρω αν λέγεται κυβερνητικό έργο. Δηλαδή αν βγουν καλοί οι υπουργοί ο τομέας τους προχωράει, ενώ αν βγουν ατζαμήδες (όπως συνήθως...) ο τομέας πάει κατά διαόλου; Κάπου δηλαδή είναι θέμα τύχης;

Τώρα με τον Γιώργο Παπανδρέου δεν προτίθεμαι να ασχοληθώ και να αναφέρω κάτι. Αφενός διότι δεν έχει νόημα, αφετέρου διότι και εσείς ως επιχειρηματίες δεν έχετε χρόνο να διαβάζετε πράγματα που όλοι γνωρίζουμε. Άλλωστε, στο ΠΑΣΟΚ οι εξελίξεις "τρέχουν". Όχι φυσικά ότι είμαι αισιόδοξος με όσα καταρχήν βλέπω... Μάλλον ο τίτλος του άρθρου ταιριάζει απόλυτα εδώ!


Εν πάση περιπτώσει, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιδιαίτερη χρονικά στιγμή. Ο Καραμανλής έχει μία ακόμη ευκαιρία να οδηγήσει τη χώρα μπροστά. Απέτυχε σε πάρα πολλά (με πρώτη και καλύτερη την... "αναδόμηση" του κράτους – τι όροι και αυτοί που χρησιμοποιούν), πέτυχε σε λίγα. Αν αλλάξει ύφος και στυλ διακυβέρνησης –εντός της κυβέρνησής του εννοώ–, μπορεί να επιτύχει. Το εύχομαι ολόψυχα και το ελπίζω. Οι επιχειρηματίες το περιμένουν. Επίσης, και με τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης δημιουργούνται κάποιες προσδοκίες λόγω των νέων προσώπων που αξιοποιούνται. Προσωπικά δεν έχω πια μεγάλες απαιτήσεις. Ο πήχης της χώρας είναι πια πολύ χαμηλά. Αν δεν τα καταφέρει και πάλι, προβλέπω τους επόμενους Έλληνες πρωθυπουργούς οι ξένοι ηγέτες να τους συναντούν πλέον στον προθάλαμο του γραφείου τους.


Καλή τύχη!

το κείμενο αυτό ανήκει στον capital.gr και στον συγγραφέα Θεοχάρη Α. Φιλιππόπουλου

50 years EU

Enjoy | Απολαύστε Ε. Βενιζέλος|E. Venizelos

Καφές ήταν τελικά ρε παιδιά... Δεν κατάλαβε τίποτα ούτε ο Βενιζέλος ούτε αυτός που το έκανε.

Πάμε... (Βουλευτικές Εκλογές 2007) | Γρικ Ελεξιονς 2007

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΕΙ.

Οδός: Αγ. Δημητρίου το ύψος του υπουργείου Μα.Θ.
Στη διαφήμιση που βλέπετε το χρώμα είναι πράσινο αλλά διαφημίζει μια εταιρία και όχι κάποιο κόμμα. Τις προηγούμενες μέρες είχε μπεί διαφήμιση του ΠΑΣΟΚ απο πάνω με πανί η οποία κάλυπτε ακόμη και τα πλαίσια. Για λίγες μέρες μέχρι να τελειώσει η εκλογική αναμέτρηση.

Οδός: Μιχ. Κάλου (πίσω απο τον ΟΣΕ).
Ο τοίχος στον οποίο έχουν τοποθετηθεί οι αφίσες αυτές είναι ο τοίχος της αποβάθρας του ΟΣΕ. Στο συγκεκριμένο σημείο δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα διαφημίσεις εκτός απο μια μικρή που είναι πιο κάτω. Οι συγκεκριμένες διαφημίσεις έχουν καρφωθεί στον τοίχο και είναι εκεί ακόμη και σήμερα. Είναι πολύ μεγάλες και φαίνονται - απο οτι μπορείτε να δείτε - πολύ καθαρά. Παρακάτω δεν μπορούσαν να μπούν επειδή έχει δέντρα και δεν θα φαινόντουσαν αν και δεν θα ήταν κάτι να τα έκοβαν και τα δέντρα. Εξάλλου είχαμε και τις εκλογές να κερδίσουμε, εδώ θα σταματήσουμε; Η ΝΔ έκαψε ολόκληρη την Πελοπόννησο κι εμείς για μερικά δεντράκια μέσα στην πόλη θα σταματήσουμε;

Οδός: Στέφανου δραγουμάνου (Συνέχεια της Μιχ. Κάλου)
Το σημείο στο οποίο έχουν τοποθετηθεί οι συγκεκριμένες αφίσες είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ. Έχουν τοποθετηθεί σε κάτι σιδεριές μπροστά απο ένα ετοιμόρροπο κτίριο το οποίο έχει ήδη πέσει το μισό. Κύριε παπανδρέου ή Βενιζέλο (δεν ξέρω και σε ποιον να απευθυνθώ μετά απο αυτά που γίνονται στο ΠΑΣΟΚ) αν - λέμε τώρα, αν - συνέβενε οτιδήποτε και έπεφταν τα σίδερα απο το βάρος των αφισών ή λόγω του αέρα ο οποίος μέσα στις αφίσες θα τις έκανε αερόστατα θα τρέχατε εσείς στα νοσοκομεία για να πληρώσετε και να κάνετε όλες τις ενέργειες για αυτούς που θα χτυπούσαν ή θα κατηγορούσατε τη διαφημιστική η οποία τις έβαλε εκεί; Τι μπορεί να κάνει τελικά ο καθένας απλά και μόνο για να διαφημιστεί.

ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (ΚΗΦΙΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ) ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΟΣΩΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΒΡΕΘΗΚΕ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ ΝΟΜΙΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ (ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ. ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΡΚΕΣΤΗΚΑΝ ΣΤΑ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ. ΑΥΤΗΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΝΑΤΕ;

ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ. ΕΦΗ ΣΑΡΡΗ 2300 ΨΗΦΟΙ.

Τοπίο στη νύχτα

Μία όμορφη εικόνα απο κοντά. Στο τέλος του δρόμου υπάρχει μια εκκλησία η οποία είναι σαν να επιτηρεί την το δρόμο.

To dream with your eyes open...

To dream of a land full of nice and kind people. Smiley and warm. A place like no other place on earth. Where you can feel like you're at home. In front of the fireplace, the snow falling and a warm hug around you keeping you through the night.

Χαμόγελο και ευτυχία.
Δάκρυ και δυστυχία.
Αντανάκλαση και είδωλο.
Κρίση και αντίδραση.

Το βαγόνι κυλούσε επάνω στις ράγες και ο ήχος που έβγαινε ήταν σταθερός και υπνωτικός. Η κινήσεις του βαγονιού καθώς ξεκινούσε και σταματούσε στους σταθμούς σε αποκοίμιζαν. Το βαγόνι είχε μια παράξενη ησυχία και απο τα ακουστικά έπαιζε μια πολύ χαλαρή μουσική που σε ταξίδευε απο μόνη της χωρίς να το θέλεις.

Πρόσωπα σκυθρωπά. κουρασμένα, άλλα ταλαιπωρημένα και κάποια χαρούμενα και λαμπερά. Οι εκφράσεις του καθένα διέφεραν απο στιγμή σε στιγμή. Ένα ζευγάρι στις μπροστά θέσεις κοιμόταν αγκαλιά ενώ το φώς της ημέρας όσο πήγαινε και λιγόστευε.
Στον ορίζοντα είχε αρχίσει να παίρνει τη θέση του γαλάζιου, ένα πορτοκαλί-κόκκινο χρώμα το οποίο είχε αρχίσει να κάνει τα πάντα μαγικά. Ο ουρανός ήταν καθαρός και κανένα σύννεφο δεν είχε τολμήσει να τον κρύψει και να καλύψει τον ήλιο, οπότε και αυτός "άφηνε" το φως του να κυλήσει στην ατμόσφαιρα και να της αλλάξει όψη.

Στον ορίζοντα μπορούσε να δεί κανείς σκιές και σκηνές να φαίνονται σαν ζωγραφιές απο πινέλο ζωγράφου ο οποίος σε όλη του τη ζωή πλάθει τοπία και δημιουργεί σκηνικά με αυτό.

Ο ουρανός είχες αρχίσει να παίρνει αυτό το κόκκινο χρώμα σιγά σιγά, ενώ ο ήλιος κρυβόταν πίσω απο τα βουνά στο βάθος και εκείνα είχαν αρχίσει να φαίνονται σαν σκιές έτοιμες να εξαφανιστούν με την πρώτη ευκαιρία. Τα κλαδιά των δέντρων έπαιζαν με τον άνεμο και δημιουργούσαν ένα τοπίο το οποίο φαινόταν σα να λαμπύριζε.

Στο τζάμι σιγά σιγά μπορούσες να διακρίνεις τις φιγούρες των επιβατών καθώς το φώς απο έξω είχε αρχίσει να λιγοστεύει και το τζάμι είχε αρχίσει να κάνει αντικατοπτρισμό της κάθε εικόνας απο μέσα.

Πλέον τα πάντα είχαν αρχίσει να φαίνονται διαφορετικά... το τραίνο είχε αρχίσει να φτάνει στον προορισμό του. Δεν προλάβαινες να κρίνεις. Απλά αφέθηκες, άφησες τη μουσική να σε ταξιδέψει και ονειρευόσουν με τα μάτια ανοιχτά.

Ονειρευόσουν ένα μέρος όπου θα πήγαινες και δεν θα ένιωθες άσχημα. Οι εικόνες θα σε μάγευαν και οι άνθρωποι θα σε κέρδιζαν...

Online Again

Να'μαι πάλι πίσω. Μετά απο μια μικρή διακοπή λόγω ανωτέρας βίας. Σας έλλειψα βρέ;
Λόγω προβλημάτων επειδή άλλαξα τηλεπικοινωνιακό πάροχο και μπήκα σε ιδιόκτηκο δίκτυο εκτός ΟΤΕ είχα αυτά τα μικρά προβληματάκια τα οποία ευτυχώς έχουν λυθεί (σχεδόν).

Πάμε τώρα να σχολιάσουμε και να πούμε.
Αρχικά να πώ για το δρώμενο που θα γινόταν στις 12 στη γειτονιά μου με αυτούς που θα κάναν grafiti. Το αποτέλεσμα είναι μια ΜΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΗ (συγνώμη κι όλα). Καλή η σκέψη του δήμου αλλά έλεος. Τι είναι αυτό το πράγμα. Για τα υπόλοιπα dj set κλπ δεν ξέρω καθώς δεν ήμουν στη γειτονιά μου εκείνη την ώρα.

Για τις εκλογές δεν θα πω κάτι. Ότι ήταν να γίνει έγινε. Πιστεύω οτι πρέπει να είναι καλό το οτι μπήκε και άλλο κόμα στη βουλή (ΛΑ.Ο.Σ) θα το δούμε στην πράξη.

Απο εκεί και πέρα. Μετά απο πολύ καιρό είχα εμπειρία και πάλι με τον ΟΣΕ. Τον αγαπημένο μας ΟΣΕ. Μια τρομερή εταιρία. Πρότυπο.

Το οτι ο ΟΣΕ ξεκίνησε προαστιακό και στη Θεσσαλονίκη το γνωρίζετε; Βέβαια, βέβαια, πηγαίνει μέχρι τας Σέρρας και μέχρι τη Λάρισα.
Βέβαια, βέβαια. Γιατί σου λέει, η κιουρία εκ Θεσσαλονίκης δεν μπορεί χωρίς τον προαστιακό της. Τον είχε και πρίν και δεν μπορεί πλέον. Τέλος πάντων. Ας πούμε οτι είναι καλό που μπήκε, που εγώ δηλαδή δεν κατάλαβα ποια η χρησιμότητά του. Άλλαξαν τα δρομολόγια όλα ΠΑΛΙ και έχουν τρελές καθυστερήσεις πάλι. Καλώς ορίσατε σε μια καινούργια εποχή. Στην εποχή που ο ΟΣΕ μας θυμίζει το παρελθόν. Ναί, είναι η νέα εποχή στις σιδηροδρομικές επικοινωνίες. Ε, ρε σκότωμα που θέλουν όλοι. Τι μπέρδεμα έχει να πέσει με τα εισιτήρια στους σταθμούς που δεν λειτουργούν και το τραίνο απλά σταματά να αφήσει και να πάρει κόσμο. Πόσο ΗΛΙΘΙΟΙ μπορεί να είστε κύριοι εκεί κάτω; Ανάθεμα το σχεδιασμό σας γαμώτι.

Αλλά, εσείς ταλαιπωρήστε...

Internet Problems

Due to some technical problems from my Internet and Telephony company i will not be able to renew my posts here for about a week or so as they told me from the company.

Λόγω κάποιων τεχνικών προβλημάτων της εταιρίας παροχής τηλεφωνίας και ίντερνετ δεν θα μπορέσω να ανανεώνω τα κείμενα για μια εβδομάδα περίπου απο οτι μου είπαν.

Ερχεται!!! Β΄ Δημοτικό Διαμέρισμα Θεσσαλονίκης

Το παραπάνω το είδα λίγο πρίν που βγήκα έξω. Στο διπλανό τετράγωνο θα γίνει το παραπάνω event. Άντε να δούμε τι είναι αυτό. Όσοι πιστοί προσέλθετε.

Η ημερομηνία εμφανής: 12-09-07
Το μέρος επίσης φαίνεται: Υδραγωγείο παναγίας φανερωμένης, Κλαυδιανού (ο δρόμος), κάτω απο το γήπεδο του ΒΑΟ. Κοινώς πηγαίνοντας προς Παναγία Φανερωμένη
Event: Graffiti live group, BMX show, Juggling, DJ set, Breaking.

Τι έγινε ρε παιδιά. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης άρχισε να διακρίνει τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής; Άντε να δούμε τι θα δούμε. Θα ενημερώσω αν μπορέσω να είμαι σπίτι μου εκείνη τη μέρα. :)

Not much time for myself...

Διανύω μέρες όπου δεν προλαβαίνω να αφιερώσω λίγο χρόνο ούτε για εμένα. Πόσο μάλλον για έρωτες, φίλους, βόλτες, τα πάντα. Ευτυχώς προλαβαίνω να φάω.
Σπίτι - Σχολή - Σπίτι - Δουλειά - Σπίτι είμαι συνεχώς. Με μια εξεταστική που ήδη "τρέχει", εργασίες να παραδίδονται η μια πίσω απο την άλλη και να μην έχεις χρονικό περιθώριο ούτε να σκεφτείς να τεμπελιάσεις, οι βαθμοί να σε κυνηγάνε, η δουλειά να σε θέλει εκεί και εγώ να προσπαθώ να ανταπεξέλθω σε όλα. Τα καταφέρνω βέβαια ακόμη επειδή αντέχω. Για πόσο όμως. Οι εκλογές έρχονται και όσο σκέφτομαι οτι θα πρέπει με το που τελειώσω απο το μαγαζί - σ.σ. 7 το πρωί - να πάρω το τραίνο να την κάνω για το χωριό μου να ψηφίσω και να γυρίσω πάλι τρελαίνομαι. Γιατί δεν μπορούμε να ψηφίζουμε απο το διαδίκτυο; Δεν του έχει πεί κανείς γι'αυτή τη μοναδική εφεύρεση;

Η έκθεση ξεκίνησε χθές, όλα πάνε καλά. Διαγωνισμοί, δώρα, καλλιτέχνες, όρεξη και κέφι. Όλα θα γίνουν. Ας περάσουμε καλά αλλά ας μην ξεχνάμε πως κάποιοι συνάνθρωποί μας δεν είναι τόσο τυχεροί όσο εμείς πιθανόν.

Πάντως μου αρέσει και κάνω και καλές κρέπες. Και με τα μαθήματα τα πάω πολύ καλα όσον αφορά την εξεταστική και καφέδες προσπαθώ να πίνω.
Σε ευχαριστώ ναταλάκι για τον καφέ τις προάλλες που μου ήρθε apallou.

Επίσης απο την Κυριακή 9 σεπτεμβρίου το τηλέφωνό μου νέκρωσε. Δεν λειτουργεί καθόλου. Μόνο το ίντερνετ λειτουργεί (ευτυχώς). Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Περιμένω να μου αλλάξουν εταιρία και να συνδεθώ με τη Forthnet όμως δεν μπορώ να καταλάβω τι παίζει. Τι να πεις. Υπομονή.

Σας φιλώ όλους. Καλή συνέχεια σε εξεταστικές και άλλα τέτοια και σε οτιδήποτε κάνετε.

Να προσέχετε τι θα ψηφίσετε φέτος γιατί δεν είναι απλά μια ακόμη εκλογική αναμέτρηση. Ας ξυπνήσουμε λίγο και ας δείξουμε σε όλους οτι δεν μας αρέσει να μας θεωρούνε ζώα και βόδια.
Έχουμε δύναμη
Έχουμε φωνή
Έχουμε όρεξη
Και έχουμε ελπίδα.
Μην τη χαραμίσεις.
Να προσέχεις.

Moments of life and Street ART in Thessaloniki | September 2007

Μια πολύ όμορφη σκηνή με μια κυρία να ταΐζει τα περιστέρια στην πλατεία δικαστηρίων (στο άγαλμα του βενιζέλου δηλαδή για τους άσχετους).



Και επίσης ας ασχοληθούμε λίγο και με την τέχνη του δρόμου, δηλαδή τη λεγόμενη εις τα αγγλικά Street Art. Είναι ένα δρώμενο που ξεκίνησε λογικά σήμερα. Στην Αγ. Δημητρίου, στο ύψος του υπουργείου μακεδονίας θράκης, στις κολώνες φωτισμού έξω απο το υπουργείο και απέναντι στην περίφραξη του χώρου με τα αρχαία έχουν αναρτήσει ξύλα σε μαύρο χρώμα που παραπέμπουν σε καμένα δέντρα (δεν χρειάζεται να σκεφτείς και πολύ για να σκεφτείς που ακριβώς). Είναι κάτι διαφορετικό και ασυνήθιστο. Δεν έμαθα όμως αν γίνεται στα πλαίσια της ΔΕΘ, της Biennale, των Δημητρίων ή απλά στο άσχετο.
Πάντως ήταν μια όμορφη εικόνα. Κάτι διαφορετικό.

Και να πω μιας και σήμερα το είδα πως ξεκινάνε και τα Δημήτρια, με εναρκτήρια συναυλία στις 11 του μήνα.
Καλή αρχή σε όλα, καλή απόλαυση όπου και αν πάτε και να μας ενημερώνετε για τα δρώμενα κι εσείς. Δεν μπορούμε να τα παρακολουθούμε όλα.
Φιλούμπες απο Σαλόνικα.

Τηλεμαραθώνιος: 12 εκατ. ευρώ για τους πυροπαθείς

Μεγαλύτερη από κάθε προσδοκία ήταν η ανταπόκριση στο κάλεσμα για συμπαράσταση και αλληλεγγύη που απηύθυναν την Τετάρτη επτά ιδιωτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας για την ενίσχυχη των πυροπαθών. Στον τηλεμαραθώνιο αγάπης και αλληλεγγύης που διοργάνωσαν, και κράτησε ως τα ξημερώματα, συγκεντρώθηκαν συνολικά 11.727.296 ευρώ, που θα διατεθούν για την ανακούφιση των συνανθρώπων μας που επλήγησαν από τις πυρκαγιές.

Κατά τη διάρκεια μετάδοσης του τηλεμαραθωνίου, υπήρξαν ζωντανές συνδέσεις με όλα τα σημεία που χτυπήθηκαν από την καταστροφή, με τους κατοίκους να ζητούν βοήθεια για να μπορέσουν να μείνουν στον τόπο τους, και να βρίσκουν ανταπόκριση. Τα τηλέφωνα όλο το βράδυ πήραν... φωτιά και οι προσφορές ήταν συγκινητικές. Κινητοποιήθηκαν ακόμη και παιδιά, που έσπαγαν τους κουμπαράδες τους και πρόσφεραν δίχως δεύτερη σκέψη το χαρτζιλίκι τους, αλλά και χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι που έδιναν από το περίσσευμά τους.

Την πρωτοβουλία χαιρέτισε με μήνυμά του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. "Είναι συγκινητική η εκδήλωση αλληλεγγύης που εκφράζεται και με τη σημερινή πρωτοβουλία υπέρ των πυρόπληκτων" ανέφερε ο Κάρολος Παπούλιας, ενώ μηνύματα συμπαράστασης έστειλαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, καλώντας τον κόσμο να βοηθήσει ώστε οι πυρόπληκτοι να μην γίνουν μετανάστες στη χώρα τους.

Το ποσό που συγκεντρώθηκε τελικά είναι πολύ μεγαλύτερο από τα 11 εκατομμύρια, αφού άλλα 20 εκατ. ευρώ πρόσφερε γνωστός εφοπλιστής, με τον όρο όμως να δώσει ο ίδιος την επιταγή στους πυροπαθείς.

Για όσους δεν πρόλαβαν να προσφέρουν τον οβολό τους, μπορούν να το κάνουν έως το τέλος της εβδομάδας.

Ad campains for the Greek Elections of 2007

Θα αναφερθώ μόνο στις τηλεοπτικές καμπάνιες για τις εκλογές του 2007 καθώς τις έντυπες τις έχω δεί και μπορώ να πω οτι μου άρεσαν κάποια πράγματα. Θα το σχολιάσω λίγο στο τέλος.


Ας πάμε τώρα στα τηλεοπτικά. Εκεί βέβαια υστερώ καθώς δεν έχω πολύ χρόνο για να βλέπω τηλεόραση και δεν βλέπω πολύ τηλεόραση πλέον. Είδα όμως τη διαφήμιση του ΠΑΣΟΚ την οποία είδα και στο ίντερνετ. Δεν μπορώ να καταλάβω, είδαν οτι το να κάνεις διαφημιστική καμπάνια και να βάζεις σλόγκαν σου οχι τα κλασσικά που έβαζαν πάντα αλλά, τρείς λέξεις οι οποίες στο σύνολό τους προσδίδουν μια άλλη έννοια πιο βαθιά να το πω η απλά σε βάζει να σκεφτείς και λίγο είναι της μοδός (οχι της μόδας :P ).
Τέσπα, Η καμπάνια του ΠΑΣΟΚ λέει "Σιγουριά - Ελπίδα - Προοπτική". Και όταν δεν τα έλεγε όλα αυτά έγινε κάτι; ΤΙΠΟΤΑ. Τα ίδια παντελάκη μου, τα ίδια παντελή μου. Νομίζουν πως έτσι καταφέρνουν κάτι; Ρε παιδιά, το έβγαλε μεγάλη εταιρία τηλεπικοινωνιών "Απλά - Ελεύθερα -Συναρπαστικά" όμως το εννοεί. Είναι η καινούργια φιλοσοφία της εταιρίας. Να το γράψουν τα κόμματα, δηλαδή ΚΑΤΑΝΤΙΑ. Αφου δεν πρόκειται να γίνει τίποτα και δεν θα μπορέσουν να κάνουν οτιδήποτε γιατί τα γράφουν. ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ; Αυτό θα γίνει και γίνεται ούτως η άλλως. Τέλος πάντων.
Τις υπόλοιπες διαφημιστικές καμπάνιες δεν τις έχω δεί αν και νομίζω οτι κάπου είχε πάρει το μάτι μου της ΝΔ να παίζει στα γρήγορα και τη βρήκα πολύ χαζή διαφήμιση.



Ας περάσω μια βόλτα απο τις έντυπες να πω μόνο δύο πραγματάκια.

- Μου άρεσε που το ΚΚΕ που κατάλαβε πως το να διαφημίζεσαι είναι σωστό και θεμιτό και όχι κάτι κατακριτέο επειδή έχει σχέση με το κεφάλαιο. Επιτέλους μπας και αλλάξουν και νοοτροπία.
- Μου άρεσε η διαφήμιση του ΣΥΡΙΖΑ με τα χέρια που σχηματίζουν ένα αστεράκι. Δεν θα την αναλύσω αλλά να πω οτι έχει πολύ ωραία χρώματα και ειδικά στις γιγάντιες τις αφίσες φαίνεται πολύ γαμάτη και πως το αστέρι είναι πολύ έξυπνα σχεδιασμένο και δεν το καταλαβαίνεις οτι είναι απο χέρια αν δεν το προσέξεις. Κατα τα άλλα απο νοήματα και λοιπά δεν ξέρω και δεν κάθησα να ασχοληθώ.

Συνεχίζουμε το δρόμο για τις εκλογές λοιπόν περιμένοντας καινούργιες κινήσεις, πράξεις και ομολογίες. Μην ξεχνάμε Η ΔΕΘ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.

Fires in Greece | Advisability or Bad Luck?

Τώρα τελευταία ακούγεται πολύ το σενάριο της Ιονία Οδού. Τι σημαίνει αυτό; Πως όλα όσα κάηκαν στην Πελοπόννησο έγιναν εξαιτίας ή χάρην όπως θέλετε πείτε το στε αυτό το αναπτυξιακό έργο και τις παράπλευρές εξυπηρετήσεις που θα έκανε. Παραθέτω αυτούσιο ένα κείμενο που πρέπει να έχουν διαβάσει εκατοντάδες άτομα μέχρι τώρα.

I am presenting an artictle that shows that fires in Greece have something to do with what our government wants to do for touristic development and growth.

πηγή: Indymedia

Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ

Την τελευταία βδομάδα του Αυγούστου η Ελλάδα υπέστη μια τις από πιο αποτροπιαστικές καταστροφές στην ιστορία της.

Η Δυτική και η Νότια Πελοπόννησος, η Νότια Εύβοια, αλλά και ορισμένα προάστια της Αθήνας, καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιές. Εξήντα πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (μια μάνα απανθρακώθηκε μαζί με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της, θυμίζοντας σκηνικό αρχαίας τραγωδίας), αρκετοί ακόμα και τώρα αγνοούνται, χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη και εκατομμύρια στρέμματα δασικής και αγροτικής γης μεταβλήθηκαν σε στάχτες και αποκαΐδια.

Πέρα από την απώλεια (πάρα πολλών) ανθρώπινων ζωών, η καταστροφή που προκάλεσαν οι εμπρηστές θα έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες, που θα αρχίσουν να φαίνονται σε βάθος χρόνου. Ο αφανισμός των δασών θα προκαλέσει γενική αύξηση της θερμοκρασίας, πλημμύρες το χειμώνα, διάβρωση του εδάφους και κατολισθήσεις. Επιπλέον οι κατεστραμμένες περιοχές θα σημαδευτούν από ραγδαία αύξηση της ανεργίας, τεράστια εσωτερική μετανάστευση του ντόπιου πληθυσμού στην Αθήνα ή σε άλλες μεγάλες πόλεις, ενώ ολόκληρη η Ελλάδα θα υποστεί γενική πτώση της αγροτικής παραγωγής, καθώς οι περιοχές αυτές ήταν σημαντικές παραγωγοί λαχανικών, φρούτων και, κυρίως, ελαιόλαδου.

Αναμφίβολα λοιπόν πρόκειται για ένα τεράστιο έγκλημα.

Ένα έγκλημα όμως που δεν φαίνεται να είναι και τόσο... ακούσιο. Οι περίπου 290 εστίες φωτιάς που ξέσπασαν σε Πελοπόννησο και Εύβοια για κάθε πολίτη καλής πίστης, για κάθε πολίτη ο οποίος δεν έχει (ή δεν επιθυμεί να έχει) «γραμμή» από κόμματα ή κομματίδια, παραπέμπουν ευθέως σε ένα οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού.

Ποιος έβαλε 290 εστίες φωτιάς; Γριές και γέροι 70-80 χρονών που συνελήφθησαν από τις επίσημες ελληνικές αρχές; Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ), για να κερδίσει πόντους στις εκλογές; Μήπως... αναρχοαυτόνομοι, ξένος δάκτυλος, τρομοκράτες;

Μόνο έλληνες του εξωτερικού μπορούν να «χάψουν» τα διάφορα μυθεύματα που ψιθυρίζονται τον τελευταίο καιρό. Όσοι ζουν στην Ελλάδα κατάλαβαν, ένιωσαν, υποψιάστηκαν τι μπορεί να συμβαίνει.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιος ή ποιοι μπορεί να είχαν συμφέρον να γίνουν στάχτη και αποκαΐδια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ελληνικών δασικών εκτάσεων;

Μήπως αυτός ή αυτοί που θα αποκόμιζαν και το μέγιστο δυνατό όφελος από μια τέτοια ολοσχερή καταστροφή; Ας εξετάσουμε προσεκτικά όλα τα δεδομένα...

Η Ιονία Οδός

Η κατασκευή νέου αυτοκινητόδρομου στην Πελοπόννησο με την ονομασία «Ιονία Οδός» (συγκεκριμένα το νότιο τμήμα της Ιονίας Οδού, καθώς η Ιονία εκτείνεται επίσης στην Κεντρική και στη Νότια Ελλάδα), που συνδέει τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις της, Κόρινθο, Πάτρα, Πύργο και Καλαμάτα, εμφανίστηκε ως σχέδιο το 1996, αλλά δεν υλοποιήθηκε αμέσως λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, οι οποίοι απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών πόρων. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε το 2004 να ξεκινήσει σύντομα την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου. Τελικά η κατασκευή του δημοπρατήθηκε τον Ιούλιο του 2007 στις ελληνικές και πολυεθνικές κατασκευαστικές εταιρείες Vinci - Ελλ. Τεχνοδομική - TEV, Άκτωρ, J&P Avax, Hochtief και Αθηνά και είχε δρομολογηθεί να ξεκινήσει αμέσως, με την προοπτική να ολοκληρωθεί το 2011.

Η Ιονία Οδός θα εξασφάλιζε οδική πρόσβαση στις τεράστιες τουριστικές εγκαταστάσεις που κατασκευάζονταν στη δυτική Πελοπόννησο, καθώς και σε εκείνες που σχεδιαζόταν να κατασκευαστούν, και επομένως η ολοκλήρωσή της δεν θα έπρεπε να πάρει περισσότερο από τον απαιτούμενο χρόνο.

Το μόνο πρόβλημα που ανέκυπτε ήταν μερικά «ενοχλητικά» δάση, βιότοποι και οικοσυστήματα, αλλά και ορισμένοι οικολόγοι ή τοπικοί ακτιβιστές. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Ηλεία Γιώργος Κοντογιάννης δήλωνε το 2004: «Πεποίθηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ότι η Ιονία Οδός πρέπει να προχωρήσει με πολύ γρήγορο ρυθμό ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες καθυστερήσεις των τελευταίων ετών».

Η Ιονία είχε αρχικά προγραμματιστεί να περάσει από μέρη υψίστης περιβαλλοντικής σημασίας, όπως η λίμνη Καϊάφα στην περιοχή της Ζαχάρως, η οποία μάλιστα είχε συμπεριληφθεί και στον ευρωπαϊκό περιβαλλοντολογικό κατάλογο Natura 2000, χαρακτηριζόμενη ως περιοχή «υψηλής προστασίας». Όπως μάλιστα επισήμαινε τον Ιούλιο ο πρόεδρος του Συλλόγου Περιβαλλοντικής Προστασίας Ζαχάρως Κώστας Αγραπιδάς: «Ο συνδυασμός χερσαίου και λιμναίου οικοσυστήματος, καθώς και η ταυτόχρονη συνύπαρξή τους με τις αρχαιότητες, τους μυθολογικούς τόπους και την ιαματική πηγή, καθιστά το οικοσύστημα Καϊάφα ένα μοναδικό σύμπλεγμα, το οποίο έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».

Παρά τις αφόρητες πιέσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, το νομαρχιακό συμβούλιο Ηλείας, στο οποίο υπάγεται η προαναφερθείσα περιοχή, αρνήθηκε να παραχωρήσει τη λίμνη Καϊάφα για την κατασκευή της Ιονίας Οδού. Σύμφωνα ωστόσο με τους ισχυρισμούς του κ. Αγραπιδά, υπήρχε δυνατότητα εναλλακτικής χάραξης της Οδού, ώστε να μη διέρχεται από την περιοχή. Ενδεχομένως όμως να ήταν μεγαλύτερη σε μήκος (και σε κόστος). Τελικά το υπουργείο ενέδωσε στα (αλλεπάλληλα) αιτήματα των κατοίκων και αποφάσισε στις 24 Ιουλίου να ακολουθήσει άλλη χάραξη για την Ιονία, προκειμένου να μη διέρχεται από τη λίμνη και να μη θίγεται έτσι το ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής.

Ωστόσο τα σχέδια άλλαξαν: μόλις ένα μήνα αργότερα η περιοχή γύρω από τη λίμνη Καϊάφα κάηκε ολοσχερώς. Όλως δε τυχαίως, οι εστίες των περισσότερων πυρκαγιών που ξέσπασαν συμπίπτουν απόλυτα με το αρχικό σχέδιο χάραξης της Ιονίας Οδού...

Αρκεί κανείς να συγκρίνει την εικόνα της φλεγόμενης Πελοποννήσου από δορυφόρο της NASA με το αρχικό σχέδιο της Ιονίας Οδού και θα βγάλει ένα πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα. Τι είδους συμπέρασμα θα είναι αυτό;

Πολύ απλά, το ότι οι κατασκευαστές της Ιονίας Οδού τώρα θα έχουν αντιμετωπίσουν την ελάχιστη δυνατή αντίσταση στην εκμετάλλευση της κατεστραμμένης περιοχής.

«Επενδύσεις» στα αποκαΐδια

Η λίμνη Καϊάφα είχε όμως έλξει το ενδιαφέρον και άλλων «επενδυτών». Το 2003 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Γεωργακόπουλος κατηγορήθηκε ότι πίεζε την Κτηματική Υπηρεσία Ηλείας -απ’ όπου και εκλέγεται- να αποχαρακτηρίσει τη λίμνη Καϊάφα από προστατευόμενη περιοχή για να την παραχωρήσει σε μεγάλα τουριστικά τραστ, με σκοπό την ανέγερση ξενοδοχειακών συμπλεγμάτων αλλά και γηπέδων γκολφ.

Ο ίδιος είχε παρουσιάσει μια έκθεση στην οποία προτεινόταν μια επένδυση 150 εκατομμυρίων ευρώ για τον «εκσυγχρονισμό» των ιαματικών λουτρών και την κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων στην περιοχή. Παράλληλα, δεν παρέλειπε κάθε λίγο και λιγάκι να αποκαλεί τους οικολόγους που αντιδρούσαν στα σχέδια αυτά «οικοτρομοκράτες».

Τώρα λοιπόν που ο πανέμορφος αυτός βιότοπος γύρω από τη λίμνη έχει κατακαεί, οι «επενδυτές» (και οι πολιτικοί ατζέντηδές τους) δεν προβλέπεται να αντιμετωπίσουν και πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια ή τους ενοχλητικούς «οικοτρομοκράτες» για να την αποχαρακτηρίσουν.

Πέρα όμως από τη λίμνη Καϊάφα, και άλλα μέρη της Δυτικής Πελοποννήσου, μέσα (ή δίπλα) από τα οποία θα περάσει η Ιονία Οδός, θεωρούνται ιδανικά για την ανάπτυξη τουριστικών επιχειρήσεων. Στη Μεσσηνία λ.χ. πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ πρόκειται να επενδυθούν για την κατασκευή έντεκα μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων πέντε αστέρων, πολυτελών εξοχικών βιλών, μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενός συνεδριακού κέντρου, καθώς και τεσσάρων (τεράστιων) γηπέδων γκολφ. Ο κύριος επενδυτής στην περιοχή αυτή φαίνεται ότι είναι ο εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, επικεφαλής της εταιρείας Costamare Shipping SA., με έδρα τον Παναμά, αλλά και ισχυροί διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι. Η πολυεθνική Kempinski, που δραστηριοποιείται κυρίως στη ΝΑ Ασία, πρόκειται να αναλάβει την εκμετάλλευση των μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενώ μεγάλο αμερικανικό γραφείο έχει αναλάβει την εκμετάλλευση των γηπέδων γκολφ. Ο εν λόγω επιχειρηματίας λέγεται ότι έχει απαλλοτριώσει τεράστιες εκτάσεις αγροτικής γης με ελιές -πολλές φορές χωρίς τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών της-, αλλά και εκτάσεις σε περιοχές δίπλα στη λιμνοθάλασσα του Ναβαρίνου (επίσης προστατευόμενη από τη Natura 2000), παραβιάζοντας, όπως ακούγεται, ανοιχτά το νόμο. Τα λιγοστά «γραφειοκρατικά» προβλήματα σε σχέση με τις άδειες από την Αρχαιολογική και τη Δασική Υπηρεσία που παρέμεναν ξεπεράστηκαν το 2005, ύστερα από μια επίσκεψή του στο προεδρικό μέγαρο και τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή...

Παράλληλα ο ίδιος εξασφάλισε επιχορήγηση(!) 45% από το κράτος για τις «επενδύσεις» του. Και προφανώς τώρα, που μεγάλο μέρος της Μεσσηνίας καταστράφηκε ολοσχερώς από τις πυρκαγιές, θα έχει πλέον τη δυνατότητα να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του στις κατεστραμμένες περιοχές, απαλλοτριώνοντας μάλιστα και την απαιτούμενη γη σε εξευτελιστικές τιμές...

Ένα άλλο μέρος στη Δυτική Πελοπόννησο που θεωρούνταν «κελεπούρι» εδώ και καιρό από τους «επενδυτές» είναι το Κατάκωλο Ηλείας. Ως παράδειγμα αναφέρουμε ότι στα τέλη Αυγούστου ο διεθνής επιχειρηματικός όμιλος World Trade Center Group έστειλε τον αντιπρόεδρό του, David Η. Lee, στην Ηλεία να επικυρώσει μια συμφωνία με κρατικούς και τοπικούς παράγοντες για την «ανάπτυξη» της περιοχής.

Αλλά και για την περιοχή γύρω από την αρχαία Ολυμπία είχαν γίνει συζητήσεις πιθανής τουριστικής εκμετάλλευσης. Πλήθος εγχώριων και ξένων «επενδυτών» είχαν προτείνει την αξιοποίηση του περιβάλλοντος χώρου με το να χτιστούν σύγχρονα στάδια, ξενοδοχεία και άλλες εγκαταστάσεις. Επίσης είχαν προτείνει ακόμα και τη χρήση για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ένας από τους λόγους για τους οποίους μέχρι τώρα δεν μπορούσε να γίνει εφικτή η εφαρμογή αυτών των σχεδίων ήταν ότι η περιβάλλουσα περιοχή απλώς τύχαινε να είναι δάσος. Μετά τη φωτιά ωστόσο, την Ολυμπία δεν την περιβάλλει πια δάσος. Το εμπόδιο αυτό έπαψε να υφίσταται...

Κατά τα άλλα, είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Δυτική Πελοπόννησος έχει μερικές από τις πιο μαγευτικές ακτές σε όλη τη χώρα. Αρκετοί επίσης γνωρίζουν ότι οι κάτοικοί της είναι από αρχαιοτάτων χρόνων παραδοσιακά προσηλωμένοι στις ιδιοκτησίες τους και ουδέποτε θα επιθυμούσαν να αντίκριζαν μια μέρα τη γη τους να την εκμεταλλεύονται τουριστικά πολυεθνικές «αναπτυξιακές» εταιρείες.

Έχοντας λοιπόν γνώση αυτού του στοιχείου οι τουριστικοί «επενδυτές», αντιλαμβάνονταν ότι για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την περιοχή έπρεπε πρώτα να καταστραφεί οποιαδήποτε πιθανή αντίδραση στα σχέδιά τους.

Ο ρόλος των Γερμανών

Ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας κάηκαν. Ποιος μπορεί να είχε συμφέρον να καούν τα βουνά;

Στις παρακείμενες τοπικές κοινωνίες ήταν από καιρό τοις πάσι γνωστό ότι ισχυρός γερμανικός όμιλος συμφερόντων επιθυμούσε διακαώς να κατασκευάσει πάνω στα δύο αυτά όρη χιονοδρομικά κέντρα και σαλέ. Οι Γερμανοί ενδιαφέρονταν επίσης και για την εκμετάλλευση του Γράμμου στη Βόρεια Ελλάδα, ο οποίος κάηκε μερικώς τον Ιούλιο...

Το γερμανικό κεφάλαιο ήταν παράλληλα δραστήριο στη Δυτική Πελοπόννησο και στην Εύβοια, αγοράζοντας τεράστιες εκτάσεις γης είτε μέσω ιδιωτών είτε μέσω offshore εταιριών. Μία από τις ανάδοχες γερμανικές εταιρίες για την κατασκευή της Ιονίας Οδού, η Hochtief, ανήκει στον κ. Καϊτέλ.

Το γεγονός ότι ο τελευταίος είναι γιος του ομώνυμου και διαβόητου στρατηγού των ναζιστών δεν φαίνεται να βαρύνει και πολύ στη συνείδηση των αρμοδίων: οι περισσότεροι εξάλλου απ’ αυτούς είχαν από καιρό αντιληφθεί, νομοτελειακά και με μια δόση μοιρολατρίας, ότι ο γερμανικός ιμπεριαλισμός μπορεί να απέτυχε να υποτάξει την Ελλάδα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κατάφερε όμως το 2007. Χωρίς στρατιωτικές εισβολές, τανκς και βαρέα όπλα, μόνο με μερικές φωτιές, με πακτωλό μάρκων και με τη βοήθεια των σύγχρονων δοσιλόγων, των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας: των κεντρικών και τοπικών αρμοδίων της δημόσιας διοίκησης.

Δεν θα ‘πρεπε ίσως εδώ να αγνοηθεί και ο -επίσης σημαντικός- ρόλος Βρετανών και Αμερικανών. Έχοντας σχεδόν «καταλάβει» την Κέρκυρα και την Κρήτη με ξενοδοχεία και γήπεδα γκολφ, άρχισαν να ορέγονται και την Πελοπόννησο. Έτσι, αγόρασαν τεράστιες εκτάσεις γης και τώρα ετοιμάζονται να τις «αξιοποιήσουν» τουριστικά.

Το λόμπι του γκολφ

Ένα από τα ισχυρότερα μπλοκ συμφερόντων -αν όχι το ισχυρότερο- από αυτά που επιθυμούν διακαώς την τουριστική «ανάπτυξη» των ελληνικών ακτών είναι κι εκείνο των κατασκευαστών γηπέδων γκολφ. Η τεραστίου μεγέθους περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλέσει η κατασκευή τέτοιων γηπέδων (από τη σπατάλη νερού, τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων λιπασμάτων και τη διατάραξη των παρακείμενων οικοσυστημάτων) δεν φαίνεται να απασχολεί και πολύ την κυβέρνηση. Τουναντίον, κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να παραχωρηθούν τεράστιες εκτάσεις γης της υπαίθρου σε «επενδυτές» γκολφ.

Έτσι, ο υπουργός Δημόσιων Έργων Γιώργος Σουφλιάς δήλωνε το Μάιο του 2007 σχετικά με το ζήτημα των γηπέδων γκολφ: «Η Ελλάδα έχει μόνο(!) έξι γήπεδα, ενώ η Γαλλία πάνω από 500, η Ιταλία πάνω από 200, η Ισπανία πάνω από 300 και η Πορτογαλία 36». Παράλληλα άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, που όλως τυχαίως είναι και πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γκολφ, είχε δηλώσει δημόσια το 2005: «Είναι αναγκαία(!) πολύ περισσότερα γήπεδα γκολφ».

Επιπλέον αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, πριν από τις εκλογές του 2004, υποστήριζε την επέκταση της βιομηχανίας γκολφ στην Ελλάδα, ενώ μετά τις εκλογές, τις οποίες έχασε, δεν αντιπολιτεύτηκε καθόλου την πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στο θέμα αυτό.

Κατά τα άλλα, όλες οι περιβαλλοντικές μελέτες και εκθέσεις, που προειδοποιούσαν για την καταστροφή που θα προκαλούσαν τα γήπεδα γκολφ, αγνοήθηκαν παντελώς.

«Ποιος παρακάμπτει μελέτες για χάρη της τουριστικής ανάπτυξης;» διαμαρτυρόταν έντονα τότε η Ελένη Μπριασούλη, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστήμιου Αιγαίου. «Νομίζουν ότι θα γεμίσουν έτσι τα ξενοδοχεία; Το 70% του παγκόσμιου τουρισμού χειραγωγείται από έναν οργανισμό (σ.σ.: Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού). Αυτοί προωθούν το σύμπλεγμα του γκόλφερ και εκβιάζουν κι εμάς να αποδεχτούμε αυτό το μοντέλο. Έτσι έγινε και με τις πισίνες». Ποιο σύμπλεγμα τουρίστα εννοούσε ακριβώς η Ελένη Μπριασούλη; «Το μοντέλο αυτό του τουρισμού είναι ο ξένος που έρχεται και τα κάνει ό-λ-α μέσα στην τουριστική εγκατάστασή του. Δεν βγαίνει έξω, δεν καταναλώνει τίποτα ντόπιο! Και φυσικά τα πάντα παράγονται και κατασκευάζονται από μεγάλες εταιρείες».

Η μεγάλη ακτογραμμή της Δυτικής Πελοποννήσου φάνταζε ιδανική για την ανέγερση γηπέδων γκολφ. Από το 2005 κιόλας, η Διεθνής Ομοσπονδία Γκολφ ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξη ότι το 2006 και 2007 θα γινόταν το μεγάλο «μπαμ» για το γκολφ.

Υπήρχε όμως ένα κώλυμα. Ποιο ήταν αυτό; Μέχρι στιγμής ντόπιοι και οικολόγοι αγωνίζονταν σκληρά εναντίον αυτής της «προοπτικής». Τώρα όμως που οι κατεστραμμένες από την πυρκαγιά περιοχές δεν έχουν περιβαλλοντική αξία, αυτό το «μπαμ» δεν προβλέπεται να συναντήσει και πολύ μεγάλη αντίσταση...

Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, ο ίδιος ο Πέτρος Δούκας εμφανίστηκε στην τηλεόραση δυο μέρες μετά την καταστροφή και προσπάθησε να... απαλύνει τον πόνο των κατοίκων των πληγεισών περιοχών με την υπόσχεση ότι ένα μεγάλο αναπτυξιακό τουριστικό σχέδιο (κατασκευή γηπέδου γκολφ...) θα αρχίσει να υλοποιείται αμέσως!

Τα δε ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, παρουσίαζαν το σχέδιο αυτό ως «ευεργεσία»...

Συνενοχή κυβέρνησης και αντιπολίτευσης

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από το 2004 που ανέλαβε την εξουσία, αφιέρωσε εαυτόν στην κατεύθυνση της τουριστικής «αξιοποίησης» της ελληνικής υπαίθρου και των ακτών της, με σκοπό να αυξηθεί η ετήσια εισροή τουριστών στην Ελλάδα.

«Υπάρχουν ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι που ενδιαφέρονται να αγοράσουν θερινή κατοικία στην Ελλάδα» ήταν ένα από τα κύρια επιχειρήματα των κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίοι συνήθιζαν να αναφέρονται στον τουρισμό ωσάν να είναι η «βαριά βιομηχανία της Ελλάδας».

Ως εκ τούτου, το υπουργεία Δημόσιων Έργων και Τουρισμού επεξεργάστηκαν ένα σχέδιο τουριστικής «ανάπτυξης», υπό την ονομασία «Νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό», το οποίο φυσικά προσέφερε αφειδώς γη και ύδωρ στα τουριστικά καρτέλ. Σύμφωνα με το προαναφερθέν σχέδιο, ένας «επενδυτής» μπορεί να αγοράσει γη οπουδήποτε και απλώς ονομάζοντας την επένδυσή του «τουριστική» να πάρει γενναία επιδότηση και να χτίσει τέσσερις φορές περισσότερη έκταση από όση ένας ιδιώτης - με τον όρο βέβαια να πουλήσει το 70% των κατοικιών σε ιδιώτες και να λειτουργήσει το υπόλοιπο 30% ως ξενοδοχείο.

Έχει επίσης τη δυνατότητα να χτίσει σε περιβαλλοντικά προστατευόμενες περιοχές ή βραχονησίδες, αρκεί να τις ονομάσει «τουριστικές»! Μήπως φαντάζει ολίγον τι τριτοκοσμική αυτή η κατάσταση;

Όχι αδίκως, αν λάβουμε υπόψη ότι τέτοιου είδους καταστάσεις συμβαίνουν σε χώρες όπου παρατηρείται παντελής απουσία Εθνικού Κτηματολογίου και Δασολογίου, τα οποία θα κατοχύρωναν τις δασικές εκτάσεις και τους βιοτόπους και θα έκοβαν τυχόν πιθανές «ορέξεις».

Και η Ελλάδα, αν και έχει λάβει από την ΕΕ τα αναγκαία κονδύλια, δεν έχει προχωρήσει ακόμα στην εκπόνησή του...

Ωστόσο, προκειμένου αυτό το σχέδιο «ανάπτυξης» να είναι απόλυτα επιτυχές, έπρεπε να λάβει χώρα και μια γενικότερη αναθεώρηση της χωροταξίας στην Ελλάδα. Εν ολίγοις να μπορούν να δοθούν άδειες εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων.

Έτσι, το 2007 η κυβέρνηση εισηγήθηκε στη Βουλή μια συνταγματική αναθεώρηση σύμφωνα με την οποία το Άρθρο 24 (εγγυάται την πλήρη απαγόρευση οικοδόμησης σε δασικές εκτάσεις) πρακτικά καταργούνταν. Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ καταδίκασε έντονα την αναθεώρηση και παρεμπόδισε την επικύρωση της αναθεώρησης, αποσύροντας μάλιστα και τους βουλευτές του από την ψηφοφορία. Λίγα χρόνια πριν, είχε εξελιχθεί η ίδια σκηνή, αλλά με... ανάποδους ρόλους: το 2003, που το ΠΑΣΟΚ κατείχε την εξουσία, προσπάθησε να περάσει πανομοιότυπη μεταρρύθμιση, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας αρνήθηκε να την υποστηρίξει...

Το Άρθρο 24 τελικά δεν καταργήθηκε, οι υποψήφιοι εμπρηστές όμως έπαιρναν το πρώτο «πράσινο φως» για να αρχίσουν να υλοποιούν τα σχέδιά τους.

Παράλληλα, το υφυπουργείο Περιβάλλοντος, που τυγχάνει να υπάγεται στο υπουργείο Δημόσιων Έργων και είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση των κρατικών κονδυλίων ως προς την προστασία δασών και βιοτόπων, μόνο ενέργειες προς όφελος του περιβάλλοντος δεν έκανε. Τα περισσότερα από τα -ήδη πενιχρά- κονδύλια για την περιβαλλοντική προστασία τα έστελνε πίσω(!) στο υπουργείο Δημόσιων Έργων, για να υποστηριχτούν διάφορα υπό κατασκευήν έργα. Η μόνιμη επωδός που ψιθυριζόταν σαν δικαιολογία για αυτό ήταν: «Το Υφυπουργείο Περιβάλλοντος δεν είναι σε θέση να τα αξιοποιήσει όλα»...

Και ένας άλλος όμως παράγοντας φαίνεται ότι βάρυνε καταλυτικά στο πρόσφατο ολοκαύτωμα: ο παραγκωνισμός της Πυροσβεστικής. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η εν λόγω υπηρεσία, δεν προχώρησε στις απαιτούμενες προσλήψεις προσωπικού, προτιμώντας να προσλάβει χιλιάδες νέους αστυνομικούς (πιο αναγκαίους, φαίνεται...) αλλά και... αγροφύλακες.

Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες μέσα από το Πυροσβεστικό Σώμα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας έσπευσε να μεταθέσει αξιωματικούς που ήταν μέλη του κυβερνώντος κόμματος σε θέσεις-κλειδιά, οι οποίοι δυστυχώς αποδείχτηκαν αν όχι παντελώς ανίκανοι, τουλάχιστον ανεπαρκείς, στην αντιμετώπιση των πολυάριθμων πυρκαγιών που εκδηλώθηκαν. Παράλληλα το υπουργείο φρόντισε να αχρηστεύσει εντελώς και το ρόλο της Δασικής Υπηρεσίας στη δασοπυρόσβεση, παραχωρώντας τον αμιγώς στην Πυροσβεστική, σε μια υπηρεσία που δεν γνώριζε πώς να προσανατολιστεί μες στα δάση αν δεν υπήρχε επαρκής χαρτογράφηση...

Η ώρα είχε πια φτάσει

Τα τουριστικά καρτέλ είχαν από νωρίς «διαγνώσει» όλη αυτήν την ατμόσφαιρα ανεπάρκειας. Και ενθαρρυμένα από το εκρηκτικό κοκτέιλ «υψηλότατες θερμοκρασίες - ισχυροί άνεμοι» των τελευταίων ημερών, διαισθάνθηκαν ότι ήρθε η ώρα τους...

Δεν έμενε πια τίποτα άλλο παρά να βρεθούν και οι φυσικοί αυτουργοί (ίσως οικονομικά εξαθλιωμένοι, με ελαφρώς ελαστική συνείδηση, μετανάστες, τοπικοί παρίες ή γενικώς φτωχοδιάβολοι ή ακόμα -ποιος ξέρει;- και έμμισθοι πράκτορες), των οποίων οι τραπεζικές καταθέσεις θα αυξάνονταν με μερικές χιλιάδες ευρώ. Την κατάλληλη στιγμή τα εμπρηστικά σχέδια μπήκαν σε πλήρη εφαρμογή...

Αποδιοπομπαίοι τράγοι

Μόλις μαίνονταν οι πρώτες φωτιές, όλοι πίστεψαν ότι επρόκειτο για τους συνήθεις οικοπεδοφάγους που καίνε κομμάτια δασικών εκτάσεων κάθε χρόνο με σκοπό να χτίσουν μετά σ’ αυτές. Όταν όμως ξέσπαγαν ολοένα και νέες φωτιές, που στην κυριολεξία κατέκαψαν ολόκληρα χωριά και σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους, πολλοί άρχισαν να υποψιάζονται ότι κάτι σάπιο συμβαίνει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας...

Ήταν εμφανές ότι η Ελλάδα δεχόταν επίθεση. Αυτό το πρόσεξε και η κυβέρνηση. Από ποιους όμως; Έπρεπε να βρεθεί γρήγορα ο φταίχτης. Και εφόσον η Πυροσβεστική και η πολιτική της ηγεσία αποδείχθηκαν παντελώς ανίκανες, η ΝΔ επιχείρησε να αξιοποιήσει τον όλεθρο που προκάλεσαν τα καρτέλ προς... όφελός της!

Δύο μέρες μετά την πύρινη κόλαση, ο Πρωθυπουργός, ακολουθώντας παραινέσεις επικοινωνιακών του συμβούλων, εμφανιζόταν στην τηλεόραση φορώντας ένα απλό μπουφάν (όπως ο αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου) και δήλωνε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει «οργανωμένη τρομοκρατική απειλή».

Και αν ο ίδιος ούτε καν διανοήθηκε να κατονομάσει δημοσίως τους αληθινούς τρομοκράτες, των οποίων την ταυτότητα προφανώς γνωρίζει, κυβερνητικά μεγαλοστελέχια έβγαιναν υπογείως και κατάγγελναν είτε πασοκικές συνωμοσίες είτε δάκτυλο ξένης χώρας... Ορισμένοι μάλιστα έφτασαν μέχρι το (φαιδρότατο) σημείο να υπονοήσουν ότι τις πυρκαγιές τις έβαλαν άτομα του αναρχοαυτόνομου χώρου, «για να αποσταθεροποιήσουν τη Δημοκρατία»!

Τα δε προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ επινοούσαν κάθε μέρα νέους «εχθρούς»: Τούρκους, Αλβανούς, Σκοπιανούς.

Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ έσπευσε αμέσως να καταδικάσει όλα αυτά τα σενάρια, σαν θεωρίες συνωμοσίας, αλλά, μην μπορώντας (ή μη θέλοντας) να κατονομάσει το ποιος μπορεί να είναι αυτός που βάζει... 290 εστίες φωτιάς ταυτοχρόνως φρόντισε να ρίξει όλο το φταίξιμο στην κυβέρνηση κατηγορώντας την για ανικανότητα. Η αντιπαράθεση του ΠΑΣΟΚ με τα πανίσχυρα τουριστικά καρτέλ ίσως άλλωστε να του κόστιζε μεγάλες μερίδες ψηφοφόρων στις επικείμενες εκλογές...

Εν τω μεταξύ η Αστυνομία και οι υπαγόμενες σ’ αυτήν μυστικές υπηρεσίες έδειξαν ότι θα έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να εντοπιστούν οι αυτουργοί του εγκλήματος. Αποτέλεσμα; Η σύλληψη μιας ηλικιωμένης γυναίκας στη Ζαχάρω για πρόκληση πυρκαγιάς ενώ μαγείρευε στην αυλή της, ενός Αλβανού μετανάστη που επαγγέλθηκε παραπλανητικά ότι είχε βάλει φωτιές με σκοπό να εκδικηθεί τους Έλληνες εργοδότες που τον είχαν κακομεταχειριστεί, αλλά και ενός 62χρονου με ψυχολογικά προβλήματα, παλιού στελέχους του ΠΑΣΟΚ (σ.σ.: βρέθηκε επιτέλους ο ένοχος!), που συνελήφθη στην Αρεόπολη Λακωνίας και ο οποίος εξαναγκάστηκε, όπως αργότερα έγινε γνωστό, να ομολογήσει ότι ήταν ένας από τους εμπρηστές...

Πολλοί άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως στην περίπτωση αυτή η Αστυνομία δεν δρούσε κατ' ανάγκην με τη (γνωστή) ανικανότητά της, αλλά ίσως να της είχε ανατεθεί μια αποστολή θόλωσης των νερών...

Ο τραγικός επίλογος

Μέρα με τη μέρα, όσο βγαίνουν όλο και περισσότερα στοιχεία στη δημοσιότητα, καθίσταται ολοένα και πιο εμφανής ο «ύποπτος» ρόλος των τουριστικών καρτέλ σ’ αυτήν την υπόθεση.

Όλη δε η Πελοπόννησος βοά πια ότι τουριστικά μπλοκ της Δ. Ευρώπης (και της Αμερικής), με τη συνεργασία Ελλήνων επιχειρηματικών αντιπροσώπων και την ανοχή ντόπιων πολιτικών, από καιρό προσπαθούν να μετατρέψουν την περιοχή τους σε τεράστιο τουριστικό θέρετρο για πλούσιους Ευρωπαίους (και Αμερικανούς) και τους κατοίκους της σε σερβιτόρους.

Αν όμως σκόπευαν να την αξιοποιήσουν, γιατί να φτάσουν στο σημείο να την... κάψουν;

Την απάντηση μας τη δίνει, πάλι, η ίδια η Πελοπόννησος, οι... ιθαγενείς της οποίας δεν έδειχναν και πολύ σύμφωνοι σ’ ένα τέτοιο σχέδιο. Το μόνο που δεν ήθελαν οι Πελοποννήσιοι θα ήταν να ξυπνήσουν μια μέρα και να δουν εκποιημένη τη γη τους, κοψοχρονιά, σε μια πολυεθνική και τους εαυτούς τους σε ρόλο σύγχρονων ειλώτων.

Ασκήθηκαν λοιπόν πιέσεις – οικονομικές και άλλου τύπου. Κι αυτές όμως δεν απέδωσαν. Και όταν πια κρίθηκε ότι όλες οι προσπάθειες ναυάγησαν, ένα πράγμα μόνο φαινόταν ότι θα έσωζε τα σχέδια των «επενδυτών»: μια τυχαία πύρινη λαίλαπα...

Η οποία ήρθε.

Μέχρι στιγμής, τα ευρωαμερικανικά καρτέλ φαίνεται ότι έχουν πετύχει το στόχο τους: ερήμωσαν ένα μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας.

Θα καταφέρουν να ερημώσουν και την υπόλοιπη χώρα;

Ο μόνος που μπορεί να απαντήσει σ’ αυτό είναι ο ίδιος ο (πληγείς) λαός:

Θα ξαναπάρει στα χέρια του τη γη που του ανήκει ή θα παραδοθεί αμαχητί στις τουριστικές βιομηχανίες που έ-ρ-χ-ο-ν-τ-α-ι οσονούπω σε Ολυμπία, Ζαχάρω, Ταΰγετο και Πάρνωνα;

Αυτός θα αποφασίσει...

Greece under Attack by Tourist-Developer Cartels

In the last week of August of 2007, Greece underwent the most enormous catastrophe in her history since the restoration of Parliamentary Democracy in 1974. Western and Southern Peloponnese, the “heart” of both ancient and modern Greece, as well as other places like Athens’ suburbs and Evia Island, have been totally destroyed by wildfires. 65 people have been killed (among them was a mother with her four young children), several more are missing, numerous villages have been wiped off the map and millions of acres of forest or agricultural land have been converted into ashes.

Apart from the loss of human lives, the destruction wrought by the arsonists will have far reaching effects that will surface in due time. The devastation of forests will result in an overall rise of temperature, floods in the winter, corrosion of the ground and landslides. Furthermore, the razed areas will be affected economically by a tremendous rise of unemployment, a huge emigration of their native population to Athens or other big cities, while the whole of Greece will face an overall decline in agricultural output, since those areas were key producers of vegetables, fruits and, most importantly, olive oil.

Undoubtedly, a major crime has been committed. A crime, however, that is not spontaneous, but premeditated. The 290 different centers of fires that broke out in Peloponnese definitely point to an organized arson plot.

In order to locate the arsonists, one has to look at the strong financial interests which have been pressuring for the “development” of the destroyed areas for several years up to now.

The Ionian Road

The construction of a national highway in Peloponnese under the name “Ionian Road” – specifically the south part of Ionian Road, as Ionian Road is extended in Central and Northern Greece too – connecting her four major cities, Corinth, Patra, Pirgos, and Kalamata, was conceived as an idea in 1996, but it was postponed mainly due to the 2004 Olympic Games in Athens which absorbed most of the state’s resources. The new right-wing government of Nea Dimokratia promised in 2004 to start building the highway soon. At last, in July of 2007 its construction was auctioned to the native and multinational construction companies Vinci–El.Technodomiki–TEV, Aktor, J&P Avax, Hochtief and Athina, and it was supposed to start right away, with the prospect of being completed in 2011.

The Ionian Road would secure road access to the enormous tourist facilities that were being built in Western Peloponnese, and those that were still being planned at the time. The completion of the Ionian Road ought obviously not to take more than the required time; therefore, its construction shouldn’t be interrupted by “aggravating” forests, biotopes and ecosystems as well as environmental and community activists. The Nea Dimokratia MP for the Elea region of Western Peloponnese, G. Kontogiannis, had stated clearly, as early as 2004: “The political leadership of the Ministry of Public Works believes that the Ionian Road has to proceed rapidly so as to make up for the delays of the last few years...”.

Ionian Road was originally scheduled to cross over places of high environmental significance, such as Lake Kaiafa in Zaharo area, which had been included in the Natura 2000 European catalogue. As the chairman of Zaharo’s Environmental Protection League, Mr. Agrapidas said in July, “The combination of ground and lacustrine ecosystems as well as their co-existence with antiquities, mythological places and the thermal fountain renders Lake Kaiafa ecosystem a unique cluster that has been declared an archaeological site and a landscape of special natural beauty”.

The prefectorial council of Elea, in which the aforementioned area falls under, refused to cede Lake Kaiafa for the construction of Ionian Road, despite the strong pressure by the Ministry of Public Works. According to Mr. Agrapidas’s claims, there was an alternative route for the highway, not crossing the area; nevertheless it might have been longer and of higher cost. At last, the Ministry succumbed to the demands of the locals and decided on the 24^th of July to divert Ionian Road towards another direction, far away from the lake, so that its fragile ecosystem would not be harmed. However, a mere month later, the area around Lake Kaiafa was burned to the ground. The constructors of the highway will now face little resistance in their exploitation of the devastated area.

Strangely enough, the centers of most of the fires that broke out in Peloponnese coincide perfectly with the original plan for the Ionian Road! Compare the NASA satellite photograph of the Peloponese burning to the Ionian Road plan.

Other interests in Western Peloponnese

Lake Kaiafa had also attracted the attention of other benevolent investors and developers. In 2003, the former Deputy Minister of Economics D. Georgakopoulos of the former government of the “socialist” PASOK, was charged with pressuring the Domanial Service of Elea, the region that he was elected in, to declassify Lake Kaiafa as a protected territory in order for it to be granted to big tourist corporations for the development of hotel complexes and golf courses. He had also presented a relevant report according to which an investment of 150 million euros would be made on Lake Kaiafa for the “modernization” of spas and the construction of other facilities of the area, referring to the ecologists who protested against the plans as “ecoterrorists”. Now that the beautiful biotope around the lake has been burnt up, the “investors” and their political agents won’t need to counter any bureaucratic barrier or “ecoterrorism” in order to declassify it.

Apart from Lake Kaiafa, many other places in Western Peloponnese through which the Ionian Road will pass, are also considered to be “ideal” for the development of tourist businesses. For instance, in the Messinia region in the South-West of Peloponnese more than one billion euros are going to be invested in the construction of 11 big hotel blocks of 5 stars, luxurious summerhouses, sea therapy and spa facilities, a seasonal center as well as 4 huge golf courses. The major “investor” in this area seems to be a notorious Greek ship-owner, V. Konstantakopoulos, who runs Costamare Shipping SA, based in Panama, but strong international entrepreneurial groups operate alongside him; Kempinski multinational corporation which is mostly active in South-Eastern Asia is going to exploit the sea therapy and spa facilities and a famous American company has undertaken the exploitation of the golf courses. Konstantakopoulos has appropriated enormous areas of agricultural land with olive trees, some times without the consent of their owners, as well as land in areas alongside the Navarino lagoon (also protected by Natura 2000) openly defying the law. The few “bureaucratic” problems considering the permissions of Archeological and Forest Service that had remained were overcome after his visit to the presidential palace and his meeting with the Prime Minister K. Karamanlis, in 2005. He also secured 45% subsidization by the state for his investments! And now, that much of the Messinia district has been consumed by the wildfires, he definitely feels even luckier as he can extend his business to the devastated area expropriating the land he needs in depreciated prices.

Another place in Western Peloponnese that is considered by the “investors” to be a bargain is Katakolo in Elea district. In late August, the famous international business association World Trade Center Group sent their vise president, David H. Lee, to Elea and ratified an agreement with state and local officials for the “development” of the area.

The region around ancient Olympia has also been the subject of potentional exploitation. Many domestic and foreign “investors” have proposed deploying the surrounding area by building modern stadiums, hotels and other facilities and even use this place for organizing the Olympic Games! One of the reasons that they were not permitted to implement their plan was that this surrounding area was forestland. After the fire though, there is no more forest surrounding Olympia so that barrier is no longer present.

Most people in Greece know that Western Peloponnese has the most magnificent coasts and beaches in the whole country. Nevertheless, her people were very traditional and closely linked to their land and property and with the agricultural sector of the area being particularly strong, they had never desired to exploit their region in a tourists-industry fashion. The tourist “investors” had good knowledge of this fact and in order to successfully exploit the area, they first needed to preemptively destroy any popular resistance to their plans and they couldn’t care less if tens of people there died in flames. As for the people who survived, most of them will move to Athens to seek a job, while the few remaining there, will apparently work as waiters or security guards to the huge hotel blocks that will spring soon. The “investors” seem to have achieved what they had intended.

The Germans’ special role

Mountain Taygetos and Parnonas in Central and Southern Peloponnese respectively, were also burned. It was common knowledge among those local societies that powerful German interest group desired avidly to transform the mountains into ski resorts and chalets. The Germans again had been interested in exploiting Mountain Grammos in Northern Greece, which was partially burned this summer in July. German capital has also been active in Western Peloponnese and Evia buying enormous pieces of land, either as private investors or under the cover of offshore companies. Not surprisingly, one of the contractors participating in the construction of Ionian Road in Peloponnese, Hochtief, is German and interestingly enough it is owned by Kaitel, the son of the homonymic notorious Nazi general. It seems that while German imperialism failed to subject Greece in World War II having been beaten and humiliated by her strong resistance movement, it succeeds in 2007 without military invasion, just with some fires and the help of their modern collaborators; not the security battalions, but the regional and central bureaucrats ruling the Greek state.

Yet, the similarly crucial role of British and American interests should not be ignored. Having almost fully “occupied” Corfu and Crete Island with their hotels and golf courses, they coveted Peloponnese as well, buying huge swathes of land to be used for tourist developments. Indeed, they are very loyal to their colonialist traditions of 1944 when the British bombed Athens and killed 40.000 civilians in order to crash the resistance movement, which had liberated Greece a long time before they came in, and of 1967, when the U.S. imposed a seven-year fascist dictatorship, which totally destroyed the country.

The Golf Lobby

One of the strongest blocks of interests, if not the strongest, which desire the “resortisation”, so to speak, of the Greek coasts are the prospective constructors of golf courses. The huge level of environmental destruction that the construction of golf courses will lead to, such as waste of water, use of enormous quantities of artificial fertilizers and disruption of the nearby ecosystems doesn’t seem to concern the Greek government which does everything possible to grant large areas in the countryside to golf investors. The Minister of Public Works, G. Souflias, claimed in May of 2007 that “considering the golf issue there are many deficiencies, as Greece has just 6 golf courses whereas France has more than 500, Italy more than 200, Spain more than 300 and Portugal 36”. Moreover, another high-rank officer of the ruling party, the Deputy Minister of Economics, P. Doukas, is at the same time the president of the Greek Golf Association, and had publicly declared in 2005 that even more golf courses are necessary. It should be noted however that the main opposition party, PASOK, before the elections of 2004, had promoted the support and the expansion of the golf industry in Greece, and after the elections, which it lost, it hasn’t been opposed to golf policy of the Nea Dimokratia government at all.

As expected, all the environmental studies and reports that warn about the destruction that golf courses will cause have been deliberately ignored. “Who passes by those studies in favor of tourist development?” wanders Mrs. E. Mpriasouli, professor in the Department of Geography in the Aegean University. “They think that this way they are going to get the hotels full of people. 70% of global tourism is manipulated by a single organization (i.e. Global Tourist Organization). They promote the golfer cluster and they blackmail us to accept this model. The same happened with the pools. […] This model of tourism concerns the foreigners who stay and do everything inside the tourist facility. They don’t go outside of it, they don’t consume any domestic products, and of course everything is produced and constructed by big companies”.

Western Peloponnese’s long coastline was ideal for the golf industry to construct several golf courses. By 2005, the International Golf Association was very optimistic that in 2006 and 2007 there would be a very big golf ‘boom’. However, so far the locals and the environmentalists struggled hard against this prospect. Now that there is no environmental value in the devastated areas, that ‘boom’ will face little resistance. In confirmation of that, the aforementioned Deputy Minister of Economics, who is renowned in Greece for his cynicism, appeared on national Television two days after the disaster, and he attempted to soothe the pain of the people living in the disaster areas by promising that a development plan, considering tourism and especially golf courses, will start being implemented there right away! Of course, the sold out Greek Mass Media, both public and private, branded the plan as a great benefaction.

Government’s and main opposition’s complicity

The government of Nea Dimokratia, which has been ruling from March 2004, has devoted itself in the tourist development of the countryside and coasts in order to increase the annual influx of tourists. “There are one million Europeans who are interested in buying a summerhouse in Greece” was one of the main arguments of government officials, who used to refer to tourism as Greece’s heavy industry! Thus, the Ministries of Civil Works and Tourism put up a plan of tourist “development”, under the name of New Zoning Framework for Tourism, which blatantly offered land and water to the tourist cartels.

According to the abovementioned framework, an “investor” can buy land everywhere, and simply by naming their investment as a “tourist” one, get a big subsidization and build four times more than a privateer, as long as they sell the 70% of the houses to privateers and run the rest 30% as a hotel. They have also the right to build in environmentally protected areas or skerries provided they name them “tourist”! This situation is aggravated by the inexistence of a National Cadastral Register, which would at least classify some forestlands or biotopes as such and might prevent them from being built.

However, for this plan to be successful an overall reconsideration of zoning in the country needed to take place, that is to say, permissions for appropriating forestland should be awarded. Therefore, in early 2007, the government tabled a constitutional amendment according to which, article 24, stating that construction in forestland is strictly forbidden, would be practically abolished. The official opposition, PASOK strongly condemned the amendment and blocked the ratification of it by withdrawing from the voting - the funny thing is that, in 2003, when PASOK was in power, it tried to pass an identical amendment, but Nea Dimokratia, then the official opposition, refused to support it. Although, finally, article 24 was not abolished, the prospective arsonists were encouraged to hasten their plans, and consequently, in the summer of 2007, Greece suffered the greatest number of wildfires in her modern history.

Furthermore, the Sub-Ministry of Environment, which happens to fall under the Ministry of Public Works and is responsible for using the state funds provided to the latter for the protection of the forests and biotopes, did very little on this. Most of the, already few, money for environmental protection were transferred back to the Ministry of Public Works in order to support works already under way, using the ridiculous excuse that the Sub-Ministry of Environment was unable to spend it all.

Another way in which the government is responsible for the holocaust is that it caused the collapse of the Fire Brigade. The Ministry of Public Order, under whose jurisdiction the Fire Brigade falls, hadn’t recruited the required number of firemen, preferring instead to hire thousands of policemen! In addition to this, the virulently right wing Minister of Public Order, V. Polidoras, transferred incompetent officers to key positions simply because they were members of the ruling party, and those officers were eventually proven to be completely incapable of combating the numerous wildfires.

The tourist-developer cartels soon realized the incapacity of the Fire Brigade and the insufficient measures for the protection of the forests, and therefore, encouraged by the high temperatures and the strong winds in this area, obviously decided it was a very convenient time for them to put their plan into action.

The scapegoats

When the first fires in the Peloponnese broke out, everybody thought it would be the ordinary land developers who casually burn pieces of forestland every year in order to build on them. Yet, when several new fires broke out which, unprecedentedly, burned whole villages to the ground, killing tens of people, the public started suspecting an organized plot by strong native entrepreneurs or even multinational companies. Greece was apparently under attack, and since the fire brigade and their political chiefs in the Ministry of Public Order were proved to be totally incapable to put down the fires, the government tried to spin the mayhem unleashed by the cartels to its own advantage. Two days after the first fires, the Prime Minister, following the advice of his image-makers, appeared on National Television wearing an ordinary jacket, like George Bush did right after September 11^th, and stated that Greece faces an asymmetric threat. Nevertheless, he obviously didn’t name those actually responsible for the fires, whose identities he most definitely knows. On the contrary, his colleagues in the government secretly or even openly blamed anarchists and political extremists for the arsons claiming that “they want to destabilize democracy”!

The mass media which support the government invented new imaginary enemies like the Turks, the Albanians or even PASOK, blaming them for the wildfires! PASOK, of course, condemned these scenarios as conspiracy theories, but on the other hand, it just put the blame on the government accusing it of incompetence. It is more than obvious that PASOK knew that the arsonists were the tourist-industry cartels, but it didn’t want to stand up to them, as, when in government, it was (and will be) tightly intertwined with them.

The police and its dependent secret services, all of them being famous on a world scale for their incompetence and stupidity, but very effective at beating up defenceless immigrants and protestors, did their best to find the perpetrators of the terrible crime. The result was the arrest of an old woman in Zaharo for causing the fire by negligence while she was cooking in her backyard, an Albanian immigrant who was misleadingly presented as the one having put some fires in order to take revenge from his Greeks employers for mistreating him, and a 62 year old pensioner arrested in Areopoli of Lakonia of South Peloponnese who was a former member of PASOK and was forced to confess that he was one of the arsonists. Yet, in this case the police needn’t have necessarily acted as stupidly as always; the mission surely assigned to them by the government was to cover up the actual arsonists.

Conclusion

As days pass and more evidence comes to the surface, it becomes more and more obvious that the instigators of this recent destruction in Greece are the multinational tourist-sector cartels. Nevertheless, the implementation of the arson attack that caused it was not something that ordinary arsonists (usually foreigners hired by petty developers) could have done; on the contrary, it required perfect organization, planning and coordination. Thus, the perpetrators of it are definitely the cartels’ instruments, that is to say foreign secret services.

It is widely accepted that tourist cartels of Western Europe and America with the collaboration of their Greek business representatives, and the tolerance of the corrupted local politicians, have been trying to convert Greece into a huge tourist resort for well-off Europeans and Americans and her people into waiters. For decades, the E.U. has been using economic violence, forbidding Greece to subsidize her own industry and agricultural production or to impose import duties to their products while the U.S. have been blackmailing her to buy their weapons exploiting and inflaming the tension between her and neighbouring Turkey (also a great customer of the U.S. weapon industry), in a manner reminiscent of Italian mafia “protection”. However, this kind of violence didn’t bring swift results and they decided to resort to physical violence, like the one that they regularly exert in their colonies.

So far, the Euro-American cartels seem to have achieved their target to devastate a big part of Greece. But her people have not said their last world yet. They will definitely claim their land back.